Multi-test: 1000cc Superbikes

Voor het modeljaar 2004 onderging de Honda CBR1000RR Fireblade misschien wel zijn grootste metamorfose sinds zijn introductie in 1992. In navolging van zijn concurrenten en met het oog op het WSB werd de Fireblade voor het eerst uitgerust met een volwaardig 998cc tellend motorblok. Een directe nazaat van Honda's troefkaart in het spelletje dat MotoGP heet, de RCV211. Tenminste, dat wil men ons doen geloven. De zeer exorbitante rijeigenschappen, die bij de eerste generatie Fireblade"s overduidelijk aanwezig waren, zijn in de loop der jaren vervangen door termen als "driveability" en "mass centralisation".

	VerbruikHet verbruik van de CBR1000RR Fireblade was gedurende de gehele periode van de test zo precies als een Zwitsers uurwerk. Uitschieters naar boven of naar beneden kwamen bij deze motor niet voor, waardoor hij een heel erg constante actie radius heeft. Gemiddeld konden we 15,8 km ver komen met één liter Euro loodvrij, het hoogste verbruik dat wij wisten te noteren was 1:14,7, het laagste verbruik was 1:17,2.

Zaken die bij de 2004 overduidelijk aanwezig zijn, net als bijvoorbeeld de HESD stuurdemper. Tel bij deze innovaties het vermogen van nu 172 pk op en je zult tot de conclusie komen dat Honda er alles aan gelegen was om niet alleen een pk-monster, maar vooral een rijdbare motor op de markt te zetten.

Geen rijsensatie?
Deze Fireblade is dan ook geen nerveuze hypersport die aan het gas hangt zoals een Rottweiler aan zijn lijn. Het is ook geen motor waar je bang van wordt, die je intimideert en die respect afdwingt. Integendeel, stap voor het eerst in je motorcarrière op deze Fireblade en je vertrekt met het gevoel alsof je er al jaren op rijdt. Er zitten geen ruwe of rauwe kanten aan deze Honda. Ga er vervolgens eens goed voor zitten, draai het gas open en je voelt je meteen een soort van Sete Gibernau. Nooit geweten dat hard gaan zo gemakkelijk kan zijn. En dat met een motor die behoort tot de absolute creme de la creme op het gebied van pk/kg verhoudingen. Een motor die je bovendien het idee geeft dat je helemaal niet hard aan het rijden bent. Totdat je op je teller kijkt. Enerzijds is dat een geweldig compliment voor de Fireblade, omdat hiermee wordt aangegeven dat het rijwielgedeelte van de motor perfect in balans is. Maar anderzijds is het ook weer een nadeel, want het is juist die rijsensatie waar het met motorrijden allemaal om draait. Je zult maar net vijftienduizend euries over de toonbank hebben laten rollen voor 172 pk en daar vervolgens niets van merken. We willen juist die vette schop onder onze reet als we dit soort motoren de sporen geven. De vette schop komt echter nooit. Deze motor gaat dan wel waanzinnig hard van zijn plaats, alleen het jammere (en gevaarlijke) is dat je zelf het idee hebt dat het nog veel en veel harder kan.

TGV
Gedurende de testperiode hadden we aan de CBR1000R een meer dan goede speelkameraad. Hij is dan ook als een goede vriend. Iemand die je blindelings kunt vertrouwen en die je, mocht het nodig zijn, altijd een handje zal helpen mocht het nodig zijn. Het rijwielgedeelte staat dan ook op een uitzonderlijk hoog niveau. Niet voor niets dat Ten Kate nu al een winnende motor van deze Fireblade heeft weten te maken in het WSB. Wat stuurt deze machine ongelooflijk gemakkelijk en wat is de motor ten alle tijden perfect in balans. Op topsnelheid op de Duitse Autobahn geeft het rijwielgedeelte werkelijk geen krimp en speert de Honda als een TGV over het asfalt.

