De Motorfreaks superbiketest 2008

Inhoudsopgave
De Motorfreaks superbiketest 2008
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7

Ducati 1098S

We schrijven het jaar 1994 als Ducati vriend en vijand verrast met de langverwachte lancering van de opvolger van de – zeker op het circuit – succesvolle 888, de 916. Een motor die niet alleen qua rijeigenschappen nieuwe normen stelt maar daarnaast ook nog eens is gezegend met de meest sexy vormgeving ooit. Punt. Als tien jaar later Pierre Terblache, in die tijd hofontwerper bij Ducati, de 999 als opvolger van die 916 presenteert zijn de reacties dan ook niet van de lucht. Ondanks dat de fiets heer en meester is in het prestigieuze World Superbikes en ook op straat menig vergelijkingstest als winnaar uit de bus komt wil het maar niet vlotten met de verkoop van die fiets. In het diepste geheim wordt dan ook, eerder dan in Bologna de bedoeling zal zijn geweest, hard gewerkt aan een nieuw model dat in één klap alles weer goed zou moeten maken. Al in 2005 gonst het van de geruchten en nog vóór de officiële presentatie op 2006 EICMA in Milaan circuleren de eerste foto´s en filmpjes van de 1098 op Internet. De rest is geschiedenis…

In oogverblindende schoonheid staat de 1098S ons aan te kijken. Het behoeft geen toelichting dat het verantwoordelijke ontwerpteam zijn werk meer dan goed heeft gedaan. In alle aspecten staat hier een fiets die bij de gehele redactie eenzelfde gevoel weet los te maken als inmiddels veertien jaar geleden de 916 deed. Wat een onvoorstelbare pornobak staat hier, het kan niet anders of deze fiets gaat zijn concurrenten door de spreekwoordelijke gehaktmolen draaien. Dát is wat deze Duc weet uit te stralen en wat meteen voor waarheid wordt aangenomen. En dat nog voordat we één meter met de fiets hebben gereden, laat staan de motor hebben laten draaien.

Toch verloopt onze eerste kennismaking niet zoals we zouden willen. Alle technische vernieuwingen ten spijt heeft het alle schijn dat de fiets toch weer is gezegend met een vleugje Italiaans ´karakter´. Even de sleutels checken voorafgaand aan de lange rit per transporter naar het Spaanse Albacete levert een onwelwillende Ducati op: de sloten van zowel contact, tankdop en kontje blijken vastgevroren. Daarnaast worden alle vooroordelen over Italianen en slecht weer bewaarheid als we ons in ijzige kou en motregen opmaken voor de eerste rit door het Spaanse binnenland. De motor wil niet echt op temperatuur komen en gaat steeds slechter lopen. Een probleem dat bij de eerste tankstop, als regen plaats heeft gemaakt voor een stralende zon, als sneeuw voor diezelfde zon blijkt te zijn gesmolten. Zo nukkig als de 1098S zich onder erbarmelijke weersomstandigheden weet te gedragen, zo soepel en relaxed gaat alles zodra de zon hoog aan de hemel staat te branden. Italianen houden niet van slecht weer, en dat blijkt.

Dat bij de ontwikkeling van de 1098S goed is gekeken naar zowel de 916 als de 999 blijkt direct uit de zithouding die het comfort van de 999 combineert met de racy ‘op z’n neus’ zit van de 916. Zadel hoog, clipons laag, een ruim zadel dat meerdere zitposities legitimeert en voetsteunen precies daar waar je ze wilt hebben: in aanvalshouding. Toch blijft de fiets, net als de 916, lastig manoeuvreren voor mensen van rond de 1.70 mtr. Niet alleen ten gevolge van de hoge zit, de erg krappe stuuruitslag doet hierbij ook een duitje in de zak. Het van de MotoGP racer overgenomen display is het meest uitgebeid van alle vijf, geeft in een oogopslag een keur aan informatie door aan de rijder (waaronder buitentemperatuur, tijd, tripmeter, koelvloeistoftemperatuur en snelheid, maar – net als een SP-1 of SP-2 – de digitale toerenteller blinkt niet uit in duidelijkheid. Daar waar bij een analoge meter een half oog voldoende is om het toerental af te lezen moet je bij de 1098S drie keer kijken voordat je weet welk toerental je rijdt. Ondanks de hoge uitlaten is de fiets gezegend met een behoorlijke – en zeer mooi afgewerkte – ruimte onder de afdekkap. Ruim genoeg voor een complete lunch mee te nemen, ware het niet dat de warmte van de uitlaten je brood snel zal doen roosteren.

Toeristisch rijdend over de krappe Spaanse binnenwegen laat de 1098S zien niet echt voor dit soort omstandigheden te zijn gemaakt. Het rijwielgedeelte is bijzonder strak en zwaar afgeveerd en dat, in combinatie met de eerder genoemde diepe zit, maakt dat het zwaar sturen is met de Duc. Net als een 916 heeft de fiets snelheid nodig om beter in z’n element te komen. Hoe harder er met de 1098 wordt gereden, hoe beter hij zich in z’n hum begint te voelen. Hetgeen wordt bevestigd zodra de openbare weg wordt ingeruild voor het circuit, waar de fiets als geen ander zich van het ene op het ander oor laat knallen en, zonder dat je het zelf in de gaten hebt, de snelste tijd van de dag aan het zetten bent. Hoe ontzettend goed deze fiets is ten opzichte van de rest was overduidelijk na afloop van de allereerste sessie op een kletsnatte baan, waar de 1098S gehakt van zijn concurrentie (en niet alleen dat, ook de in de baan aanwezige ONK rijders, bezig met hun door Motorsportschool Holland georganiseerde wintertrainingen) wist te maken. Onvoorstelbaar.

• Italiaanse schoonheid
• Sublieme stuureigenschappen
• Brembo Monoblocs



• Kleine tankinhoud
• Nukkig bij koud/regenachtig weer