Introductie: Suzuki Intruder M1800R

Bangmakend

Opstappen en eens goed luisteren naar het geluid, de Suzuki engineers hebben hier een heel team opgezet om dat optimaal te maken, niet enkel het vermogen voortbrengend met deze uitlaat maar ook de "sound of power". En is het gelukt, man wat een geluid! Diepe tonen komen tot je oren, je alvast in de goede stemming brengend. Koppeling in, in de eerste versnelling en onder toeziend oog van de gehele Suzuki delegatie het grote ding wegrijden, een beetje uit de parkeervak situatie. Oftewel naar voren en meteen naar links, gaat dat wel goed komen, want hij ziet er niet alleen groot uit hij komt ook groot over. Beetje gas, koppeling los en gaan, langzaam rollend tuffen we weg bij het hotel. De eerste paar kilometers kan ik, in een poging om mijn mederedacteurs bij te houden, rustig wennen aan de grote van de fiets, beetje gaan verzitten en daar is de eerste bocht. Hoe groot hij is ga ik nu achter komen en vol vertrouwen stuur ik in, het gaat op deze snelheid helemaal niet verkeerd alleen de rolstoel achter me toetert zo irritant dat hij erlangs wil...

Scared shitless 
we zullen het eerlijk toegeven: de eerste paar kilometers zitten we verkrampt op de motor. En, natuurlijk net onze pech, moeten we direct al een over brug met van die lekkere windvlagen. Nu is de benzinetank niet echt gemakkelijk vast te klemmen wat we normaal doen en de angst slaat ons om het hart. Wel merken we dat je benen niet irritant weggeblazen worden (naar buiten toe) door de wind, dus dat is alvast een pluspunt.

Breathe in, breathe out
Oké man "get yourself together" en rij door, een lange rechte "snel"weg, gassen dus en gaan. Soepel loopt het blok naar de 120 kilometer per uur en we zijn gered, de overige aanwezige journalisten zijn bij te houden. De eerste rotonde komt eraan, rechtdoor gaand nemen we hem en de tweede ook, pas bij de derde gaan we links. De motor kantelt makkelijk in, het stepje raakt de grond en soepel gaan we de bocht om, een beetje van het Spaanse asfalt meenemend naar een ander gedeelte van het eiland.  

Eindelijk
De motor begint te wennen, we zitten er met een - nu - ontspannen houding op en laten de sensatie door ons heen gaan. Doorschakelend naar zijn hogere versnellingen gaat dit allemaal lekker soepel. Wat ons opvalt is hoezeer de motor zich op zijn gemak voelt in het hoge en midden toeren gebied. Dit was toch een cruiser, die moet zijn power toch onderin hebben? Daar is de volgende bocht al, steeds makkelijker gooien we de grote motor om het hoekje heen, steeds sneller drijven de afslijtboutjes in het asfalt en steeds dichter komen we weer bij onze mederijders.

Laag gewicht
Ja, het is een grote motor maar er aan wennend gaat het steeds soepeler. Tijd voor een eerste stop waar we even lekker kunnen genieten van het uitzicht en de motor bekijken op zijn keer aspiraties. Nou die zijn niet best, maar dat is logisch, de motor is lang, heeft een balhoofdshoek van 32 graden dus veel verwacht je er dan ook niet van. De motor is aangepast met het slimme oliesysteem om het zwaartepunt nog lager te krijgen, dit alles om het oppakken van de zijstandaard makkelijker te maken en om de manoeuvreerbaarheid zonder lopende motor beheersbaar te maken. Nou ik kan je vertellen dat oppakken van de zijstandaard doe je met een been aan elke kant en is peanuts. De motor keren op een helling en, nét niet de goede trucjes gebruikend, af moeten stappen om het beestje even naar achter te trekken dat is lekker. Dan is 315 kilo wel verdomd veel maar het nodige sjor en rukwerk (aan de motor hé) doet wonderen. Op zo"n punt is dat lagere gewicht toch wel lekker, de motor is wat minder wiebeliger bij het hanteren en is zo ondanks het gewicht dat het meesleept redelijk handelbaar.

Een beetje valsspelen maar je kan er echt schuin mee...