Introductie: Moto Guzzi Griso 850 en Breva 850

Noto storia

Het begint al "s avonds voorafgaand aan de introductie, waar we op de Moto Guzzi fabriek worden verwacht voor de perspresentatie. Een presentatie die is gepland om 18:00 uur, maar aangezien wij op dat moment nog in een taxi op weg naar de fabriek zitten wordt verplaatst naar 19:00 uur. Zoals het Italianen betaamd wordt de presentatie gehouden in het Italiaans, maar gelukkig was men wel zo slim om ons te voorzien van koptelefoons, zodat we naar een Engelse vertaling van de presentatie kunnen luisteren. Op zich geen verkeerde gedachte, maar als de (overigens prachtige Italiaanse schone) vertaalster over met 1400mm verlengde krukassen begint te vertellen besluit ik de vertaling te laten voor wat het is en een beroep te doen op mijn huis-tuin-en-keuken Italiaans. En hoop dat de pers-CD wel is voorzien van engelse tekst. Het is inmiddels al weer vijfentachtig jaar geleden (15 maart 1921 om precies te zijn) dat in Mandello del Lario de motorenfabriek Moto Guzzi zijn levenslicht zag. Een fabriek die anno 2006 nog steeds in dezelfde plaats is terug te vinden, maar dat even terzijde. Het eerste model wat van de productieband afrolde was de 8 pk sterke "Normale", jaren later gevolgd door onder andere de Guzzi G.T. (1928), beter bekend als "Norge" en de Airone 250, een voor die tijd populaire middenklasser. Ook op het gebied van de racerij was Moto Guzzi al snel een begrip. In het jaar van geboorte wist men de Targa Florio op naam te schrijven. Al snel zouden meerdere overwinningen volgen. Toen de fabriek zich in 1957 terug trok uit de racerij kon men terug kijken op een rijke historie met maar liefst 14 wereldtitels en 11 T.T. (Tourist Trophy, red.) overwinningen. In de jaren vijftig was Moto Guzzi trouwens de eerste fabriek die gebruik ging maken van windtunnels en daar behoorlijke successen mee wist te halen. Roemrucht is de Otto Cilindri, een motor die een topsnelheid van maar liefst 285 km/u wist te bereiken. Let wel, we spreken nog steeds over de jaren vijftig! Het was pas tegen het eind van de jaren "60 dat de Moto Guzzi zijn zo kenmerkende gezicht zou krijgen met de introductie van de inmiddels legendarische V7. Een 90° V-Twin met dwarsgeplaatste cilinders die kenmerkend onder de tank uit steken. Een model dat in meerdere variaties op de markt zou worden gezet (V7, V7 Special en V7 Sport) en daarnaast navolging zou krijgen in kleinere versies als de V35 en de V50. We schrijven december 2004 als Moto Guzzi wordt overgenomen door de (eveneens Italiaanse) Piaggio Group, waar onder andere ook Aprilia deel van uitmaakt. Een overname die een keerzijde is in de geschiedenis van het roemruchte merk. Cashflow problemen maakten dat de ontwikkeling van nieuwe modellen op een laag pitje stond, hetgeen zich ook ging vertalen naar verkoopcijfers. Werden in 2004 nog geen vierduizend motorfietsen (wereldwijd!) verkocht, het afgelopen jaar wist men alweer bijna zevenduizend motoren af te zetten. Bijna een verdubbeling dus... Verantwoordelijk voor deze verkoopboost waren (onder andere) de Breva1100 en Griso1100, die na jaren van vertraging vorig jaar eindelijk hun opwachting hadden gemaakt.