Rij-impressie: Suzuki V-Strom 650A Adventure

De toevoeging

Aangezien de V-Strom zelf niet is veranderd, is voorgaande voor degene die eerder genoemde artikelen over de V-Strom hebben gelezen niet echt nieuw. Waar het bij deze introductie om ging, was om het avontuurlijke karakter van de V-Strom 650A te benadrukken. Het was tevens voor het eerst dat met het ‘volledige accessoirepakket’ van de Adventure kon worden gereden. En om die toevoegingen draait het ook voornamelijk bij deze V-Strom Adventure.

De handkappen horen eigenlijk al gauw bij dit soort motoren. Het oogt niet alleen goed, ze bewijzen ook hun nut. Niet zozeer met betrekking tot waar ze ooit voor zijn ontwikkeld, maar wel als een extra stukje comfort als het bijvoorbeeld koud is. We zaten dan wel in het zonnige zuiden, maar ook daar was de temperatuur ’s morgens aan de frisse kant. De dag ervoor was het nog koude vingers krijgen op de B-King, terwijl mede door de handkappen op de V-Strom Adventure daar geen sprake van was. De meerwaarde van een middenbok behoeft natuurlijk eigenlijk geen uitleg.

Wat ook goed oogt – en onderdeel uitmaakt van het Adventure pakket – zijn de valbeugels en carter beschermplaat. Ze dragen niet alleen bij aan het avontuurlijke uiterlijk, ze hebben ook wel degelijk een meerwaarde. Voor de valbeugels bleek die meerwaarde wel toen één van onze metgezellen verrast werd door het gladde asfalt. Wat kleine beschadigingen aan de motor, maar de valbeugels hadden hun werk gedaan waarvoor ze erop zitten: grotere schade voorkomen. De carter beschermplaat is liet zeker in de Pyreneeën haar nut ‘horen’. Vooral daar reden we over paden vol met stenen. Regelmatig was het goed te horen dat deze ook nog wel eens wilde opspatten. En ook als je gewoon op straat rijdt wil er nog weel eens wat opspatten en dan doet ze ook haar werk. Daarnaast vind ik persoonlijk de V-Strom  zonder beschermplaat er stukken minder uitzien.

Als we het dan toch over offroad hebben. De Adventure heeft Touratech RVS Enduro voetsteunen. Als je offroad zal je dan minder snel van de voetsteun afglijden, mede omdat ze geen rubbers hebben. Van te vore was er wel een klein beetje de angst dat door het ontbreken eerder trillingen zouden doorgeven. Tijdens de rit van 300 kilometer hebben we daar echter niks van gemerkt. Wel is het verstandig om dan ook stevige laarzen aan te hebben. Met het ontbreken van de rubbers zou je wel eerder de ‘tanden’ van de voetsteun kunnen voelen. Naast dat ze meer grip bieden, zijn ze ook breder. En dat zat ook nog eens lekker.