De hele grote Retro test

 Hadden we niet liever de zware Vitpilen genomen? Misschien wel, maar dan had KTM ook de Duke 690 nog moeten voeren… en dat is helaas niet het geval. Dus komen we vanzelf terecht bij de kleine versies, 390 en 401. Maar dat toont wel direct aan dat het idee over een mooi breed spectrum gedragen wordt, in dit geval van 390 tot 900cc. Had BMW nog een luchtgekoelde boxer gehad, dan
Valt niet op hoor.... laat het maar aan Kiska design over om een uitgesproken design te maken

Hier zijn de verschillen nog iets groter. TFT op de Duke, nog kleiner LCD op de Vitpilen. Afleesbaarheid is overrated

Eeeh...  hadden we al gezegd dat ze in Oostenrijk niet zo van  subtiel houden? was daar zelfs nog 1200cc bij gekomen. Maar wat betreft het idee van een mainstream model en daarnaast een ‘buiten de lijntjes’ exclusief apparaat is bij geen van deze motoren zo duidelijk als bij de Duke en de Vitpilen. Want hebben we inmiddels al drie keer geconcludeerd dat de retroversie fijner rijdt, beter zit en daardoor uiteindelijk meer punten scoort, hoeft dat bij de Vitpilen helemaal het geval niet te zijn. Niet zonder meer in elk geval.

In Oostenrijk heeft men namelijk gekozen voor een iets andere weg. Waar de andere motoren vooral naked waren en blijven, is de Vitpilen een onvervalste caféracer. Het originele rechte stuur van de Duke heeft het veld moeten ruimen voor clipons, met alle gevolgen van dien.

Nou is de Vitpilen ook eigenlijk een beetje een buitenbeentje, in meer opzichten dan één. Zo retro is ‘ie eigenlijk niet, hoezeer ze het zelf toch graag zouden willen. Daarvoor is het design te buitenaards. Ook z’n broertje, Svartpilen, die als tracker neergezet is, moet je door een bijzondere bril bekijken. Maar goed, dat is een makkelijke drempel. En het design op zich is gewoon zo uniek, dat er niks is waar ’t dan wel op lijkt. De Vitpilen is zo’n motor Dit is Anna. Anna vindt motorrijden leuk. Wees zoals Anna.die je over een paar jaar in designmusea terugvindt, zo apart is ‘t. En waar je ook komt, je zult altijd aanspraak hebben. Ongeacht wie, of het nou motorliefhebbers zijn of niet. Dit ding valt op. 

Niet dat je echt om aandacht verlegen zit met de Duke. Niet in het minst. Met z’n typische Kiska design en knaloranje kleur zie je de KTM nog staan al zou ‘ie midden in een paasvuur staan. Maar toch is dat ánders. De Duke is een moderne motor en dat kan niemand ontkennen. Dan is de Husqvarna op z’n eigen vreemde manier toch meer ingetogen, op hetzelfde moment als het ding echt de aandacht trekt. Het is meer de manier waarop. Maar goed, de Duke laat ook opnieuw overeenkomsten zien met z’n broeders van andere merken: tweetrapszadel (als het duozitje er op zou zitten), goed achter de tank geplaatst, stuur dichtbij en niet te breed en als extra’tje komt daar nog bij dat dit een kleine motor is met bijbehorende geometrie, gewicht en wendbaarheid. Of, zoals een van onze gastrijders zei, het schoolvoorbeeld van een beginnersmotor. Michiel laat zien dat linksaf ook in de mogelijkheden zitKan kloppen, want zo wordt de kleine hertog ook op de markt gezet. En zo makkelijk als de KTM daardoor rijdt, zo apart hebben ze de Husqvarna gemaakt. In tegenstelling tot de overige drie merken is het nu juist de moderne naked die het makkelijkst te rijden is. De Duke leg je je wil op en vouw je in elk denkbare hoekje, de Vitpilen vraagt om een veel stabielere hand, scherpere blik en meer toewijding. Totaal andere wereld dus en juist dat is ook meteen z’n sterke punt. Net als de andere merken heeft Husqvarna het aangedurfd om de Vitpilen iets extra’s te geven en er wat bijzonders van te maken, voor en klein beetje meer geld. En als je de details ziet is dat kleine beetje zelfs echt weinig… het resultaat is precies wat je van een caféracer zou verwachten: een motor die niet zo gemaakt is, maar wel is voorzien van clipons. Met een kop omlaag-kont omhoog zitpositie die maar op één manier tot z’n recht komt: als je er keihard mee gaat knallen. Okee... je kunt enthousiast rijden en je kunt héél enthousiast rijdenEn dat, samen met de vereiste regie en strakke lijnkeuze, maakt het plaatje helemaal af. Voor wie ooit ervaring heeft met caféracers uit de oorspronkelijke tijd, weet direct hoe goed Husqvarna dat gevoel heeft weten te vangen. Het is moeilijker rijden dan de KTM, maar daardoor geeft het je juist zoveel meer voldoening. 

En dan is de kleine cilinderinhoud juist een zegen. Stel dat het een 701 was geweest, dan had je nog veel harder moeten rijden om ‘m tot recht te laten komen. Het is juist de charme van een kleine motor die je volledig kunt uitmelken die het ‘m nu doet en je dingen laat doen als een afslag missen, vroeger van huis gaan, later thuiskomen… als je maar langer in het zadel kunt blijven zitten. 

Toch heeft het ook wel een kleine keerzijde: de Vitpilen is absoluut geen allemansvriend. Noch is het een motor voor alledaagse ritjes, woon-werkverkeer of vakanties. Maar heb je het geld en de ruimte, dan is het als motor voor erbij, voor een ijsje halen aan het strand, om op een vol terras te zetten, een boodschapje te halen in de stad, je meisje op te pikken of gewoon een stuk te knallen, dé ideale machine. Veel extremer worden ze niet snel.