Dossier Zero SR/S - deel 2: de reiservaring

Als aan het eind van de middag de actieradius in het display aan het teruglopen is en ik me afvraag of dat toereikend tot de geplande laadstop zal zijn realiseer ik me dat Plan B helemaal niet z’n slecht idee is geweest. Planning is cruciaal wanneer je een reistrip met een elektrische motor wilt doen en laat dat nou nooit ons sterkste punt zijn geweest. Beter dus eerst kleine stapjes zetten, in plaats van ongetraind de marathon van Rotterdam te doen. En dus geen 5-daagse trip naar de Stelvio, Voor de mooie wegen hoef je echt niet per sé naar de Alpen of de Pyreneeën te gaanmaar een 5-daagse trip via België en Luxemburg naar Noord-Franse regio Meuse, waarbij we hebben voorgenomen deze trip niet alleen volledig binnendoor te doen, maar bovendien over de smalste wegen en door streken waar we niet eerder zijn geweest. Om ons maximaal uit de comfortzone te halen.

Dat begint dus al bij de eerste etappe van mij thuis naar het motorpension Baton Rouge in Vielsalm, waar we hebben afgesproken met fotograaf Jacco die ons op de trip zal vergezellen op een Versys 1000 S. De in TomTom Mydrive uitgezette route lijkt op het scherm nagenoeg een rechte lijn, maar is in de praktijk alles behalve dat en stuurt me vanuit Zaltbommel over smalle en bovenal onbekende weggetjes aan de westzijde langs ’s-Hertogenbosch, Eindhoven en Valkenswaard af, om daarna via Belgisch Limburg koers te zetten richting de Mac bij Stadion de Geusselt in Maastricht, waar de Zero aan de snellader moet worden gezet terwijl ik de MotoGP terugkijkend mijn inwendige ik aan het versterken ben.

Tenminste, dat was het plan en toen ik de route uitzette leek dat prima te doen, maar ergens in België begin ik toch te twijfelen. Ik heb werkelijk geen flauw idee waar ik ben en dus ook geen flauw idee hoever het nog is. Op de veerpont bij Berg aan de Maas maak ik van de gelegenheid gebruik om Google Maps te raadplegen, om tot de ontdekking te komen dat ik me echt druk om niks heb gemaakt: de snelste route is iets van 20 kilometer, met nog het dubbele aan actieradius volgens Zero’s TFT display. Een klein half uur later kan met nog 11% restlading de SR/S dan ook aan McDonalds’ laadpaal worden gezet.

Vanuit de Mac slingeren we via Cadier en Keer naar de Belgische grens voorbij Slenaken, waarna via Henri Chapelle en Jalhay over de N620 en N629 koers richting de Ardennen wordt gezet. De route is echt waanzinnig mooi, hoewel de laatste twintig kilometer tot Vielsalm best iets minder extreem had mogen zijn. Het boerenweggetje is niet alleen smal, maar ook nog eens van abominabele kwaliteit, Elke landsgrens is het alsof je in een compleet andere wereld belandtwaardoor het mij ineens duidelijk wordt waarom ik geen minuut meer op het tijdschema van de TomTom inloop. Ook valt het me op dat in de Ardennen de actieradius behoorlijk fluctueert. Bergop loopt die waarde zienderogen terug, om bergaf weer enorm toe te nemen, maar dat is ergens ook wel logisch.

Het is iets voor achten als ik bij het invallen van de duisternis de SR/S voor de garagedeur van Baton Rouge parkeer, wat net op tijd voor het avondeten blijkt te zijn. Terwijl Hetty het eten serveert en de SR/S door Ben in de garage én aan de lader wordt gezet maak ik de balans van de eerste dag op. In exact de zes uur reistijd die TomTom aangaf hebben we de trip van 244 kilometer volbracht, met dat verschil dat we een stop van vijf kwartier hebben gemaakt. Een stop die trouwens makkelijk korter had gekund, het display gaf 50 minuten laadtijd aan, de extra 25 minuten komt voor rekening van het terugkijken van de MotoGP en het checken van de mail. In principe hebben we dus over 244 kilometer smalle kronkelroute slechts 4 uur en 45 minuten gedaan, ofwel een gemiddelde snelheid van 51 km/u. Wie zei er ook weer dat elektrisch zoveel langzamer gaat? En dat voor het prijskaartje van € 4,40 voor 10,687 kWh.