Multi-test: 1000cc Superbikes

Yamaha's eer
Inmiddels al weer zo'n zeven jaren geleden maakte Yamaha een duidelijk statement richting de concurrentie. De naam van dat statement: R1! Nu, in 2004, maakt Yamaha opnieuw een statement in de sportieve motorfietswereld en weer is het de inmiddels befaamde R1 die Yamaha"s eer hoog dient te houden. In 1998 slaagde Yamaha er in om met de introductie van de R1 de Honda Fireblade van zijn voetstuk te stoten. De Suzuki GSX-R1000 was nog uitsluitend een hersenspinsel van de ingenieurs en ontwerpers en bij Kawasaki werd ook van alles geproduceerd maar niets van dat alles kon tippen aan een R1.

	VerbruikGemiddeld genomen was de R1 de grootste benzineslurper van het kwartet. Hij wist het 15,7 km ver te brengen op de bekende liter Euro loodvrij, maar het rekenkundige gemiddelde gaf toch een verkeerd beeld van zaken. Kijken we naar het verbruik, uitgezet tegen het aantal tankbeurten, dan zien we dat het verbruik meestal rond de 1:14,5 zat. Het laagste verbruik dat wij wisten te noteren was dan ook een 1:14,2. De spaarzame uitschieters richting 1:17,5 maken echter dat hij het er uiteindelijk toch nog redelijk vanaf heeft gebracht.

De R1 had het rijk alleen. Anno 2004 ziet het er anders uit. De R1 is er nog steeds maar de concurrentie heeft niet stilgezeten. Voor 2004 werd er daarom een compleet nieuwe Yamaha R1 geschapen in een poging opnieuw de heerschappij in de zware supersport klasse op te eisen. Pure snelheid en bakken vermogen zijn niet meer genoeg, we willen meer. Meer in de zin van "Total control", want veel vermogen is leuk, maar dat vermogen goed op de weg kunnen zetten is nog veel belangrijker. Laat dat nou precies het uitgangspunt zijn geweest voor de nieuwe R1: Total control, maar dan wel met een vleugje excitement.

Poser eerste klas
De 2004 Yamaha R1 is een exhibitionist, een "poser" eersteklas. Als motoren sieraden zouden dragen dan had deze een dikke gouden ketting en een Rolex om op te vallen. Laten zien wie je bent en wat je in huis hebt, daar gaat het om bij deze R1. En gelijk heeft ie. Als je er uitziet zoals deze R1 dan mag je dat absoluut laten zien. Mooie vrouwen laten per slot van rekening ook graag zien wat ze in huis hebben. De agressieve neus, het geweldige lijnenspel, de GP-look achterbrug en die seatpipes. In één woord: fantastisch. Deze motor is cool, je bent dan ook dé man als je hiermee aan komt rijden. Het enige wat aan deze poser ontbreekt is een iridium ruitje, maar daar is de aftermarket weer goed voor, nietwaar?

Eerste indruk Ga zitten op de R1 en je voelt je meteen heer en meester. Hij voelt absoluut niet aan als een duizend, maar eerder als een R6. Wat is ie smal en compact. Alles wat aan boord moet zitten is aanwezig. Het dashboard is niet alleen heel erg compleet (waarom heeft alleen Yamaha een aparte tripmeter die gaat lopen op het moment dat het benzinelampje gaat branden?) maar bovenal erg duidelijk. De zit is goed en op het eerste gevoel zelfs redelijk comfortabel te noemen. Een druk op de startknop bevestigt wederom de poserstatus van de R1. Het motorgeluid van de R1 is niet alleen bijna precies goed, het is gretig, lekker gewoon.

Driveability
Ga rijden met de R1 en je merkt meteen hoe gemakkelijk en soepel alles gaat. Koppelen , schakelen en gasgeven, het gaat als vanzelf. De Yamaha doet het braaf. Braaf? Uh...we zitten toch op een R1 he? Waar is dat compromisloze en intimiderende "powerpack" van voorheen gebleven? Bij deze motor heb je alles gewoon onder controle. In gedachten denken we aan een kreet die Honda al jaren roept: Driveability! De R1 is vriendelijker geworden en wij vinden dat prima. De vermogensafgifte is werkelijk zijdezacht, het injectiesysteem dat voorzien is van dubbel vlinderwerk doet zijn werk voortreffelijk. Geen aan-uit reactie dus en een hele nette gasrespons.

