Test: Kawasaki Versys 650 SE

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Target Press (Tom Haanstra, Pien Meppelink)

Klinkend succes

Op voorhand dachten we d’r best kort over te kunnen zijn. De lijst met vernieuwingen die Kawasaki voor 2017 had gemeld was nog korter dan het partijprogramma van Geert Wilders’ PVV, waardoor in onze ogen de 2017 Versys 650 nog gewoon dezelfde Versys 650 als afgelopen jaar zou zijn. En het jaar ervoor. Vooruit, Kawasaki had eindelijk onze smeekbeden verhoord en het digitale display nu met een versnellingsindicator uitgebreid (waarvoor hulde), verder was het blok aan Euro4 aangepast en moest de hoogteverstelling van het windscherm zijn verbeterd. En, niet te vergeten, een nieuwe SE versie – dat Dachten we dat ondeugend knallen uit het vocabulaire van de Versys 650 was geschraptvoor Special Edition staat, maar waarvan het ‘special’ zich heeft beperkt tot een KRT kleurstelling met in grote letters Versys op de zijpanelen en de zijkant van de tank. Ziet er weliswaar best vet uit, maar om nou echt van een vernieuwing te spreken. Mwoah.  Een kort nieuwsbericht zou hebben volstaan. Foto erbij. Klaar.

Dachten we.

Tot we in de Portugese Algarve daadwerkelijk kennismaakten met de 2017 Versys 650 SE. Alsof de Kawasaki Racing Team kleurstelling de Versys in één klap een heel stuk sportiever had gemaakt. In het zonovergoten heuvelachtige gebied boven Lagos liet de Versys 650 zich van een heel andere (lees: heerlijk speelse) kant zien, een kant waarvan we dachten dat ‘ie met de grote metamorfose eind 2014 verloren was gegaan.

Om dat toe te lichten gaan we even terug in de geschiedenis van de fiets. We schrijven het jaar 2007 als Kawasaki de Versys lanceert, een kekke, controversieel vormgegeven hoogpoter op basis van de paralleltwin van de ER-6 als tegenhanger van de Suzuki V-Strom en Honda Transalp. Hoe lelijk ‘ie ook was, van meet af aan was de schrijvende pers laaiend enthousiast, maar alle bonuspunten die de Versys in vergelijkingstesten in de wacht wist te slepen bleken voor de consument juist een reden te zijn om de Versys te laten staan. Werd de Versys door ons (en al die andere media) geroemd om z’n speelse karakter (man-o-man wat hebben we toch lol gehad in de Alpen) – een enorm lichtvoetige gooi- en smijtfiets pur sang die dankzij het levendige motorblok zelfs in tweede versnelling spontaan het voorwiel optilde. Laat 'ie zich in de Algarve ineens van een héél andere kant zienBleken juist dát stuk voor stuk argumenten te zijn waarom de consument toch voor de V-Strom koos. Die lomer, zwaarder en minder kwiek was, maar die ze wel het gevoel gaf een échte motor tussen de benen te hebben. En niet te vergeten de slimme marketing van Suzuki zelf, die dankzij de V-Strom Adventure Tour de V-Strom al snel wisten neer te zetten als de ultieme middenklasse Adventure fiets.

Ander vaatje

Dát moest anders en dus werd bij de tweede generatie in 2014 uit een heel ander vaatje getapt. Hoe anders bleek al snel op de zonovergoten, maar wel ijskoude en deels besneeuwde wegen rond de Etna op Sicilië. Ja, hij was er qua looks enorm op vooruit gegaan, maar het speelse karakter waar het eerste model zo om was geroemd had nu plaats gemaakt voor burgerlijke degelijkheid. Alsof je van Pennywise naar Jan Smit overstapt, zoiets. Het bleek een gouden zet en op zich ook begrijpelijk, hoe ontzettend vet de punkrock van Pennywise ook klinkt, met Jan Smit bereik je nu eenmaal een veel groter publiek. De verkoopcijfers spraken boekdelen: waar van de oude Versys er in 2014 bij ons in Nederland maar een handjevol (18 om precies te zijn) werden verkocht ging de nieuwe in 2015 als warme broodjes over de toonbank. In z’n eerste jaar werden er al 131 Versys 650’s aan de man (of vrouw) gebracht, wat het afgelopen jaar (na wat door Kawasaki een ‘strategische herpositionering’ werd genoemd) tot 235 units groeide. Daarmee had de Versys wat aantallen betreft in twee jaar tijd de
Dat ruitje, da's nu gemakkelijker in hoogte te stellen. Die N in het display, die zat er vorig jaar nog niet

