Zoeken

Test: Moto Morini Corsaro

Pagina 5

25 juli 2006
Inhoudsopgave
Test: Moto Morini Corsaro
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7

Conclusie

Moto_Morini_Carsaro1200_5_1.jpg 

 Zoals eerder gezegd is rijden met een motor, net zoals het luisteren en waarderen van muziek, een gevoelskwestie; je moet het liefst zelf ervaren wil je er écht een goed oordeel over kunnen geven. Maar er bestaan wél indicators, kleine hulpjes die je helpen en toch min of meer aanwijzingen geven over hoe goed een product is. Is een plaat een verkoopsucces, dan kan je er van uit gaan dat het geen troep is waar je naar luistert. Tenminste, de grote groep deelt die mening. Evenzo met een motor, tot op zekere hoogte. Een andere pointer is eenvoudig een face-to-face confrontatie.

Moto_Morini_Carsaro1200_5_2.jpgBeeld je even in: Croix en Ternois, Noord-Frankrijk, 10 juli: de Motorfreaks Rideout, ergens in de middag. De deelnemers zijn allemaal bekend met de baan en hoeven zich niet meer in te houden. Op komt de Corsaro, tot dat moment nog slechts twee proefrondes rondgestuurd. Van de collega’s krijg ik het advies het vooral niet te hard aan te pakken; de banden staan nog op straatspanning, dus vol pomp een bocht uitkomen is niet te adviseren. Ik schik me in dat lot, ik wilde toch meer voor mijn plezier rijden en maak me dus op voor een leuke sessie “toeren”. Dankzij een V-Strom-coureur vind ik me ineens als eerste in de baan en begin dus mijn sessie met een leeg veld voor me. Beter kan niet; ik kan me niet laten opfokken en begin dus aan een twintig minuten “spelen”. Netjes volgens advies niet ineens het gas erop uiteen bocht, maar daarentegen ook niet al te kinderachtig maak ik zo in mijn eentje ronde na ronde…..na ronde……na ronde…..

Als de eerste achterblijvers (helaas voor hem; ook de Vstrom) worden ingehaald begin ik me toch wat vreemd te voelen. Het zal toch niet? Ik kijk eens achterom en zie daar toch wat beweging. Ik ben dus tóch niet de enige. Evengoed duurt het een vol kwartier voordat de eerste zomeravondrijder me inhaalt, en nog eens een korte poos voordat onze eigen test-GSX-R750 voorbij komt…tot aan de vlag. Een volle twintig minuten circuittijd, al toerend, en ingehaald worden door welgeteld twee anderen, dat betekent maar een ding: dit ding geeft rake klappen!
Als ik ‘m zelf zou kopen, heette 'ie Keith…

  • Uiterlijk
  • Prestaties
  • Funfactor


  • Achterschokbreker
  • kinderziektes teller
  • startmotor