Introductie Kawasaki Z 1000

Koning

Riding on top of the world ma... 

Spanje heeft al sinds jaar en dag een verbintenis met ons koningshuis; neem alleen al de verwijzing in ons aller volkslied; een niet gering punt. Een logische stap dat we voor een zo koningsgezinde kleur een overeenkomstige relatie zoeken.... Daarnaast is dit eiland in het verleden voor menige oranje vrucht "moeder aarde" geweest.. alles komt weer op zijn plaats.

Behalve het blok, wat nog wat meer wijzigingen heeft ondergaan, is de rest van de motor ook grondig aangepakt. Zelfs de locatie van de ophangpunten van het blok is herzien, om zo minder trillingen aan de rijder door te geven, die dat op zijn beurt weer ervaart als een rustiger, controleerbaarder geheel. Het frame zelf is herzien en heeft meer flex gekregen, te weten 15 procent minder stijfheid dan het oude frame. Dat is allemaal goed en houdt een en ander binnen de perken, soepel en comfortabel, tegelijkertijd is de positie van het balhoofd 10 millimeter verder naar voren geplaatst, is de balhoofdhoek naar 24,5 graden gegaan, de gewichtsverdeling een tikje minder op het voorwiel gezet en de wielbasis een haartje langer geworden, alles voor een betere stabiliteit ondanks de toegenomen flex. Om het toch niet de spuigaten uit te laten lopen is aan weerszijden een subframedeel om het blok heen ontworpen. Over het geheel moet de feedback aan de rijder een sprong voorwaarts gemakt hebben ten opzichte van het oude model. Voeg daar nog de gewijzigde zitpositie aan toe (rechter op en dichter bij het stuur) en je zou zeggen dat je goede kaarten hebt.

Met bijpassende kleurstelling voor een feestelijk koningsgezind dagje zien de vooruitzichten er rooskleurig uit. Neerploffend op het zadel is een eerste constatering dat dit knap aan de harde kant is. Een pluspunt, want de ervaring leert dat te zacht snel uitmondt in doorzitten en pijntjes. De tank is op zich best breed, maar met een inhoud van 18,5 liter is dat niet zo vreemd…. bovendien hadden we het hier nog steeds over een “Performance Naked” motorfiets, en de eerder aangegeven agressieve uitstraling moet toch ergens in terug te vinden zijn. Dat is dus onder andere de vormgeving van de tank. Het koplamp- en tellerdeel ziet er best fraai uit, met hier en daar een subtiel scherp gesneden puntje als accent. Die tellers zijn trouwens een ware openbaring; Kawasaki heeft geluisterd en is nu volledig terug naar de analoge toerenteller. Misschien minder origineel, maar het werkt wel en is in één oogopslag af te lezen. Ook aardig, in mijn ogen, zijn de spiegels waar ik opvallend weinig van mezelf in zie. Leuk meegenomen in de styling ook, en voorzien van een lichte tint zijn het eigenlijk best knappe dingetjes.

Je kan in ieder geval niet zeggen dat er geen aandacht aan is besteed.

Zingen
De hele fiets straalt eenzelfde blokkig design uit wat aangeeft dat tegenwoordig niets meer aan het toeval overgelaten wordt. Zelfs de zichtbare delen van het blok zijn geïntegreerd in het ontwerp, en de apart gevormde subframedelen die om het blok heen lopen hebben een nóg extremere aanblik, evenals de radiale remklauwen, de zijdekseltjes onder het blok en….. de veelbesproken uitlaten. O, o, o… die uitlaten... je kan haast vóelen hoeveel moeite de technici en ontwerpers hebben gehad met deze onderdelen en wat een uren aan overleg en liters zweet erin gegaan moeten zijn. Wel geheel volgens traditie; de oude tweemaal-dubbelloops exemplaren waren ook regelmatig voer voor discussie, maar die werden door een aanzienlijke groep aanhangers nog als vernieuwend, baanbrekend of gewoon eenvoudig mooi ervaren. Deze nieuwe exemplaren mogen weliswaar meegenomen zijn in het nieuwe design, rank zijn ze allerminst nog te noemen. Met dank aan de regelgeving, of we nou in Spanje zitten of gewoon thuis voor de buis de driekleur uithangen.