Twee gezichten
Als we de R1 de sporen geven valt duidelijk op dat deze motor twee gezichten heeft. Waar de motor bij een redelijk rustig rijgedrag zich erg netjes en beheerst gedraagt veranderen de zaken zodra de gashandle verder opengaat. Ga je echt hard rijden met deze R1 dan is er niks meer terug te vinden van al die vriendelijkheid. De R1 grijpt dan terug naar zijn verleden en transformeert zichzelf tot hardcore racebeest. Het frame en de voortreffelijke vering doen hun werk uitstekend en lijken veel meer aan te kunnen dan wij voor elkaar konden krijgen. De remmen zijn niet ontzettend bijterig maar vertragen wel zeer goed. Remmen kan met één vinger aan de handle.

Eindschot
Als er één motor is die bij zijn vermogensafgifte over een duidelijk eindschot beschikt dan is het wel deze 2004 R1. De krachtbron lijkt wel twee-traps. Tot 10.000 tpm is het allemaal nog wel te behappen, daarboven kom je al snel tijd en ruimte tekort. De motor laat zijn ware ik zien en voor je het weet grijpt bij 14.000 tpm de begrenzer al in. Adembenemend, het gaat niet snel maar pijlsnel. Maar zo sensationeel als de motor in de bovenste toeren regionen is, zo flauw is hij in de laagste regionen. Het is dan ook zaak om altijd de juiste versnelling gekozen te hebben. Een versnelling te hoog wordt dan ook direct afgestraft. Het is dus zaak om, als je sportief en vooral snel aan het rijden bent, de toerenteller boven de 5000 tpm te houden.

• Afwerking en details, 'power-control', stuureigenschappen
• vermogen onderin, warmteontwikkeling katalysator, bagage mogelijkheden

Stuurgedrag
Het stuurgedrag bij hogere snelheden is ontzettend neutraal en precies. Wel dient er opgemerkt te worden dat bij een slechtere kwaliteit asfalt de motor de neiging heeft om "licht" te worden aan de voorzijde. Bij het voluit uitaccelereren idem dito. Ga je dan werkelijk op het randje rijden dan heb je toch redelijk je handen vol om de R1 in het gewenste spoor te houden. De aanwezige niet verstelbare stuurdemper zou dan best een standje zwaarder mogen. Op de snelweg zijn er drie zaken die meteen opvallen, namelijk dat met de rechtdoorstabiliteit van de R1 niks mis is, dat het zicht in de spielgels redelijk goed en trillingsvrij is en tenslotte dat de windbescherming van het lage kuipruitje bijna nihil is.

De Yamaha R1, de keuze voor jou?
Ben je op zoek naar een beresterke supersport waarmee je heel erg hard kunt rijden zonder dat je het in de gaten hebt? Een motor die je helpt waar het nodig is, maar toch beschikt over voldoende rijsensatie waardoor je nooit het idee hebt saai bezig te zijn? En ben je bereid om wat concessies te doen ten aanzien van comfort? Dan is deze R1 waarschijnlijk de motor voor jou.

De vermogensuitdraai Opmerkelijk aan de uitdraai van de R1 is de erg strakke en steile lijn van de vermogensafgifte. Zo willen wij het graag zien. Het is alleen jammer dat hij bij lage toeren (te) weinig vermogen levert en een (te) laag koppel heeft, iets dat we duidelijk konden merken tijdens het rijden. Vandaar ook dat het zaak is om de motor boven de 5000 tpm te houden, wil je het tempo van de andere drie kunnen bijbenen.

In feite is deze R1 de perfecte combinatie van de Honda Fireblade en de Kawasaki ZX-10R. De Honda is superstabiel, maar het ontbreekt hem aan rijsensatie. De Kawasaki heeft een ongekende rijsensatie, maar het ontbreekt hem aan stabiliteit. En de R1? Die is the best of both worlds. Hij mag dan niet de allerstabielste of meest sensationele motor van deze club zijn, hij is wel de enige die beide facetten goed beheerst. En dat maakt hem wel uniek. Hard gaan wanneer het jou uitkomt, met een motorfiets die bij lagere snelheden zeer vriendelijk, smeuïg en neutraal is. Maar die tevens in staat is om ervoor te zorgen dat je je helemaal kunt uitleven en je straat racedromen kunt realiseren. Explosief vermogen wanneer je erom vraagt en ook het voorwiel aan de grond als je dat wilt. Dan is een 2004 R1 wellicht de ware voor jou.