Zoeken

De hele grote Retro test

De gastrijders

18 januari 2019

Natuurlijk hebben we ook de gastrijders gevraagd om hun bijdrage. En dat zijn er dit keer een aantal.. Wij kunnen het zelf wel vertellen, maar dit zijn de echte, eerlijke oordelen van normale mensen. De resultaten verschillen daarom ook qua uiterlijk en lengte, maar dat hebben we met opzet zo gelaten.

Peter Hofman

1. Kawasaki 

Dit merk staat bij mij op 1 omdat zowel de Z900 als de RS erg goed zijn, de Z900 misschien zelfs de beste in zijn klasse. 

Dan de verschillen voor en nadelen van Retro t.o.v NU. Qua styling; hier wint voor mij de Z900 RS. gewoonweg meer details en allemaal mooi op elkaar afgestemd. De gewone Z900 is dan toch een meer commercieel samengestelde motor en dus met hier en daar kleine besparingen in details. Peter heeft trouwens een filmpje gemaakt. Dat kun je vinden op motor test TV. Doen!Qua handling vind ik de Z900 duidelijk winnaar. Strakker, lager, harder, een echte bochten killer. Bij de RS net wat zachter soepeler en meer comfort.  

2. Yamaha

Qua styling: hier wint de XSR nipt van de MT-07. Bij handling twijfel ik .. ook omdat ik maar kort op de XSR gereden heb en uit meer ervaring weet dat de MT-07 een heerlijke gooi en smijt brommer is. De XSR voelde naar mijn idee wat groter er sterker/rijker aan dan de MT-07... dus ook hier een nipte overwinning voor de XSR. 

3. Ducati

Qua Styling met afstand de Scrambler, omdat de monster een beetje een grijze muis is en de Scramble echt een statement is. Ik had overigens geen last van het zadel op de scrambler ( veel klachten over gehoord). Iets dat ook bij de styling hoort. Wat handling betreft wint voor mij gek genoeg ook de Scrambler. Misschien niet zo strak als de Monster maar zeker lekker en het klopt gewoon. Doet precies wat je verwacht en voelt gelijk goed... de Monster daarentegen vond ik verschrikkelijk vervelend koppelen.

4. KTM

Styling: zonder twijfel de Vitpilen. Het design is echt top, had wat mij betreft ook een Apple logo op kunnen staan. Erg goed gelukt. De Duke daarentegen is zoals altijd bij KTM: love it or hate it. Voor mij ... ik kan ze gewoon niet mooi vinden. Maar wat handeling betreft is het 180graden omgedraaid. Hoe lelijk ik de KTM ook vind ze zijn allemaal geweldig om op te rijden. De zit was ook veel beter dan de Vitpilen en iets meer vergevingsgezind in zijn gedrag.   

Eindconclusie is voor mij dat door de extra aandacht voor design en details de retro modellen weldegelijk iets meer mogen kosten dat hun huidige broeders.

Wouter Vrolijk

MT07 & XSR700

Qua blok zijn beide motoren gelijk, daar merkte ik geen verschil. Ik merkte wel verschil in de zithouding en het stuurgedrag, ik vond dat de XSR beter zat omdat je toch meer rechtop zit en daardoor vond ik de XSR vloeiender sturen dan de MT07. Bij de MT07 zit je wat lager, daardoor wordt het sturen scherper maar ook leuker. Als ik moet kiezen tussen de beide motoren, Ja vást... zeggen dat de Vitpilen 'te klein' is, maar ondertussen....kies ik toch voor de XSR700 omdat ik die Qua uiterlijk mooier vind en ik zit er met mijn 1.90 beter op, waardoor het voor mij een dagelijkse motor kan zijn.

Vitpilen & Duke390

Kort samengevat: de KTM is ervoor om het motorrijden te leren en de Vitpilen koop je voor erbij.

Het vermogen en het formaat van beide motoren is voor mij niet genoeg om er dagelijks mee te willen rijden, maar het is tegelijkertijd precies genoeg om er een hoop lol mee te beleven, binnen de toegestane snelheden in NL. Qua verschillen is het vrij duidelijk. Op de KTM zit je lekker, een mooi helder TFT scherm en stuurt en rijdt lekker. De vitpilen, daar zit je op, heeft een simplistisch maar duidelijk display en het mooie vind ik, zeker weten de styling. Het was de mooiste motor van alle 8, ook vanwege de kleine details zoals de verlichte handbediening op het stuur.