Cool, die groene spiraal. Alleen bij de SE. De vering is trouwens zowel voor als achter instelbaar, niet dat we daar behoefte aan hebben gehad. Zelfs niet op 't circuit

Die ogen, daar kun je dus zo een zijkoffer insteken. Het blok is - los van Euro4 - niet gewijzigd, maar voelde toch wat frisser aan V-Strom 650 al bijna ingehaald. Eigenlijk zelfs helemaal, als je de units die door de branche (dealer/importeur) zelf op kenteken zijn gezet buiten beschouwing laat.

Het overgrote deel (86% om precies te zijn) is volgens Kawasaki inclusief optiepakket de deur uitgegaan. Ook voor dit jaar heeft Kawasaki een drietal optiepakketten bedacht: de Tourer Kit met mono-key zijkoffers (incl. luxe binnentassen), handkappen en een tankpad à € 699, de Tourer+ Kit met nog aanvullend LED mistlampen à € 1.199 en de Grand Tourer Kit waar nog een mono-key topkoffer bij inzit.

Pas tijdens mijn trip afgelopen jaar dwars door Maleisië kwam de Versys pas goed tot z’n recht. Terwijl ik het prachtige landschap vol palmboomplantages aan me voorbij liet gaan merkte ik op dat ik intens aan het genieten was. Van de geweldige natuur van Maleisië, maar zeer zeker ook van de Versys 650 waarvan ik toen een heel andere kant leerde kennen. En waarderen. De fiets ontpopte zich tot een perfecte reisgenoot en liet me daar aan de andere kant van de wereld zien waarom ‘ie nu wél door het grote publiek werd gewaardeerd. Maar dat kwam met name doordat bij het tempo de nadruk veel meer op genieten en veel minder op onbesuisd knallen lag.

Toch een pretpakket

Hoe anders vergaat het me hier in nu in de Portugese Algarve. Kawasaki had voor de Benelux een introductie van de nieuwe Z1000R georganiseerd en daar ‘nu we d’r toch zijn’ de Versys 650 SE aan toegevoegd. Vanaf een pittoresk restaurant aan de Portugese kust maak ik me op voor een prachtige route van pak ‘m beet 125 kilometer die Kawasaki heeft uitgezet en die, zo blijkt al snel, de Versys 650 op het lijf geschreven lijkt te zijn. Alsof ze ’t erom hebben gedaan. Dan is het bij ons in Nederland maar behelpen, en niet alleen vanwege het weerDe kwaliteit van het wegdek varieert van biljardlaken strak tot Leerdammer gatenkaas en van smal en krap tot breed en overzichtelijk, waardoor in een kort tijdsbestek door de Versys 650 alle troefkaarten op tafel worden gelegd. Met een kinderlijk gemak kan de Versys in elke hoek worden gelegd en het lijkt zelfs alsof de 69 pk sterke paralleltwin nét even wat frisser oppakt, terwijl er wat rijwielgedeelte en motorblok betreft eigenlijk geen aanpassingen zijn gedaan.

