Interview: Raymond Schouten

Over het ONK

Het is al enkele jaren geleden, maar ook Raymond Schouten komt oorspronkelijk uit het Open Nederlands Kampioenschap. Daar reed hij enkele jaren rond in een wereldje dat nogal verschild met het Wereldkampioenschap. In plaats van grote trailers met een hoog "bling bling" gehalte wordt in het ONK veelvuldig gebruik gemaakt van de fenomenen busjes en caravans. Een coureur als Hans Huijbers stond op het stratencircuit van Hengelo in een klein tentje naar de motortrailer waar zijn 125cc motor op stond, beschermd door een motorhoes. Dat zijn dingen die in het MotoGP wereldje niet meer voorkomen, Raymond verteld dat het vooral de wildcard coureurs zijn die wel eens met een scheef oog aan worden gekeken.

Ook niet bij alle wildcardcoureurs, want ze zijn er bij die ook met grote trailers aan komen rijden. In Portugal kwam er ook iemand met een busje aan, helemaal vol gestopt met rotzooi. Onderaan de hele stapel zie je het achterwiel, achterin de tank, bovenop de kuipen die worden plat gedrukt. De vaste GP teams hebben flink geld, hoewel het wel verschilt per team. Het minste 125cc team ziet er nog leuk uit zelfs. In de MotoGP zie je dat soort dingen in ieder geval niet gebeuren.

De charmes van het ONK tegenover het hoge niveau in het WK. De een prefereert de weilanden van de Eemshaven, de ander gaat liever naar de woestijnen van Qatar. Ook Raymond Schouten denkt nog vaak terug aan de periode waarin hij met zijn familie naar stratencircuits ging.

Het laatste jaar dat ik ONK reed, ging ik met een maat van me die sleutelde, m'n oom en m'n ouders en zus naar de races. Dat vond ik ook wel gaaf. Tentje opbouwen, motortje d'r in, voorin tafel met stoelen, dat was wel gezellig. Iedereen kwam kletsen, de hele tent zat 's avonds vol. Dan was het zo twaalf uur en 'shit, toch maar naar bed', want ik moest de volgende dag wel fit zijn. Je moet toch een poging doen te winnen, dus ook op een professionele manier met je rust om moeten gaan. Die tijd vond ik ook wel erg leuk, leuker dan Grand Prix rijden. Toch blijft dat je droom, alleen je hebt veel minder lol met elkaar. Daar moet het. 

Wat zou er mooier zijn dan beide te kunnen combineren? Voor veel coureurs zou het een uitkomst zijn. Iedereen wil in het WK uitkomen, maar niet iedereen wil een een paar weken zonder familie en vrienden en enkel met het team op reis. Raymond geeft aan dat vooral de begeleiding in het WK hem terug deed denken aan de ONK tijd. In die tijd was de sfeer stukken beter dan in de periode bij het Molenaar Racing team. WK rijden terwijl je met familie de wereld rond trekt en in de voortent een feestje kan bouwen. Dat zou dus het ideale team zijn.

Zo zou je het inderdaad kunnen zeggen. Als de sfeer maar een beetje leuk is. Volgend jaar zou ik graag begeleiding willen hebben. Iemand die, als ik goed gereden heb, een complimentje geeft en als ik minder gereden heb niet direct kwaad is. Zo kunnen we samen naar voren proberen te werken. Niet dat ik een grote bek krijg als het een keer slecht gaat en een houding als 'ja, leuk' als het een keer goed gaat. Natuurlijk moet ik het grotendeels zelf doen en als ik het niet goed doe, maar ik daar best op gewezen worden. Maar het moet allemaal wel leuk blijven en het plezier moet ook bij de GP's het voornaamste zijn. Lekker op de motor stappen en lachen. Als je plezier hebt in het rijden gaat het allemaal een stuk beter. 

En zo blijkt dat ook in het WK niet alleen snelheid en geld belangrijk is, plezier en gezelligheid kan ook zorgen voor resultaten. Een ongemotiveerde coureur zal veel tijd moeten toegeven op een coureur die het goed naar zijn zin heeft. Natuurlijk moet er fanatiek gereden worden in het WK, maar als coureurs daar in terecht komen, zullen ook zij dat begrijpen. Hoe jong de jongens ook nog mogen zijn.