Z900 & Z900RS

Beide motoren sturen goed, rijden goed, schakelen goed. Beide motoren doen eigenlijk alles goed, waardoor ze ook gelijk heel saai zijn. Je wilt meer feedback van de motor of een kleine hapering of vergissing om het zo maar te zeggen. Als ik moet kiezen tussen beide motoren kies ik voor de 900RS. Dit is vanwege de styling, ik vind deze motor super mooi om te zien en de zithouding vond ik ook beter dan de Z900, maar het is eigenlijk niet te vergelijken.

Monster & Scrambler

ik vond beide motoren minder goed presteren dan ik had verwacht. Persoonlijk vind ik de scrambler drie keer niks: weinig vermogen, zit niet lekker, veel te licht afgeveerd en het display zegt ook vrij weinig dan alleen snelheid en toerental. De monster daarentegen zat echt heerlijk, zeker wel het lekkerst van alle acht. Maar helaas mist deze motor het vermogen om eens lekker te scheuren. Het geluid was super, maar dat komt vast en zeker door de Termignoni uitlaat die er onder hangt. Het display is ook vrij simpel, niet veel meer dan 2x trip, odo, toerental en snelheid. 

Wendy Komen

Tijdens de testdag heb ik voornamelijk op comfort gelet.

Yamaha XSR en MT-07

De zithouding van de XSR is comfortabeler dan bij de MT; dit komt met name door de afstand tussen zadel en stepjes waardoor de benen minder opgetrokken zitten. Ook is de trillingsdemping en vering bij de XSR beter doorontwikkeld. Verder presteren Wendy doet wat Wendy doet. Lekker chill motorrijden. Wendy krijg je niet gekze beide erg goed. De MT lijkt iets sportiever te rijden.

Kawasaki Z900RS en Z900

Beide zijn zeer comfortabel. Meer cilinderinhoud dan de Yamaha's en daardoor merkbaar krachtiger. Vering mag zeker stugger, na een flinke hobbel bokt ie flink na. Volgens mij was het bij deze fiets niet duidelijk voelbaar of je knipperlichtknopje wel of niet goed was bediend, ik moest dat steeds checken op het dashboard. het was een raar knipperlichtknopje. .het kan ook bij Ducati zijn geweest een rechthoekig blokje.

Ducati Scrambler en Monster

De Scrambler heeft prachtige styling, een echte eyecatcher. Echter, qua comfort was ik er snel op uitgekeken.. Zadel en handvaten waren keihard. De Scrambler klinkt als een koffiemolen en werd kokend heet. Ik heb me regelmatig afgevraagd of deze fiets wel goed was afgesteld. Reed niet zo lekker. De Monster.. Ja.. Stoer ding, mooie looks, maar helaas bij deze bike was het comfort ook ver te zoeken. Gegarandeerd zadelpijn. Qua rijden echt top.. Snel en krachtig op het zadel na, best een fijne fiets.

KTM Duke en Husqvarna Vitpilen 

De Duke is erg wendbaar en staat bijzonder goed op z’n banden. Het zadel is erg bijzonder, maar geen succes. Minder geschikt voor de langere motorrijder. De Husqvarna is een leuke grap.. De boardcomputer is erg leuk,m de styling ook erg vernieuwend, met zeer veel mooie details zoals de verlichting. Qua comfort ben ik minder complimenteus.. Als ik 'm cadeau zou krijgen zou' k er nog niet mee rijden. Het rijdt als een brommer, alle gewicht komt op de polsen. Confortabel.. nee. Maar leuk om zien, dat wel.  Oh ja: de tank is kleiner dan bij de overige motoren dus sta je eerder bij de pomp .

Ook bij de Kawa's zat de RS comfortabeler dan de Z900, door meer afstand tussen zadel en step. 

Michiel Casteleijn

Alle afspraken van deze dag uitgesteld om op 8 heerlijke speeltjes te mogen toeren. De vorige keer dat ik uitgenodigd werd voor een dergelijk ritje stond het kwik op -8, ik heb nu geleerd dat ik hier geen negatief woord over moet spreken want vandaag is de zon on-Nederlands present en is de temperatuur 37+ graden. Ik beloof bij deze plechtig niet meer over kou te klagen! Na mijn haar uitgewrongen te hebben met mij helm stap ik op de Kawasaki Z 900 het valt me gelijk op dat de fiets net wat minder sportiefzit dan dat hij er uitziet, de houding is snel maar niet spartaans. Bij het opendraaien van het gas verschijnt er al snel een glimlach in mijn helm, gebrek aan vermogen is hier niet aan de orde en de rijwind is geen overbodige luxe. Het is geen uitdaging om het voorwiel van de grond te krijgen en na een paar bochtjes laat de brommer zich goed bedwingen. Hierna gelijk op de oldskool  900RS gestapt en al is het de zelfde motor, de hele beleving is anders. Populair ding wel, die RS. De houding is rechter, het zadel is volledig vlak het stuur is breder. Ik vermoed dat het blokje iets is geknepen bij dit model maar nog steeds komt hij heerlijk van zijn plek. Bij vertrek vanuit stilstand geeft het vlakke zadel helaas wat minder steun aan mijn achterste maar dit mag de pret niet drukken.

