Introductie: Suzuki Intruder M1800R

Speedcruiser

Na de stop zijn we wel gewend aan de motor en dat is maar goed ook de haarspeldbochtjes en leuker komen er aan. Nog meer krijgen we de kans om de stuureigenschappen kritisch te beoordelen. En voor ik het weet zijn de bochten achter de rug, nee het gaat niet soepel, soms ga je te diep, hapt de slijtbout in het asfalt en heel eerlijk; je schrikt je kapot. Maar de motor gaat door en jij dus ook, langzaam maar zeker weet je hoever in te sturen en dan gaat het eigenlijk wel lekker. Opeens zijn de bochten opgehouden en hebben we een rechte weg, ik kijk op mijn teller om en nabij de 100 km per uur kom ik uit de laatste bocht, ergens tijdens het rijden heb ik iets goed gedaan want mijn snelheid is van slakkengang naar snel gegaan en de bochten zijn er niet meer... Dit alles schiet door mijn hoofd en wederom reageer ik te traag want mijn mede journalisten waren al zover en de eerste schiet er al vandoor. Snelheid is relatief lijkt wel op deze motor, nergens heb ik last van geen harde druk op mijn bovenlichaam en geen rare wervelingen om mijn helm, enkel snelheid.

Gematigd
Terwijl een conculega mij inhaalt schiet er een kei tegen mijn voorhoofd en op dat moment kijk ik op mijn klokje: 200+, ik besluit af te zwakken afstand houdend van de anderen, ik heb geen zin in keien. Ging het te hard voor de motor? Nee, we hebben 230 aangetikt en dat zonder een centje pijn. De rest van de rit wordt in hetzelfde stevige tempo afgelegd, onder de 140 km per uur komen we niet meer. Auto"s inhalen gaat goed, de richtingaanwijzer is makkelijk bruikbaar en insturen voor een inhaal- manoeuvre gaat lekker. De hoeveelheid koppel aan boord gecombineerd met een fijne versnellingsbak- ratio maakt een snelle inhaalmanoeuvre makkelijker. Al met al blij dat ze op het eiland niet aan fitskasten doen en dat radarcontroles een zeldzaamheid zijn.

Speedcruiser
Suzuki noemt het een cruiser maar het is meer een speedcruiser. De motor gaat heel relaxed om met hoge snelheden. Zonder problemen rij je 140+ en het blok laat je optrekken met een heerlijk gevoel van kippenvel. Eigenlijk is hij (solo) het lekkerste berijdbaar op hoge snelheid, ben je met duo dan wordt je gedwongen tot een gematigdere snelheid want al heb jij geen last van de wind - ik denk dankzij de toerenteller - je duo heeft dit wel degelijk.

Stoppers
De zithouding is ontspannen, de steuntjes en voetbediening zit wel vreemd ver naar voren, herhaaldelijk betrap ik mij erop dat ik misstap, de voeten iets minder ver naar voren zettend als zou moeten. De bediening zit dan weer wel op de perfecte plaats, de remmen en koppeling zijn lekker te bedienen, vooral de voetrem wordt in het heuvellandschap veelvuldig gebruikt en is ook wel nodig. De voorremmen zijn namelijk wel iets gewijzigd in tegenstelling tot de GSX-R waarvan ze vanaf komen, Het zijn niet de superstoppers, ze zijn veel gematigder en dit is maar goed ook anders was ik meteen gaan schuiven met de voorband omdat de 315 kilo wel zou protesteren. Samen met de achterrem heb je echter een perfecte combinatie.