Rij-impressie: Suzuki Intruder C1800R

Step up

Suzuki heeft de C1800R ontwikkeld voor de ‘step up’ cruiser rijders. Oftewel; voor cruiser-rijders die al hebben gereden op - bijvoorbeeld - de Intruder 800 en/of 1500. Bij ondergetekende was dat dus niet het geval. Sterker nog, mijn laatste ervaring was nog van ver vorige eeuw, en dan ook nog eens spaarzaam. Maar zoals gezegd, je moet alles een keer gedaan hebben.

Bij het plaatsnemen valt gelijk op dat de C1800R niet alleen van ernaast staan groot is. Je zit lekker laag, maar een grote platte tank laat gelijk weten dat het geen kleine jongen is. Er lijkt voor het gevoel nog een hele complete motor voor je te zitten, mede geholpen dat de grond voor het voorwiel pas meters later te zien is. Wat een lengte!

Groot, groter, groots
Doordat je de voeten erg gemakkelijk op de grond krijgt – de C1800R goed is uitgebalanceerd – valt het gewicht van maarliefst! 357 kilogram veel minder op. Bij het wegrijden – en zeker als je op lage snelheid aan het manoeuvreren bent – dan word je er wel aan herinnerd dat er twee keer zoveel kilo’s aanwezig zijn als een gemiddelde supersport motor. Met een wielbasis van 1755mm en natuurlijk de achterband van 240mm maken het sturen op langzame snelheid niet echt bevorderlijk. De voorkant begint dan al snel te wiebelen, maar of dat een stukje gewenning kan zijn geweest?

Als er eenmaal gereden wordt, gaat die gewenning (relatief) snel. Met bijna een speels gemak valt er te rijden met C1800R. Komt de gang erin – en dat gaat zeer gemakkelijk met het koppel wat tot je beschikking staat, zonder dat je erg in hebt ben je al op behoorlijke snelheid aan het cruisen - dan valt er weinig te merken van het hoge gewicht en voelt de Intruder erg stabiel aan. Met het brede stuur - wat ver naar achter toeloopt – en rechte zit voelt het alsof je in een stoel zit. Minder prettig zijn toch wel de floorboords. Zeker in het begin zitten ze erg ver naar voren. Eenmaal gevonden zit het erg relaxed.

Net niet

Minder relaxed zijn wel de voetpedalen voor de achterrem en schakelen. Misschien stonden ze gewoon te hoog voor mij afgesteld, maar zeker naar het schakelpedaal was het zoeken. Schakelen gaat – eenmaal gevonden – wel gemakkelijk. Voor het opschakelen kan je ook de hak gebruiken. Stond de ‘normale’ schakelpook erg hoog, de hakbediening zat aan de lage kant en zat de floorboord nog wel eens in de weg. Eenmaal buiten de stad willen de floorboords ook nog wel eens in de weg zitten en dan met het nemen van bochten. Waarschijnlijk is de combinatie van voor het eerst sinds lange tijd op een cruiser rijden en de uren daarvoor op een B-King rijden over dezelfde soort wegen

(waarover later meer op Motorfreaks is terug te lezen, red.)

, niet de meest ideale uitgangspositie om kennis te maken met de C1800R. Regelmatig schraapten de slijtbouten onder de floorboords over het Spaanse asfalt.

Zeker op bochtige wegen vraagt een cruiser – en dus ook de C1800R – een andere ‘aanpak’ van rijden. Duik je met andere motoren een bocht in en kan je eventueel nog corrigeren, bij de C1800R moet je van te vore al de juiste lijn kiezen. Voor een motor met dat gewicht, de afmetingen en brede achterband valt er zeker zeer behoorlijk mee te sturen, maar het gaat wel zwaar. En eenmaal een lijn gekozen dan krijg je haar er ook niet zomaar weer af. De snelheid aanpassen aan de bochten is dan ook iets wat zeker noodzakelijk is. Om te remmen heeft de Suzuki een gecombineerd remsysteem: gebruik je de voetrem, dan gaat 1 zuiger van de voorrem werken. Op de C1800R maakt de motorrem ook een belangrijk onderdeel uit, om te remmen. De remmen zijn niet echt daverend. Bij echt rustig rijden vertragen ze wel, maar afremmen op de motor is een belangrijk onderdeel om de snelheid uit de C1800R te halen.