Interview: Raymond Schouten

Over Hans Spaan

Hans Spaan, ooit bijna wereldkampioen in de 125cc maar die titel ging aan zijn neus voorbij. Loris Capirossi was hem te snel af. In de racerij is het dus niet de minste naam. In al zijn jaren heeft Spaan flink wat ervaring opgedaan. Niet alleen op de baan, maar ook op het paddock en in de werkplaats. Het tunen van motoren bleek hem ook te liggen en zo kwam Hans Spaan in 2003 in contact met Raymond Schouten. In dat jaar reed Raymond lekker mee in het ONK 125cc, maar moest hij alles op alles zetten om mee te kunnen komen met de top. Die hadden over het algemeen veel beter materiaal.

In het ONK reed ik, een standaard blokje, ander cilindertje, ander uitlaatje. Een datasysteem dat meestal stopte, het was helemaal niks maar we hadden het geld niet voor iets anders. Daar reed ik toch mee op het podium. In die periode heb ik echt hard leren sturen. Toen kreeg ik van Hans een cilindertje en uitlaatje waar hij mee bezig was en dat liep al een stuk beter. Daardoor heb ik een hele grote stap gemaakt, maar qua rijden eigenlijk niet. Ik had nu het vermogen van de rest en ik had al hard leren sturen. Daardoor reed ik nu ineens bij de rest vandaan. Daar heeft hij me goed bij geholpen. 

Raymond reed zich flink in de kijker, zo ook bij Molenaar Racing. In het seizoen 2004 debuteerde hij dan ook in het WK 125cc. Met hulp van Hans Spaan mocht hij laten zien wat hij op wereldniveau in de melk te brokkelen had. De samenwerking die zo voortreffelijk begon in het Nederlandse kampioenschap, begon te haperen. Raymond had verwacht begeleiding te krijgen van Hans Spaan, met al zijn ervaring.

Maar dat is nooit gebeurd... Erg jammer, want hij kan me zat leren. Dat deed hij gewoon niet, dat wilde hij ook niet. Ook adviezen bleven uit, alleen 'je moet harder'. Als ik binnen kom en ik zie P25 staan op 2,5 seconde van de top, dan begrijp ik ook dat ik harder moet. Je zal wel moeten. Echt veel geleerd, nee, niet echt. Dat is op zich wel jammer, want ik denk dat hij aardig wat ervaring over kan brengen. Het vreemde is dat het met m'n teammaat wel goed klikt. Ik weet niet hoe ze dat doen. Ik heb daar wel eens op gelet, het lijkt er op alsof Jakub Smrz, overdreven gezegd, heel aardig tegen hem is. Als ik iemand niet mag, kan ik daar niet ineens poeslief tegen zijn. Dat is misschien ook weer iets van mij, maar zo ben ik niet.

Raymond Schouten maakt geen progressie, iets wat we dit seizoen vaak hebben gehoord. Tijdens zijn tweede seizoen openden de stuurlui hun aanval op Raymond. De prestaties zouden geen verbeteringen vertonen, Raymond bleef achter bij de rest. Hij boekte geen vooruitgang en verdiende het niet om in het WK deel te nemen. Raymond denkt daar zelf echter heel anders over. Hij denkt dat de critici verkeerd naar zijn prestaties kijken.

Die zitten niet echt op te letten denk ik. Als je kijkt naar Portugal, tweede wedstrijd, vorig seizoen stond ik daar 31ste getraind met 1:50.9. Nu stond ik 32ste met een tijd van 1:48.9. Gezien die plaats roepen mensen dan 'Raymond Schouten maakt geen progressie', terwijl ik toch twee seconden harder ga en een seconde dichter bij de kop sta. Qua plaatsen maak je geen progressie, maar je moet ook naar de tijden kijken en naar de afstand tot de kop. Dus ik vond dat er zeker wel progressie in zat, op "Le Mans" na heb ik op elk circuit snellere tijden gereden. Al is het ook niet de progressie die ik graag zou willen. In Barcelona reed ik tijden waar je vorig jaar mee in de top tien had gestaan en nu 25ste. Het gaat allemaal zo veel harder, ik maakte progressie, maar dat deed iedereen. Ik ging wat dat betreft gewoon met de groep mee. Er werd nog niet genoeg progressie gemaakt om die punten te halen. Dat was wel mogelijk geweest, maar oorzaken waarom ik het team ook heb verlaten hielden net dat kleine beetje tegen om in de top 20 of misschien top 15 te kunnen trainen. Dan zit je er in de wedstrijd ook meteen lekker bij. 

