Test: Indian FTR Sport

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik best wel verbaasd was toen Indian dit voorjaar een stoere actie had opgezet waarbij je een kans maakte op een van de speciale Sebastian Loeb edities van de FTR 1200, als je daar een proefrit op had gemaakt. En niet alleen kans op die fiets, maar ook nog eens kans op een circuitdag maakte. Een circuitdag… met een Indian. Met welke fiets dan? De circuit-Indian die we kenden was Challenger RR, waarmee de Amerikanen dat andere Amerikaanse merk het afgelopen jaar klop hadden gegeven in de King of the Bagger raceserie, die zich in enkele jaren tijd tot een serieuze raceklasse heeft ontwikkeld. Flat Track Racer, maar dan om ook op asfalt rechtsom mee te gaanDe andere Indian racer was de FTR 750, de AMA Flat Track racer waarmee Indian in 2017 na 70 jaar afwezigheid z’n comeback maakte in dat prestigieuze kampioenschap en een jaar later een enorme dreun uitdeelde, door 17 van de 18 wedstrijden te winnen. Maar flat track racen gaat toch alleen maar linksaf en bovendien op een onverharde ondergrond? 

“De FTR 1200 is weliswaar van de zeer succesvolle FTR 750 Flat track racer afgeleid, maar de motor is veel meer dan alleen een fiets om op losse ondergrond keihard mee linksaf te gaan”, zegt Ron Betist, marketingmanager Benelux van Polaris en Indian. “In de Verenigde Staten heeft de FTR 1200 het afgelopen seizoen het Superhooligan Championship gedomineerd, reden voor ons om daar wat meer aandacht aan te besteden, dat je d’r dus ook op circuit je mannetje mee kunt staan.” Daar valt weinig tegen in te brengen, maar ehh… het Superhooligan wat? Waar bij ons de nationale motorsport op z’n gat ligt zijn ze aan de andere kant van de Atlantische oceaan Waarschuwing: je wordt altijd en overal aangesproken, zo gaaf als iedereen 'm vindteen stuk creatiever. Met als resultaat de genoemde King of the Baggers en het Superhooligan Championship – een raceklasse waarmee in feite terug naar de basis van de Superbikes wordt gegaan: straatmotoren met vlakke nummerplaten die geen enkele vorm van stroomlijn mogen hebben, standaard voorzien van een boven de kroonplaat gemonteerd breed stuur, met een geclaimd maximum vermogen van 125 pk af fabriek en een minimaal gewicht van 180 kilo, waarbij geen aanpassingen aan het frame mogen worden gedaan. Met elke productiemotor mag worden geracet, zolang ‘ie maar een tweecilinder (V-twin of paralleltwin) motor óf een elektrische aandrijving heeft. Het startveld is dan ook ontzettend breed, naast de FTR 1200 vind je er motoren als de 890 Duke, Ducati Hypermotard, BMW R nineT en Harley-Davidson Sportster op de startgrid terug.

Indian wil met de FTR een heel ander publiek aanspreken en steekt dat ook niet onder stoelen of banken: “Het unieke karakter van de hoogtoerige, vloeistofgekoelde Amerikaanse V-twin maakt de FTR tot zo'n uitzonderlijke motorfiets. Een vermogen van 123 pk en een koppel van een dikke 118 Nm, met een koppelkromme die zo vlak is als een Hollands polderlandschap: een winnende combinatie voor iedereen die zo snel mogelijk bij de volgende bocht wil zijn.” Straffe woorden, en dus is het plan dan ook snel gesmeed om de FTR 1200 aan de ultieme test te onderwerpen: een 2-daagse circuittest op het in Frankrijk gelegen circuit van Folembray, met de meest sportieve versie, de FTR Sport.

Tekst: Ron Huijs
Fotografie: Manu de Soomer (www.motorsportspics.com), Ed Smits