Van de Oostenrijkse KTM verplaats ik me naar Italië, deze temperatuur zou de Scrambler voor gemaakt moeten zijn lijkt me. Na 5 minuten rijden was ik er wel achter dat deze Caféracer niet voor mij gemaakt is, het zadel biedt voor mijn derriere met mager zitvlees geen enkel comfort. Door de pijn in mijn billen voel ik gelukkig niet de uitstralende hitte van de kachelpijp bij mijn rechter been. Heel even verlangde ik terug aan die rit bij min 8… ik blijf nog even in Italië met de Monster van Ducati, qua rijeigenschappen echt wel leuk om te besturen maar het vermogen is niet altijd voldoende om mee te komen. Ik ben dan ook blij dat over mag stappen naar de Jap van Yamaha, hier begin ik met de retro XSR. Aangezien ik niet de rijervaring heb van de club waar ik vandaag mee op pad ben is er regelmatig wat uitloop tussen mij en de rest van de karavaan, totdat ik mijn liefde verklaar aan de retro Yamaha. Deze fiets is ontzettend vergevingsgezind en straft mijn onkunde niet af. Net een te zwaar verzet kan ik eenvoudig compenseren met wat extra gas, het koppel hoef ik niet naar op zoek maar lijkt altijd paraat bij mijn rechterhand. Al blijf ik de hekkensluiter, met deze motor blijf ik in het wiel van mijn voorganger. Hierna stap ik op de laatste van de acht motoren, de MT07. Het lekkerste heb ik duidelijk tot het laatste bewaard, de zit is net wat lekkerder dan de XSR en het koppel is onveranderd positief. Van de bereden tweepitters van vandaag is dit mijn absolute favoriet. Oprecht jammer dat we afscheid moeten nemen. Maar wellicht mag ik volgende rit weer een soortgelijke brommer besturen. Wat doet het weer dan.. -8? +37? of volle bak regen? Ik heb geleerd hier niet meer over te klagen!

Anna

Vitpilen: 

+ Mooi en bijzonder uiterlijk, rijdt heel leuk door de zithouding. Erg sportieve zit op een retro bike. Nodigt uit om gas te geven. En hoe harder je er mee rijdt, Hoezo 'BRAAP'? Of moeten we zeggen  'TWAAP'? Ook het checken waard, het is maar een hinthoe leuker hij wordt. Ik had een smile van oor tot oor continu. 
- Snel last van je polsen. Maar hoe harder je ermee rijdt, hoe minder druk op de polsen. Dus makkelijk opgelost!

KTM: 

+ Mooi en rijdt stuurt als een scheermes! Ik denk dat je heel wat pk beesten zoek rijdt op bochtige dijkenwegen. 
- Toch wel de pktjes. Qua vermogen scheelt het niet veel van de Vitpilen, maar op deze motor had ik minder plezier. Reed wat 'standaard'. 

Z900: 

+ Stuurt makkelijk en vermogen was fijn na de wat minder pk beesten te hebben gereden. Ontspannen zit en stabiel. 
- Qua uiterlijk niet heel bijzonder vind ik. 

Z900RS: 

+ Zithouding geeft een wat leukere beleving dan de z900. Je zit er wat meer op, dan 'in'. Vermogen is fijn. 
- Stuurt iets minder scherp dan de Z900 

Ducati:

+ Stuurt makkelijk, leuk geluidje.
- Ik mis vermogen en qua uiterlijk een beetje standaard. 

Scrambler: 

+ Rijdt speciaal! Een soort tractor gevoel als je erop zit. Haha. Gewoon fun met niet veel vermogen. 
- Niet veel vermogen. Misschien ben ik zelf qua vermogen een beetje verpest door m'n S1000RR die ik sinds kort heb. Snelheid went erg snel! Maar twee wielen blijven twee wielen. Altijd goed om twee wielen onder de kont te hebben.

Yamaha MT-07 - XSR700: 

Ik kan bij de Yamaha MT echt niks meer heugen. Reed gewoon makkelijk! De XSR had een vreemde stuurpositie. Hoog en wijd. Had ik nog nooit zo gevoeld En de oude had minder vermogen, althans het voelde zo.

Tom Haanstra

47 lentes.
Fotograaf.
Doet het al 20 jaar zonder auto.

