Test: Indian FTR Sport

Wanneer ik voor de eerste keer oog in oog met de FTR Sport sta (in 2022 werd de line-up met een Rally en R Carbon versie uitgebreid en werd het cijfer 1200 uit de modelnaam geschrapt), op ons verzoek in de meest tot de verbeelding sprekende (en meest sportief ogende) kleurstelling, dan kan ik niet anders dan bewonderend kijken naar wat Indian hier heeft neergezet. De lage "flyline" - de lijn die van de voorzijde van de tank langs het zadel naar de achterkant van de motorfiets loopt - onderscheidt hem van elke D'r zijn maar weinig motoren die bochtuit zó knallen als deze Indianandere naked bike en is een overduidelijke verwijzing naar z’n flat track roots. Samen met de dubbele hoog geplaatste uitlaat aan de rechterzijde (want flat track racen wordt linksom gedaan, en dus wil je met name veel grondspeling aan de linkerkant), de startnummerplaat boven de koplamp, het onderkuipje en de afdekkap voor de duozit in kleur van de motor kleedt het de FTR Sport ehh… sportief af.  De FTR Sport staat volgens Indian boven de FTR en FTR Rally en onder de FTR R Carbon en vervangt de FTR S.

Dat ik niet de enige ben die zeer onder de indruk is van het design van de FTR blijkt al snel, de motor krijgt nóg meer aandacht dan de MV Agusta Super Veloce vorig jaar in Dijon – een motor die door velen als porno op wielen wordt omschreven. Maar iedereen blijkt ook dezelfde mening te hebben wanneer van de rechter (blikvangkant) naar de linkerkant wordt gedraaid. De aan de achterbrug geschroefde vakwerkbuisconstructie voor kentekenplaathouder en knipperlichten is wel héél erg grof voor wat het moet dienen, wat in komische opmerken resulteert als “heb je daar je aanhanger aangehangen, of is dat de anti-wheelie bar?” Een kleine kentekenplaathouder onder het kontje met kleine knippers zou veel fraaier zijn geweest, maar ja… die stomme Europese wetgeving ook, die fabrikanten de keuze geeft tussen ofwel een taartschep, of dit. Hoewel Indian bij deze FTR ‘dit’ ook wat subtieler hadden kunnen doen, met kleinere buisjes. Het liefst hadden we ‘m meteen gemonteerd, maar daar hebben de Amerikanen blijkbaar niet over nagedacht. De beugel op zich kan weliswaar binnen no-time worden gedemonteerd, maar de bekabeling loopt door het buizenframe en een stekker
Tot in het kleinste detail heeft Indian d'r heel erg goed over nagedacht

Deze twee opties heb je voor wat betreft de 'teller lay-out', links meer voor de straat en rechts voor op het circuit

De tankinhoud had best iets groter mogen zijn dan 13 liter, maar ja... dat was ten koste van design gegaan. De beugel voor de kentekenplaathouder had daarentegen best wat minder grof mogen zijn

Instelbare ZF Sachs vering, weinig op aan te merkenontbreekt om het geheel te kunnen demonteren.

Daar staat tegenover dat, plaatsgenomen op het vlakke zadel van de FTR, je uitkijkt op een prachtig 4 inch TFT-display met touchscreen functie, dat perfect met handschoenen aan te bedienen is. Hoe verrekte handig is dat en waarom hebben andere merken dat nog niet overgenomen? Het display kent verschillende lay-outs, waarbij je in de traditionele ‘teller lay-out’ ook nog eens de keuze hebt tussen een centrale snelheidsmeter of centrale toerenteller. Uniek is ook de navigatiefunctie met een heuse landkaart en de mogelijkheid om routes in te lezen, maar die hebben we niet nodig vandaag. Gelukkig maar, want deze blijkt niet te werken: de landkaart kan niet worden geladen. Volgens de importeur zat ‘m dat in een update van de software, maar hadden ze daar nog geen tijd voor gehad.  

De FTR Sport geeft je de keuze uit drie verschillende rijmodi (Sport, Standard en Rain), welke ofwel via touchscreen, ofwel via de schakelaars op het stuur kunnen worden geselecteerd. De FTR beschikt standaard naast hellingshoek afhankelijk Stabily Control en ABS ook over tractiecontrole, Cornering Pre-Control en Wheelie Mitigatie. En mocht je het voor jezelf nog spannender willen maken, de tractiecontrole en wheeliecontrole is gemakkelijk uit te schakelen. Da’s een prima idee voor later vandaag, als we al wat aan de motor gewend zijn. Ook standaard zijn de volledig instelbare 43 mm ZF Sachs upside-down voorvork en gemakkelijk toegankelijke en eveneens instelbare ZF Sachs Snap best dat ze hier in de VS mee zijn gaan racenachtershock met piggyback reservoir, Brembo M4.32 radiale remklauwen en 320 mm dubbele remschijven, die de 237 kg rijklaar (oeps!!) weer op tijd tot stilstand moeten brengen. Voor uitstekende grip zorgen de Metzeler Sportec RR banden om de 17” lichtgewicht velgen, al met al een meer dan goede basis om je sportief uit te leven op deze volbloed Amerikaanse 1.203 cc V-twin.

De eerste keer op de motor plaatsgenomen valt de rechtop zitpositie met hoog geplaatst stuur en voetsteunen die bijna recht onder je zijn gepositioneerd op, zonder meer een relaxte zithouding die ideaal is voor langere ritten maar bijvoorbeeld ook stad- en woon/werkverkeer. Voor echt sportief gebruik en om een enigszins agressieve hooligan achtige zithouding mogelijk te maken zou ik zelf overwegen om een lager en rechter stuur te monteren want een sportieve houding met wat druk en lichaamsgewicht op de voorzijde is quasi onmogelijk met het huidige hoge stuur. Voor we de eerste keer de baan opgaan worden de spiegels nog verwijderd, is het motorblok op temperatuur gebracht en staan de bandjes al een klein uurtje met aangepaste bandendruk in de warmers.