Test: Confederate P51 Fighter

Ok, dus hoe werd de G2 Fighter klaar voor de ring? Zowel technisch als visueel een radicale update van de G1 wordt de fiets gedomineerd door de 7” in doorsnede (178mm) aluminium buis die het ruggengraat frame omvat, twee inch (51mm) groter dan het G1 model, met het model en embleem van het model aan de bovenkant gegraveerd. Deze romp van de fiets bestaat uit CNC gefreesd massief 6061 vliegtuig aluminium delen die aan elkaar zijn geschroefd en zo het m 
Tot in het kleinste detail straalt de P51 Fighter exclusiviteit uit
 
Of het nou kijkglaasjes zijn die je een tipje van de techniek laten zien, of gefreesde logo's

Hier kunnen we dus uren naar kijken. Zei iemand "Biertje"?
 
Als je niet meer nodig hebt, waarom zou je het dan doen?
 
Unieke oplossingen voor wat betreft de veringonocoque chassis vormen waarin het S&S X-Wedge motorblok als dragend onderdeel van de constructie huist. Waar bij een gewone Honda of Harley-Davidson aan de zijkanten van de benzinetank trots de merknaam prijkt, is de centrale buis van het Fighter frame met de op de flanken geëtste Confederate naam opgehemeld. Dat is omdat het daadwerkelijk ook de benzinetank is, goed voor 4 US gallons (16 liter) benzine deels in het lagere deel van het frame en deels onder het zadel doorlopend. De tweede tank onder het motorblok van de G1 is komen te vervallen. Er zijn in totaal 5 kijkglazen in het frame verwerkt, waarbij de bovenste drie je een kijkje gunnen in de airbox en de onderste twee je zicht geven op het brandstofniveau van de tank. En dan is er nog een zesde kijkglas dat je zicht geeft op de tandriemaandrijving van de drie onderliggende nokkenassen, maar dat even terzijde.

Haal het monocoque frame van de legendarische Isle of Man TT winnende Norton racemotor voor de geest, maar dan uit CNC gefreesd en tegen elkaar geschroefd in plaats van met behulp van een TIG lasapparaat gefabriceerd. Dát is de  P51 Fighter, ofschoon aangedreven door een totaal andere tweecilinder dan de Norton’s relatief kleine 75 pk 750cc paralleltwin. “Toen ik destijds in 1992 aan de eerste Hellcat aan het werken was, droomden we er al van om een V-Twin motor te verkrijgen met een eendelige gesmede krukas,” zegt Matt Chambers. “Maar we moesten het tot nu toe met een oude-stijl, aan elkaar geschroefde vijfdelige Harley krukas doen, waardoor de flexibele aard van de constructie in zake trillingen en robuustheid het explosieve waar het bij Confederate om draait niet aankon. Dat hield ook in dat het motorblok niet als dragend deel van de constructie kon worden toegepast om een ideaal sturende machine te creëren. Het S&S X-Wedge motorblok heeft dat veranderd. Het heeft eAlsof je zo van de scene van Mad Max bent weggeredenen gesmede eendelige krukas met groot vliegwiel dat ons in staat stelt dat substantiële koppel veilig en soepel vrij te leveren, en S&S heeft voor ons een speciale versie gemaakt, met een carter dat uit massief aluminium is gefreesd en ophangpunten heeft specifiek voor ons ontwerp.”

Het 2.163cc 56,25° stoterstangen V-Twin motorblok met vierkante boring x slag van 111,76 x 111,76 mm maakt dus als dragend deel uit van de constructie. S&S heeft ook Confederate’s eigen cassette-type gestapelde vijfversnellingsbak (een concept dat twee decennia al door Confederate werd toegepast, twee jaar voordat Yamaha het zogenaamd bij haar R1 had uitgevonden) in een CNC gefreesde aluminium behuizing gemonteerd en direct aan de achterkant van het motorblok geschroefd om een zo stijf mogelijk pakket te realiseren. De korte 44mm primaire tandriem is links gemonteerd aan een meerplaten Bandit droge koppeling, van waaruit aan de rechterkant door middel van een ketting het massieve koppel naar het achterwiel wordt overgebracht. Hoe massief? Paul Adams legt uit.

Nee, ik dacht écht dat ik een Latte Macchiato had besteld, sorry

“Om de Fighter S&S motor af te stellen zijn we naar (Jon Kaase) buiten Atlanta, Georgia gegaan, die een hard verdiende reputatie heeft als een award-winnende tuner, speciaal van Ford dragrace motoren. Hij is een cilinderkop specialist die nog nooit aan een motorfiets motor had gewerkt, maar heeft een berg vermogen en koppel voor ons en onze klanten ontwikkeld. Jon nam de cilinderkop en lastte ‘m helemaal dicht, veranderde de klephoek, gaf de verbrandingskamer een nieuwe vorm, en flowde de kop. HMaakt niet uit Matt, die Frappuccino gaat er anders ook wel inij verhoogde de compressie een klein beetje naar 10,3;1 (was 10,1:1) en monteerde een andere zuiger, met als eindresultaat een topvermogen van 209 pk aan de krukas met open uitlaat. Jon stuurde de koppen terug naar S&S om voor het P51 blok te gebruiken, waar het is teruggetuned door een stiller uitlaatsysteem en alle andere straatlegale aardigheden toe te passen. In productievorm is het blok nu goed voor een topvermogen van 145 pk bij 5.200 toeren per minuut en een ongekend koppel van 217 Nm, beide trouwens gemeten aan het achterwiel. Maar we weten van Jon’s werk dat elke klant die dat niet genoeg vindt er nog een kolenvracht aan extra vermogen bijkrijgen kan.”

Matt Chambers vult het verhaal aan. “We hebben Jon Kaase gekozen omdat hij waanzinnig veel ervaring heeft om stoterstangen motorblokken snel te maken. We kunnen het blok gemakkelijk op meer vermogen tunen, maar voor mij is het op z’n best bij 5/10e of 6/10e van z’n potentieel. Trouwens, de naam P51 staat voor de 51mm inlaatkelk die hij heeft geïnstalleerd. Het feit dat het ook de benaming was van de P-51 Mustang die ons antwoord was op de Spitfire en in de tweede wereldoorlog 4.950 vijandige vliegtuigen uit de lucht schoot is puur toeval.” Kaase’s werk houdt in dat de nieuwe P51 Fighter standaard het sterkste Confederate model is dat tot nu toe op de markt is gezet, en zou dus zeker sneller moeten gaan dan de 176.458 mijl per uur die in 2014 door James Hoegh op een standaard X-Wedge aangedreven Hellcat op de zoutvlaktes van Bonneville is gehaald. En daarmee een nieuw AMA landsnelheidsrecord zou zetten in de klasse tot 3.000cc.