 

Wie elke dag op de motor zit heeft een heel ander balboekje dan wie er voor z’n plezier even een weekendje gaat knallen. Nu zit ik als weer en wind rijder vandaag wel voor mijn plezier op de acht schoonheden die de diverse importeurs weer ter beschikking hebben gesteld en ik moet zeggen: dat kleurt je beeld behoorlijk.

 

Kawasaki

Zo zal ik op een regenachtige maandagochtend in januari mijn Caponord toch graag inruilen voor een van de twee Kawasaki’s. Ik denk zelfs de optisch ‘saaiere’ Z900. Zelfs een klein kuipje kan je heel blij van worden in een winterse hoosbui. De bloedmooie RS na een pekelritje zo in de cave gooien gaat zelfs mij niet lukken dus die valt al af. Het sterkste punt van de Kawasaki’s; een super soepel blok top remmen en fantastisch sturen; is ook het grote nadeel. Lekker een stukje blazen met mooi weer en de teller gaat direct naar de hoogst illegale waarden.

Yamaha dan?

Nou liep ik in de jaren 80 al niet met zo’n fluogeel ELHO ski-jack en anno nu mag je het reflecterende fluo motorpak met gele Schuberth bal voor op je hoofd ook houden van mij samen met de wielen van de MT-07.

Doet niets af aan de motoren zelf, kleur is immers ’skindeep’. De MT-07 is gezegend met een strak ontwerp met een prima ergonomie. Alles zit waar je het verwacht op de eerste meters in het zadel.

Het lijkt dat je deze fietsen moet opladen in plaats van aftanken aan het einde van de rit. Koppel en vermogen zitten bij elk toerental in de 270 gaden 700cc paralleltwin, bijna een elektromotor. Enorm bruikbaar maar ook een beetje saai. De stevige gasreactie bij gas dicht- gas open maakt het rijden op slingerweggetjes niet leuker. Het kan aan de Akra liggen maar de XSR700 loopt voor mijn gevoel wat mooier. Als fiets is de hele XSR in mijn ogen een stuk meer geslaagd dan de MT. De grote ronde klok en het fantastische achterlicht op een stokje.. daar houd ik van, dat is mooi. Minpuntje zijn de remklauwen die al zo’n 20 jaar meegaan. Dat is te merken; de rest van de bunch doet het echt beter.

Ducati

Na zeven jaar Japans te hebben gereden kwam de eerste Italiaan in het schuurtje. Slecht van geslapen: een Aprilia voor dagelijks vervoer, dat is een soort van NS Jaarkaart vaak te laat komen voor veel geld. Mensen geen paniek, er zijn altijd maar een paar onderdelen bar slecht die vervang je voor Japans of Duits spul en je hebt een perfecte fiets.

Zowel de Monster als de Scrambler zijn een beetje tam; je verwacht meer van het iconische 90 graden V-twin blok. Buiten dat zijn het beide heerlijke allemansvrienden. Waar de Scrambler er helemaal gelikt uitziet moet die in de Monster 797 toch zijn meerdere erkennen. Zithouding, sturen remmen, het gaat allemaal net wat fijner op de Monster. Eigenlijk is de Monster zelf al retro met z’n 25 jaar oude ontwerp.

 

KTM/Husqvarna

Als je aan een eeneiige tweeling denkt dan zie je altijd twee identiek geklede mensen voor je.
‘Leuk voor de foto’ zeg maar. Trek je de één een strakke Speedo aan met baard en lang haar en stop je zijn broer in een maatpak met een fris geschoren gezicht, dan zijn de overeenkomsten een stuk minder duidelijk. Voici de Vitpilen 401 en de 390 Duke. Onder de kleren identiek tot op het schroefje, op de straat twee compleet verschillende speeltjes.

En speelgoed is het! Met een blok waar de grote jongens een puntje aan kunnen zuigen zoveel pret uit één cilinder, loopt verbazingwekkend soepel en zit een flinke bak vermogen in. Nee, laat ik dat anders stellen, anders doe ik de eerder genoemde PK-pakhuizen te kort. Er zit meer power in dan je verwacht waardoor je zeker met de Vitpilen je nog wel eens wil vergalopperen en de ByBre (By Brembo) rem vol aan de bak moet. Dat is heel leuk, dat wil je, dat geeft adrenaline.

Zeker de styling van de Husqvarna is buitenaards mooi. Zweden die de hele winter in het donker binnen zitten komen niet met een depressie maar met de mooiste ontwerpen naar buiten als de zon weer schijnt. 

Mocht je onverhoopt een dorp of stad tegenkomen dan is direct overstappen op de KTM noodzakelijk. Wat een kwelling om liggend op je polsen met een dikke camera tas op je rug door een 30 per uur zone te hobbelen.

Ach, voor de prijs van een van de andere fietsen koop je deze alle twee hoef je niet te kiezen ook.