Test: Moto Guzzi Stelvio

Dus je kunt echt doorrijden op de Stelvio, gebruikmakend van de uitstekende feedback van de Sachs-voorvork en de goede grip op het asfalt van de voorste van de Michelin Anakee Adventure banden die ondanks de lage buitentemperatuur van 9° Celsius snel opwarmden, de voetsteunen aan de grond schrapend terwijl je de Stelvio van de ene kant naar de andere gooit. Eigenlijk hadden we er nu de Stelvio mee moeten rijden, maar ja, die gaat pas in het voorjaar weer openDit is een motorfiets die zeer goed stuurt, met een onverwacht hoge rijkwaliteit die ik alleen maar als luxe kan omschrijven, en ondanks het ontbreken van een progressieve link kon ik de KYB-achtervering onder me voelen werken - serieus!

Interessant genoeg hebben alle vijf de rijmodi identieke vermogensafgifte van een geclaimde 113 pk bij 8.700 tpm en een maximumkoppel van 105 Nm dat bij 6.750 tpm wordt afgegeven. De Rain-modus heeft het topvermogen dus niet met 20% afgeroomd zoals op de veel andere fietsen wordt gedaan, maar puur en alleen de gasopname zachter gemaakt. Hetzelfde effect, maar dan zonder dat je op hogesnelheid prestaties inboet. Dit is een goede modus om in de stad te gebruiken. De Touring- en Road-modi voelden heel vergelijkbaar in respons, hoewel Sport opvallend scherper en opwindender is om te gebruiken, maar ze maken allemaal de Stelvio gemakkelijk en responsief om te rijden, en het is heel eenvoudig om tussen hen te schakelen tijdens het rijden met een knop op de rechter stuurarmatuur. 

Het feit dat het grootste deel van de ontwikkeling van de fiets werd uitgevoerd in het Aprilia R&D Center in Noale is zeker een reden waarom de elektronica van de Stelvio zo uitstekend is, omdat Aprilia met hun eigen fietsen altijd de weg hebben geleid boven hun Italiaanse rivalen wat betreft het leveren van rationele, rijder-vriendelijke en bovenal logische elektronische rijhulpmiddelen en rijmodi die gemakkelijk te gebruiken zijn.

De Stelvio heeft een scherp, neutraal stuurgedrag en is verrassend wendbaar voor zo'n motorfiets, met zijn brede stuur waarmee je de fiets vrij eenvoudig van het ene oor op het andere kunt leggen door een reeks kronkelige bochten die leiden naar nog een tweede-versnelling haarspeldbocht op een heuvel, terwijl hij super stabiel blijft wanneer dat nodig is, vooral bij hard remmen. Wat oogt 'ie compact en smal hèInderdaad, vertragen voor dergelijke bochten via de uitstekende Brembo-remmen, met goede initiële bite van de radiale Monobloc remklauwen, is altijd effectief, en ik kon diep de bocht inremmen zonder dat de Guzzi wilde oprichten en onderstuurde.

De gekozen stuurgeometrie voor de fiets, met een 25,6° balhoofdhoek en 106,4 mm naloop, gekoppeld aan de rationele wielbasis van 1.520 mm, is waarschijnlijk een van de redenen waarom hij zo goed stuurt. Wat ook meehelpt is het feit dat Guzzi, in tegenstelling tot de oversized 190/55 achterband van de Mandello, bij de Stelvio heeft gekozen voor het 170/60 17” formaat dat ‘m veel zoeter en intuïtiever doet sturen, zonder een merkbare ruk aan het brede stuur te hoeven geven om redelijk snel van richting te veranderen. En de 19-inch voorband past bij het waarschijnlijke gebruik van de fiets: ik kreeg niet de kans om er offroad mee te rijden, maar dit is wat de Italianen een “Die Stelvio dan welteverstaanmoto strade bianche” noemen - een motorfiets die het netwerk van onverharde witte grindwegen in het land met gemak aanpakt. Maar Guzzi-insiders wijzen elke gedachte aan een 21-inch voorwiel voor serieuzer offroaden af: "Het staat niet in onze plannen," zegt Piaggio PR-manager Fabio Gilardenghi.

Een andere reden voor het prettige sturen zou ook kunnen zijn hoe goed gebalanceerd de Stelvio aanvoelt – hij heeft niet alleen mooie looks, maar het is ook een rationele motorfiets voor de echte wereld, met goed gekozen standaard veringinstellingen waardoor ‘ie niet overdreven heen en weer schommelt bij hard remmen en accelereren, terwijl ‘ie nog steeds de gecontroleerde veerweg van 170 mm aan beide uiteinden levert. Het in de windtunnel ontwikkelde elektrisch verstelbare scherm maakt echt een groot verschil voor het comfort op lange, snelle stukken, niet alleen dankzij de hoogteverstelling van 70 mm, maar ook vanwege de effectiviteit van de kleine perspex zijflappen die de bries van mijn schouders afbuigen. In
Dat blok is echt fantastisch. Vering is ook prima voor elkaar

Blijft mooie kunst, die spaakwielen. Brembo remmen geven goede vertraging de laagste positie kwam lucht over het scherm bij mijn helmkin, maar was vrij van turbulentie, terwijl de bescherming indrukwekkend was met het scherm volledig omhoog, waardoor een rustige bubbel van vrijwel stilstaande lucht voor een rijder van 180 cm ontstaat.

Het vijf-inch fullcolour TFT-display staat daarentegen nogal ‘in your face’, en hoewel je er uiteindelijk wel aan went, oogt het nogal onooglijk en beïnvloedt het de zichtbaarheid tenzij je jezelf dwingt om heel rechtop te zitten. Geen gezellige houding daar achteraan! Dat gezegd hebbende, het dashboard zit boordevol gegevens en is super leesbaar - de centrale digitale snelheidsmeter en de uitlezing van de geselecteerde versnelling aan de rechterkant zijn zeer gemakkelijk te zien, evenals het menu voor het configureren van rijmodi, het regelen van voorzieningen en het koppelen met een smartphone. Navigeren door het menusysteem is eenvoudig en intuïtief.