Utrastabiel
Wil je het serieuze bochtenwerk opzoeken met deze motor dan valt meteen de ongelooflijke hoeveelheid feedback op die je van het rijwielgedeelte krijgt. Vooral van de voorzijde van deze motor waren wij erg onder de indruk. Niet stabiel, nee ultrastabiel! In combinatie met de lange achterbrug en de erg goed vering zorgt het frame van deze motor ervoor dat iedere bocht net zo snel genomen kan worden als de berijder aan kan. En op een motor als deze kan een berijder heel veel aan. Daarbij is deze Fireblade ook nog eens uitgerust met de allerbeste remmen die momenteel voor geld te koop zijn. De radiaal gemonteerde 4-zuiger remklauwen zijn meer dan goed op hun taken bedeeld en de radiale rempomp geeft een zeer direct gevoel in de remhandle. Twee vingers zijn voldoende om de motor fors te laten afremmen. Gooi de motor in de bocht en met alle gemak rem je met één vinger nog even bij tot voorbij de apex, waarna je weer vol aan het gas gaat hangen. Perfect.

Opmerkelijk
Waren we de vorige keer dat we deze Blade tot onze beschikking hadden niet bepaald onder de indruk van de injectie, vreemd genoeg was daar ditmaal helemaal niets van te merken. Terwijl we toch echt dezelfde motor van Honda Nederland hadden meegekregen. Hij voelde ook sterker aan en het blok liep rauw, heel erg rauw. Bijna een Kawa, zo rauw. En dat mag toch wel opmerkelijk genoemd worden. Er waren trouwens nog meer zaken die ons zijn opgevallen tijdens de testweek. Zo is de zithouding perfect, de windbescherming erg goed, maar toch hou je het niet een hele dag vol op deze CBR1000RR. Het zadel is van dusdanige kwaliteit dat na anderhalf uur je echt last van je kont begint te krijgen. En dat is jammer, heel erg jammer. Waar het precies aan ligt konden wij onze vinger niet achter krijgen, maar het was behoorlijk irritant. Het stond dan ook vaak onderstreept in het logboek van de Honda: zere reet.

• voorvork, remmen, rijgemak, spiegels
• zadel / zitcomfort, rijsensatie, rollende acceleratie

De CBR1000RR, de keuze voor jou?
Ben je op zoek naar een extreme niet te temmen supersport die je regelmatig het gevoel geeft dat je op het randje zit dan is deze motor niks voor jou. Dit is geen motor waarover je bij je bij je motormaten stoere verhalen kunt vertellen over powerwheelies en bijna-tankslappers. Dit is ook geen motor waarop je je helemaal leeg kunt rijden en waarbij

De vermogensuitdraai De CBR1000RR wist ons dit maal aangenaam te verrassen. Niet alleen qua vermogen, maar ook het koppel lag stukken hoger dan bij onze vorige meting. Wederom produceerde de Fireblade een mooie strakke en stijle vermogensopbouw. Hij levert zijn maximale vermogen vlak voor de begrenzer en dat voel je ook tijdens het rijden. Voor je gevoel zou de motor eigenlijk 1500 toeren meer moeten en kunnen maken, het eindschot wat nu zo jammerlijk ontbreekt.

je met het zweet tussen je bilnaad terugkomt na een uurtje op jacht te zijn geweest. Ben je echter op zoek naar een motor waarop je zonder meer heel erg hard kunt gaan maar dan zonder powerwheelies en dergelijke, een motor waarmee pure snelheid, stabiliteit en gebruikersgemak de toverwoorden zijn, en neem je daarbij genoegen met het ontbreken van de hardcore sensatie? Want het zij zo, als Motorfreaks ooit nog eens een prijs beschikbaar stelt voor minst spannende 1000cc superbike, dan gaat deze Fireblade gegarandeerd in de prijzen vallen. Niet omdat ie saai is, want dat is ie niet. Maar wel omdat ie ook niet bepaald superspannend is. Aan de andere kant, als Motorfreaks ooit nog eens een prijs beschikbaar stelt voor dé gemakkelijkste manier om te kunnen toetreden tot de één pk per kilo hemel, dan ook gaat de 2004 Fireblade beslist hoge ogen gooien.