Test: Over Cheaters... (en de Master Bike)

Suzuki GSX-R750

Als tweede kandidaat van deze test betreedt de Suzuki GSX-R750 de arena. Een motor met inmiddels meer dan twintig jaar historie. Een motor die aan de bakermat heeft gestaan van wat nu de Superbikes worden genoemd en daarmee onmiskenbaar een stempel op de motorgeschiedenis zoals wij "m kennen heeft gedrukt. Dat de motor hedentendage toch als cheater te boek staat heeft alles te maken met de in de loop der jaren gewijzigde regelgeving in het WK Superbike, waardoor deze motor in feite overbodig is geworden. In een wereld van 600cc"s en 1000cc"s is geen plaats meer voor de zevenenhalf.

Punt.

Of toch wel? Kijken we alleen al naar de verkoopcijfers van B.V. Nimag, dan blijkt die zevenenhalf toch mooi de verkooptopper van Suzuki te zijn, daarmee de GSX-R600 en GSX-R1000 ver achter zich latend. En ook op het circuit weet de motor zijn mannetje te staan, getuige de overwinning van Barry Veneman in het ONK Dutch Superbike, waar de motor het moest opnemen tegen de "zware" dikke duizends. Ook bij de Master Bike verkiezing wist de blauw/witte verschijning regelmatig hoge ogen te gooien. Net als de ZX636 was ook de GSX-R750 het afgelopen jaar op het podium van de Master Bike terug te vinden op een eervolle tweede plaats (en daarnaast winnaar van zijn klasse). Toch is het de heren uit Hamamatsu nog niet gelukt om deze prestigieuze competitie te winnen, iets wat ongetwijfeld te maken heeft met het compromis wat de heren engineers bij de GSX-R zijn gaan zoeken.

De GSX-R750 werd - net als de Aprilia RSV1000R Factory - voor het modeljaar 2006 flink onderhanden genomen. In tegenstelling tot die Appie bleef het bij deze GSX-R750 echter niet bij enkele onderhuidse modificaties, maar werd een van a tot z compleet nieuwe fiets neergezet. Nu gaat het ons te ver om de hele waslijst aan modificaties de revue te laten passeren, daarvoor staan elders in dit artikel verwijzingen naar eerdere testen. Maar toch willen we niet onvermeld laten dat deze 2006 GSX-R750 inmiddels het 7e model in successie is, wat opmerkelijk genoeg twee jaar (in plaats van de gebruikelijke vier jaar) na introductie van zijn voorganger werd gepresenteerd. Een gegeven dat waarschijnlijk zal samenhangen met de modellenlijn van de GSX-R600, waarmee deze zevenenhalf heel erg veel verwantschap heeft. Daarbij siert het de heren bij Suzuki wel dat men deze cheater nog steeds opnieuw blijft doorontwikkelen. Toch merk je meteen, zodra je op deze fiets plaatsneemt, dat er geen echte noodzaak meer is voor raceaspiraties.

De unit van de soes is erg overzichtelijk en heeft als enige een versnellingsindicator én een reserve-tripmeter. Een laptimer zou het helemaal af hebben gemaakt.

De zithouding is - zeker voor supersport begrippen - belachelijk comfortabel en ook de vering is meer "street" dan "track" georienteerd.

Alsof je al jaren vrienden bent, dat gevoel geeft de Suzuki je.... 

Dat men qua vormgeving het met deze GSX-R750 bij het rechte eind heeft gehad, dat tonen de reeds genoemde verkoopcijfers alleen al aan. Je kunt de beste fiets ter wereld hebben, als ie niet goed smoelt zal ie ook niet verkopen. Nietwaar? Dat men bij Suzuki goed heeft geluisterd naar de wensen van de klanten is deze fiets duidelijk af te zien. Qua looks absoluut voorzien van de juiste ingrediënten en qua rijeigenschappen dusdanig dat zelfs je oma er mee naar huis zou kunnen rijden. Voor de hardcore fans waarschijnlijk een teleurstelling, voor de grote massa daarachter een daadwerkelijke verademing. Het sterke punt van deze Suzuki is dan ook dat hij geen zwakke punten heeft. Hij is goed genoeg om - onder aanvoering van Barry Veneman - wedstrijden te winnen én daarbij ook nog eens goed genoeg om op "zwarte zaterdag" naar Zuid-Frankrijk te rijden. De comfortabele zithouding, het beresterk motorblok dat zich tot 2000 toeren in zes laat afknijpen en zodra je gas geeft meteen weer oppakt, de goede bagage mogelijkheden (wel even de duozit monteren) en de erg scherpe prijsstelling maken deze fiets een echte winnaar.....

• Rijgemak
• Vermogen
• Breed inzetgebied



• Zachte voorvering
• Koppeling geen "bite"