Test 1000cc superbikes in de Eifel

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Ed Smits

Trouwe lezers van Motorfreaks weten het al langer; van tijd tot tijd lopen plannen niet zoals ze vooraf uitgedacht zijn.

Motoren die wisselen, tests die niet doorgaan, totaal verregende tests, je kunt het zo gek niet bedenken of Motorfreaks heeft het al meegemaakt. Zo ook dit maal. Wat je hier leest is niet de tot in het kleinste detail voorbereide superbiketest van vier machines op Magny-Cours, maar eentje van drie stuks in de Duitse Eifel. Dat heeft een boel achterliggende oorzaken gehad, maar daar zullen we niemand mee vermoeien. Die circuittest staat nog in de planning (pin ons echter niet vast op een datum), voor nu trekken we onze allweatheroutfit maar eens aan voor een ‘real world’ straattest. En niet helemaal ongegrond; de kans dat je zelf ooit verzeild raakt in de Eifel is vele malen groter dan dat je jezelf eens op een afgelegen exotisch circuit terugvindt. Hetzelfde geldt voor de weersomstandigheden.

In 2012 voeren een paar vragen de boventoon. Uiteraard wil iedereen weten hoe goed de Panigale nou werkelijk is (dat kunt u inmiddels hier lezen), zowel op straat als op circuit, maar daarnaast willen we ook weten wie er het meeste gelijk heeft; de electronica-adepten of juist de dwarsliggers die er niet aan willen. Zowel Honda als Suzuki blijven van mening dat zoveel electronica niet noodzakelijk is en richten zich op controleerbaarheid en beheersbaarheid als  speerpunt waardoor de elektronica als compensatie niet noodzakelijk is. Daarvoor zijn geen betere omstandigheden denkbaar dan een regenachtige en koude Eifel. Laat de bandenwarmers maar thuis en houd in plaats daarvan je winterhandschoenen paraat.

Hé, moet je dat zien! Die denkt met z'n Panigale effe een patatje te halen... voor de hele camping