Test 1000cc superbikes in de Eifel

Al twintig jaar weet de Fireblade de gemoederen te roeren, een jubileum dat niet ongemerkt voorbij is gegaan. Sinds de invoering van de toen nog 900cc metende superbike is
Staat best leuk, die accessoires. Helaas voor ons waren we in Duitsland en bleef de dB-killer dus waar ie zat.

Rood wit blauw blijft toch 'iets' hebben

Over afwerking ook nooit te klagen bij de Blade de ster snel gerezen tot legendarische proporties. Inmiddels hoef je dan ook slechts ‘fireblade’ te zeggenen geen ziel ter wereld die niet weet waar het over gaat. Hebben de oerblades van toen inmiddels zelfs een plaatsje veroverd in de ‘oldskool’ gelederen, ook de machines van nu strijden nog net zo makkelijk mee om de wereldtitel. Kijk, dan heb je het over een goed pakket.

Maar waar de oude 900RR als donderslag bij heldere hemel zijn intrede deed is het juist ingetogenheid en subtititeit wat de 2012 blade kenmerkt. Geen groots feest, slechts een sticker op de tank die je er aan herinnert dat het alweer zo lang geleden is. Nou is de wereld in de tussentijd flink veranderd en zien Superbikes van vandaag de dag hun populariteit nog altijd afnemen. Dat heeft zijn gevolgen, ook wat de vernieuwingsdrang betreft. Alhoewel, die is er uiteraard nog wel, maar de praktijk dwingt constructeurs een stuk voorzichtiger te werk te gaan. Van deze nieuwe insteek hebben we nu twee voorbeelden mee, een daarvan staat op de volgende pagina’s, de ander is de Fireblade. Want hoewel toch zeker wel vernieuwd is er ook veel, heel veel hetzelfde gebleven. De styling is iets aangescherpt en de motor heeft hier en daar wat tweaks gekregen, maar voor 2012 hoeven we niet te spreken van een revolutie.

Zul je altijd zien, verkeer op de baan als je net een snelle ronde zet

Het grootste verschil zit in de vering; de nieuwe Blade maakt in navolging tot Suzuki en Kawasaki voortaan ook gebruik van een Showa BPFen heeft aan de achterzijde een nieuw ontwikkeld ‘zwevend’ systeem,beide voor het verbeteren
Best onbegrijpelijk; hele ingewikkelde achterophanging en geen ruimte 't te verstellen...

Toen iedereen nog dacht dat die zomer nog wel zou komen..van het gevoel en controle. De injectiemapping is licht aangepast voor een dikker middengebied en verder is het zoals altijd ‘total control’ wat de klok slaat. Daarin is Honda zo ver gegaan met opzet niet voor meer vermogen te gaan, want volgens eigen zeggen zou dat het gebruik van vergaande electronica tot gevolg hebben. Dat zou op zijn beurt weer in de weg staan van het zo geprezen ‘total control’ gevoel. Het huidige vermogen en de kromme zijn nu nog steeds prima doseerbaar met de rechterhand en voor Honda voor de komende twee, drie jaar weer voldoende.

Het zal uiteindelijk blijken of ze gelijk hebben; natuurlijk ligt het vermogen lager dan dat van de concurrentie, maar dat neemet niet weg dat ook de Honda een redelijk bruut pakket pk’s aan de dag legt. En van gebrek aan sensatie is ook bij die concurrentie nog weinig sprake.

• Twintig jaar ervaring laat zich voelen, prijs, C-ABS
• Hoe staat het met de verkoopaantallen?