Het enige waar de fiets zich nu in onderscheidt is de bandenkeuze: waar de Versys 650 tijdens de persintroductie – evenals de trip door Maleisië – met Dunlop Sportmax D222 banden was uitgerust heeft Kawasaki nu Bridgestone Battlax T30 rubber gemonteerd. Dat en die versnellingsindicator, waardoor je niet meer hoeft af te vragen in welke versnelling je rijdt. Nu hebben banden zeer zeker invloed op de stuureigenschappen van een fiets en zou daarmee het verschil ten dele wel kunnen worden verklaard, maar voor m’n gevoel ging het nu veel verder dan alleen dat. Voor het eerst had ik ’t écht enorm naar m’n zin en zag ik de speelse kant van de Versys die ik sinds z’n metamorfose had gemist. Zelfs het voorwiel klom als vanouds weer bij tijd en wijle in de lucht. Weliswaar iets minder spontaan als de allereerste Versys (lees: in eerste in plaats van tweede versnelling), maar dat had ik ‘m snel vergeven.

Zelfs de enorme verschillen in tempo spelen de Versys 650 in de kaart. Een deel van de route wordt ‘als vanouds’ in standje volgas afgeblaft, maar ondanks dat raakt de Versys niet van de wijs. Ook het bochtige werk wordt met een jeugdig enthousiasme volbracht waarvan we een tijd lang hadden niet meer hadden gedacht dat de Versys 650 dat nog ik zich had. Voor Gewoon benzine erin pleuren en gaan. Lol gegarandeerdBelgische collega Frank Slabbynck (da’s inderdaad die gast van EYBIS trackdays) is het zelfs een sport om z’n verse, over de jeans gedragen kneesliders zo rap mogelijk te slijten. Terwijl op een ander deel van de route dat vanwege recent noodweer soms verraderlijk vuil (en dus glad) is en door onze Spaanse voorrijder het tempo soms naar beneden moet worden bijgesteld (“Sorry jongens, ik wist dat ’t hier verraderlijk was, maar wist niet meer precies waar en wanneer, dus heb ik ’t maar iets rustiger aangedaan”) de Versys van dat beetje vuil niet echt van z’n à propos raakt.

Dacht ik aan het eind van de eerste dag mijn mening over de Versys 650 al aardig bij te hebben gesteld, wordt ik de volgende dag door de Versys opnieuw aangenaam verrast. Op het Autódromo Internacional do Algarve, in de volksmond beter bekend als het circuit van Portimão, om precies te zijn, waar ik twee sessies van elk 15 minuten de Versys 650 uit mag laten tijdens het circuitdeel van de Z1000R launch, als voorrijder voor collega’s in de andere groep die nog volledig onbekend zijn met dit circuit. Wat écht ronduit kicken is. Op het rechte stuk komt de Versys weliswaar snelheid te kort, maar is daardoor wel de eerste fiets waarbij ik het gas tot aan het rempunt van bocht 1, het punt waar het circuit sterk naar beneden loopt, vol open durf te houden, terwijl de digitale snelheidsmeter nét geen 190 km/u aantikt. In het vloeiende deel houdt het rijwielgedeelte zich verrassend goed, terwijl de combinatie laag gewicht en smalle banden in de twee linker hairpins juist in het voordeel van de Versys lijkt te zijn. Nooit gedacht zoveel lol te kunnen hebben met een Versys 650 op een circuit.

Conclusie

Twee jaar na de lancering van de tweede generatie Versys 650 heeft Kawasaki de middenklasse ‘Adventure Sport’ een kleine update gegeven en er een sportief ogende SE versie aan toegevoegd. De versnellingsindicator in het digitale display is een echte aanwinst, Omdat het kannet als de verbeterde hoogte-instelling van de ruit en ook de nieuwe ECU setting zal ongetwijfeld een verbetering zijn, maar dat alles is niet waar de Versys 650 ons het meest heeft verrast.

Wat de Versys 650 daarentegen wél heeft laten zien is dat ’t nog steeds een rebelse puber kan zijn. Weliswaar met iets minder wilde haren als de allereerste uit 2007, maar nog altijd wild genoeg om eens goed los te gaan. En daarbij het Autódromo Internacional do Algarve niet schuwt. Tel daar z’n complete uitrusting (de fiets heeft voor en achter instelbare vering en is standaard op koffers voorbereid) en z’n scherpe prijs vanaf € 8.499,- (€ 8.649,- voor deze Versys 650 SE) bij op en je snapt waarom ze als warme broodjes over de toonbank gaan.

Technische gegevens