Toch sloot Hans Spaan zich na afloop van de Grand Prix van Brno aan bij de critici. Ook hij vond de progressie van Raymond onvoldoende en uitte kritiek op de coureur. Na de Japanse Grand Prix werd Takahashi de hemel in geprezen, terwijl zijn prestatie absoluut niet beter was dan de prestaties van Raymond dit jaar. Het team verklaarde na afloop ongetwijfeld punten te hebben gescoord met het Japanse talent. Een steek onder water in de richting van Raymond. Vooral de kritiek van Hans Spaan komt hard aan.

Hij zei het hele seizoen dat het hard vooruit ging. In Brno reed ik vier seconden sneller dan vorig jaar, daar stond hij echt van te kijken. Dan zeg ik na afloop 'sorry, ik zie het niet zitten, ik stop er mee' en dan is het ineens 'Raymond maakt geen progressie en het is het hele jaar al niks'. Dan heb ik zoiets van, wees in ieder geval eerlijk, dat ben ik ook. Je mag best gewoon voor je fouten uit komen. Ik geef toe dat ik in Donington een stomme fout heb gemaakt, hij mag ook wel eens zeggen dat hij een fout maakt, maar dat zal nooit gebeuren. In zijn ogen maakt hij geen fouten, als hij dat zo wil, goed. Het is een beetje hun eigen problemen goed praten. Als ik hun persberichten lees waarin ze me een beetje af kraken, dan baal ik daar van. Voor mij is het seizoen al over, waarom moeten ze nog natrappen? Ze maken er bij mij in ieder geval geen vrienden mee en ik denk dat de mensen die er een beetje verstand van hebben zich ook afvragen waar het op slaat. Het is jammer, maar zo het in de racerij en zo zal het ook blijven. Als er nog meer geld mee bemoeit is, zal het nog erger zijn. 

Gezien het feit dat er na anderhalf jaar nog steeds niet werd geluisterd naar de suggesties van Raymond en Hans Spaan nog steeds niet open stond voor suggesties, kun je haast zeggen dat het omgekeerde geldt. Raymond Schouten maakt meer progressie dan Hans Spaan. Water en vuur, echte vrienden zullen ze niet snel worden.

Het is niet dat ik hem haat of zo, maar wij liggen elkaar niet. Dat zal nooit gebeuren ook. Dat gebeurt vaker, sommige mensen zul je nooit mogen en met anderen ben je direct grote vrienden. Natuurlijk zal ik ook m'n dingen hebben, misschien had ik eens een grote mond moeten hebben. Zo ben ik niet, daar ben ik misschien gewoon te zacht voor. 

Dan blijft de grote vraag natuurlijk, had Raymond ook in het WK gereden als hij Hans Spaan nooit had leren kennen? Raymond denkt van wel.

Dan hadden we ergens anders wel aan beter materiaal kunnen komen. Zonder Hans hadden we in ieder geval niet bij Molenaar gereden, dan had het in ieder geval nog een jaartje langer geduurd denk ik. We hadden de planning om een jaar later EK's te gaan rijden, met een stapje vooruit had ik daar ook wel mee kunnen komen denk ik. Ook dan was ik wel in de Grand Prix terecht gekomen, maar dan had het wat langer geduurd. 

Kritiek dus op Hans Spaan, wellicht is het verstandig om niet alleen de coureur te be- of veroordelen, maar ook te kijken naar de mannen die achter hem staan. Het lijkt in ieder geval duidelijk dat de samenwerking tussen beide mannen niet optimaal was. Verre van dat...