De Motorfreaks superbiketest 2008

La vida Loca

Al sinds het begin der tijden is racen met motoren hot. En al even lang is er een direct verband te leggen tussen de resultaten in de race en verkoopcijfers bij de dealers. Nog altijd gaat “win on Sunday, sell on Monday” op als een raket en klopt al een dik zwerende vinger. Met Superbikes is het niet anders en het bijkomend voordeel ten opzichte van de GPs is: deze machines komen veel, véél dichter bij het ‘echte racewerk’ dan welke andere klasse dan ook. Wil je het ultieme wat een fabriek de consument te bieden heeft, dan wil je een superbike, of op zijn  minst toch de straatversie daarvan. “Net als…” krijgt een nieuwe dimensie.

Zo was het, zo is het en zo zal het voorlopig nog wel blijven. Dus ook dit jaar komen alle deelnemende fabrikanten aan het wereldkampioenschap superbike met het technisch meest verbluffende wat ze te bieden hebben. Vermogens van ver boven de 180 pk zijn eerder regel dan uitzondering terwijl drooggewichten alleen nog maar kelderen. En dat nog steeds gecombineerd met handelbaarheid die zijn weerga niet kent. Dat alleen al is op zijn zachtst gezegd knap te noemen. Maar dan heb je het nog over de motoren in het algemeen; dit kunnen ze allemáál. Het gaat er –zoals altijd- juist om wat de een nou juist onderscheidt van de ander. Waarom zou je met de een hoger in aanzien scoren dan met de ander? Kortom: welke motor is dé absoluter topper der toppers voor 2008? We trokken een kleine 2000 kilometer zuidwaarts – in en om het Spaanse Albacete om precies te zijn – om daar achter te komen.

Zoals altijd zijn deze titeldeelnemers weer erg goed beslagen ten ijs gekomen. En toch is het best vreemd, de ware circuitkampioen van verleden jaar – de CBR 1000 RR Fireblade – verschijnt, net op het moment dat de bokaal binnen is, in een volledig nieuwe trim ten tonele. Gewaagd? Doordacht? Nóg beter en dus bij voorbaat al de ongekroonde topper voor 2008? Goeie vraag. Maar dan de nummer twee, Yamaha’s R1. Ook die is alweer een van de ouderen in dt gezelschap. Wel bijzonder dat de twee koplopers in het kampioenschap nou net de oudere modellen zijn. Dat zou betekenen dat het telkens even duurt voordat een motor tot een echte winnaar gekroond kan worden. Op zich zou dat ook gunstig kunnen zijn voor Suzuki’s GSX-R 1000, als dat echt zo is. Of wat te denken van de Ducati 1098, weliswaar een nieuwe in het Superbikekampioenschap vanwege de aangepaste regels, maar stiekem wel al met een jaar aan levenservaring op straat en in verschillende andere raceklassen, en niet te vergeten het test- en fijntunetraject. Maar dan hebben we er nog een, en daar valt ook veel, zeer veel van te verwachten. Want net als de nieuwe Fireblade is ook de Kawasaki ZX-10 onlangs geintroduceerd – nota bene op dezelfde baan in Qatar, en net als de Blade was het commentaar lyrisch. Dus wat gaat het worden; oude garde of nieuwe lichting? Japanse zekerheid of Italiaanse eigenzinnigheid? Welk technisch vernfut geeft de ‘edge’? Welke zithouding, welk motorkarakter, welke vermogenskromme, welk comfort, welke controleerbaarheid ezorgt welke bouwer de felbegeerde titel van must-have Superbike? De kaarten zijn geschud, de messen gescherpt, hier gaan we dan.

Deel 1
Pagina 1: La vida Loca
Pagina 2: Ducati 1098S
Pagina 3: In den beginne
Pagina 4: Yamaha YZF R1
Pagina 5: De Spaanse Hooglanden
Pagina 6: Kawasaki ZX-10R
Pagina 7: Grand Canyon

Deel 2
Pagina 1: Suzuki GSX-R1000
Pagina 2: Guardia Civil
Pagina 3: Honda CBR1000RR Fireblade
Pagina 4: Conclusie
Pagina 5: Technische gegevens

Deel 3: de mening van
Pagina 1: Els Esseling
Pagina 2: Leon Nap
Pagina 3: Peter Beljaars
Pagina 4: Vincent Burger
Pagina 5: Ed Smits

Tekst & foto's: Vincent Burger, Ed Smits