Introductie Kawasaki Z 1000

"s Heeren wegen

Soms tref je het….en aangezien Kawasaki wel genoeg had het níet te treffen werd ditmaal geen risico genomen en geopteerd voor een locatie met weergarantie (alhoewel….je weet maar nooit) treffen wij de nieuwe Z op een zonovergoten Fuerteventura. Tweede eiland in grootte van de Canarische eilanden en bijzonder kaal op het eerste gezicht, een schril contrast met vervlogen tijden vóór de komst van het toerisme, toen juist dit eiland, nu meer aandoend als maanlandschap dan als een aardse bestemming, grote aanvoerder was voor landbouwgoederen voor de hele eilandgroep. Van de eens zo fantasierijke bouwmethode – nieuwe aanplant werd bedekt met een laag vulkaangesteente met de aangename eigenschap dauwwater net lang genoeg vast te houden dat dit door de ontkiemende plant kon worden benut – is dankzij het snellere geld van het toerisme nog maar weinig over. Heden ten dage is het eiland dan ook vooral favoriet voor all-in vakanties en surftoerisme. En daarnaast een uitgekiende locatie om eens op het gemak een tientallengrote delegatie op dikke tweewielers de uitstekend verzorgde wegen te laten aanvallen.

Voor het volk
Een uitgekiende locatie zeker voor deze Z 1000; dit is toch het landschap waar je met een fiets als deze voor zou tekenen: hoogteverschillen, meer dan voldoende bochten, kronkelend tussen de vulkaanresten, weinig tot geen verkeer en asfalt waar je met gerust hart de 125 pk die de motor onder de klep heeft op los kan laten. 125 pk die volgens oplettende lezers dus niet verschillen met de opgave van de oude Z…. wat is er aan de hand? Nou is, heel eenvoudig, een dergelijke vermogensafgifte is meer dan voldoende om leuk mee te komen in het verkeer, dus een absolute noodzaak is er niet, behalve (en toch is het wel zo natuurlijk, kijk maar naar de motor van de buurman) dat de concurrentie er misschien meer heeft. Evengoed, het blok heeft wél een iets andere karakteristiek gekregen, en meer koppel, wat voor een motor uit deze categorie misschien veel harder telt.

Bovendien past het bij de nieuwe filosofie die Kawasaki bij de ontwikkeling van deze fiets heeft aangehouden: de kreet is “real world riding” en dus heeft de fabriek afgezien van het streven naar academische winst en is daarvoor in de plaats gegaan voor zaken waar je, onder meer aardse omstandigheden, veel méér aan hebt. Koppel is daar één van, voldoen aan Euro-3 een ander. Volgens de groenen betekent “real world” een blok met nadruk op koppel in de lage en middenregionen, véél controle en een “hier ben ik”-uitstraling. Nou vond een afvaardiging van het gezelschap dat ze eenzelfde uitstraling hadden op het moment dat de karaokebar bestormd werd, maar dat is een ander verhaal…en de Japanner heeft het voordeel dat deze ontwikkeld is door vooral nuchtere engineers. Dat scheelt tóch.