Vergelijk: Honda CBR 600F en Yamaha Diversion F

Nieuw met een klassiek jasje, genoeg stijlelementen van familieleden en toch een eigen smoel. Ook Honda's spannende dubbellaags kuip is weer van de partij

Maar om het even iets toe te lichten, wat Ed bedoelde was dat hij meende de CBR meer te moeten overtuigen een bocht in te sturen, waarna deze –eenmaal ingestuurd- vervolgens juist naar binnen viel. Dat lijkt op een niet correcte geometrie of gewoon een niet al te frisse band, maar geen van beide is het geval. Eenmaal zelf op de Honda gezeten is er van dit gedrag namelijk maar weinig terug te vinden en valt er weinig verschil te ontdekken met de CBR ten tijde van de introductie, los van het overduidelijk betere weersbeeld. Om de baas nou gelijk voor leugenaar uit te maken is ook weer zoiets dus dat doen we maar even niet, maar toch. Feit is wel dat de CBR een beetje on-Honda met overtuiging in een bocht gezet moet worden. In elk geval vergeleken met de Diversion. Maar dat betaalt de CBR dan wel weer terug met een flinke dosis vertrouwen, hoe meer je ‘m laat zien wie de baas is, hoe lekkerder de motor het lijkt te vinden. Kortom, niet al te veel later wordt de CBR ‘dan maar’ schofterig hard een bocht ingejaagd, gewoon omdat dan alles beter is. Of dat ook een steekhoudend argument is in het geval je het uit zou moeten leggen is ons gelukkig onbekend gebleven. Toont wel aan dat de CBR een toontje hoger zingt dan de Yamaha. Maarja… die had van meet af aan al geen enkel probleem…

Zo langzaamaan blijkt wel dat die 1000 euro extra echt wel ergens voor staan. Niet alles valt onder die noemer echter; zowel Honda als Yamaha zijn voorzien van enkele accessoires die het er net nog wat fraaier op maken. Zo zijn beide motoren voorzien van een donker en iets hoger ruitje, wat in beide gevallen zo zijn nut heeft. Het ruitje van je Yahama geeft je daarbij (zoals te verwachten) nog net iets meer bescherming, al wordt dat ook voor een deel nog wel gecompenseerd door je zithouding. In beide gevallen is het dragen van gehoorbescherming (met name op de snelweg) een goed idee, maar op de Honda toch net iets meer. En bevinden we ons dan toch op de snelweg, dan kunnen we gelijk nog het een en ander uit proberen. In acceleratie delft de Diversion net het onderspit, al is dat de eerste tellen nog redelijk minimaal. Eenmaal op weg loopt de CBR evengoed toch uit. Maar, zal de Yamaharijder denken, hoe belangrijk is dat nou eigenlijk? Wil je er snel vandoor, dan is er met dit ding ook nog meer dan genoeg mogelijk. En de winst die je haalt in de stad is op de snelweg zomaar niet teruggehaald. Bij een deur-tot-deur wedstrijd zal het nog knap spannend worden in elk geval; de Diversion laat zich juist in stadse situaties voorbeeldig leiden en ontpopt zich dan als een ware spitsuurslachter. Volle kuip of niet weet je precies of je ergens tussenpast of niet; de spiegels steken weliswaar wat uit maar dan wel weer zodanig hoog dat je er enkel met Sprinters en Ducato’s last van zou kunnen krijgen en het gebrek aan een uitlaat aan gene zijde houdt weer in dat van alles wat je niet direct kunt zien je derriere het breedste deel is. Voeg daar nog een voorbeeldige zithouding en een zwaartepunt op bekkenhoogte aan toe en het beeld wordt duidelijk. Daar heeft zelfs een CBR niet van terug. Of nou ja, als een jaloers wicht blaast de Honda voorbij als de Bahn eenmaal vrij is om aan te geven dat waar het voor de Diversion net over de 200 kilometer per uur ophoudt, de spieren bij de sportieve F nog maar net aangespannen worden en het voor de roodwitblauwe pas bij 240 matje is. Vul de rest zelf maar in.

Het is met deze twee niet zozeer wat je wel hebt, maar nog veel meer wat je niét hebt. De drang om sneller, lichter en harder te gaan, bijvoorbeeld. Met beide motoren heb je sowieso al gekozen voor de meer aardse variant van euh.. ‘dat wat je kunt doen met 600cc’ (niet dat iemand er ook maar serieus over zou denken óf een R6, óf een Diversion te kopen… bij Honda idem) en dus hoef je ook niet het dunste carbon onderkuipje of het mooiste gefreesde remhendeltje te hebben en daarin is het bij beide motoren gelijk kiezen. Alhoewel je desondanks toch nog wel enige keuze hebt; de CBR is zowaar in de gauwigheid voorzien van een kek titanium Akrapovicdempertje wat ‘m er –toegegeven- toch flink beter doet smoelen. Zou Yamaha iets dergelijks aanbieden ter vervanging van de standaard LPGtank die nu als uitlaat dienst doet, dan hebben ze een toppertje. Niet dat het dempertje van de Div echt stoort, daarvoor zit het te diep weggemoffeld, ter opluchting van elke toeschouwer. Maar stel nou toch dat je ‘daaronder’ toch eens een echt vet dingetje zou monteren… soit, je zult er maar gevoelig voor moeten zijn. Honda heeft ‘m in het zicht, Yamaha sowieso al niet eens. En in dit (buur)land blijft de DB-killer dus ook gewoon zitten waar ie zit. Zo valt het nut van die vette voorvork in de CBR ook een beetje weg. Leuk dat het het doet hoor, maar wat doe je er nou écht mee? Zo licht laten sturen als de Diversion gaat nog een heel knappe uitdaging worden. De CBR gaat verder waar de XJ ophoudt ja, dat wel. Maar of je dat ook moet willen is nog een leuke vraag. Maar laten we het eens over iets anders hebben.