Test: Yamaha MT-09

In 2013 lanceerde Yamaha de eerste driecilinder sinds de dagen van de gezegende XS750 en XS850, die van 1976 tot 1981 deel uitmaakte van het gamma, en sindsdien is het een succesverhaal: alleen al in Europa hebben de afgelopen 10 jaar 100.000 modellen een nieuwe eigenaar gevonden. Het afgelopen jaar 2023 was de Hyper Naked-familie met 38 procent in Europa het belangrijkste segment voor Yamaha. Wereldwijd wist het merk met de gekruiste stemvorken zelfs 200.000 exemplaren van de MT-09 te verkopen. Tien jaar was 'ie de vreemde eend in de bijt, maar nu voelt en rijdt 'ie als een normale nakedMet de nu gepresenteerde vierde generatie is het Japanse bedrijf trouw gebleven aan het bewust polariserende uiterlijk, want niemand zal ooit een MT-09 willen omschrijven als een toegankelijke, mooie motorfiets - motorfietsen van de "Dark Side of Japan" moeten immers de onderliggende agressie van de "duistere kant van de kracht" ook in het ontwerp uitstralen.

Met zijn hooggeplaatste dubbele projectorlamp met gecombineerd LED dim- en grootlicht en aanzienlijk lagere LED-dagrijverlichting straalt de volledig opnieuw ontworpen voorkant nog steeds een buitenaards aura uit. Hoewel de afgevlakte, hoekige tanklijn, die ook is aangepast, en de heldere, extreem luchtige achterkant veel harmonieuzer zijn dan voorheen, maken de gedrongen algehele lijn en de agressief hoekige designtaal ook van de 2024 MT-09 een motorfiets die je ofwel leuk ofwel spuuglelijk vindt – een tussenweg is er niet.  

Zodra je op de motor hebt plaatsgenomen vallen de andere fundamentele veranderingen je op, die op zichzelf niet veel lijken, maar in z’n geheel de MT-09 een andere houding geven. Het stuur is nu slechts licht gebogen met stuuruiteinden die 34,4 millimeter lager zijn, terwijl de voetsteunen 9,5 millimeter hoger 30,6 millimeter naar achteren zijn geplaatst. Het resultaat is verbluffend: in plaats van het voorheen comfortabele, bijna enduro-achtige zitgevoel, lijkt het nu haast alsof je op een heel normale Naked hebt plaatsgenomen. Daarnaast heeft de upside-down voorvork een iets stuggere veer en meer demping gekregen en wordt de monoshock achter achter nu aangestuurd via een gewijzigde overbrenging, wat een zachtere demping mogelijk heeft gemaakt. 

Andere aanpassingen die Yamaha aan het rijwielgedeelte heeft doorgevoerd omvatten grotere motorsteunen aan beide zijden, die bedoeld zijn om de rijstabiliteit te verbeteren, evenals de balhoofdsteun die om dezelfde reden is herzien. Om meer gevoel bij de remmen te creëren is nu een verstelbare 16 mm Brembo rempomp voorzien, die de radiale vierzuiger remklauwen van de firma Advics bekrachtigt. 

De aandrijving is ook niet helemaal ongemoeid gelaten, maar het goede nieuws is dat de ontwikkelaars hun handen van de motor hebben afgehouden: de fantastische driecilinder, gehomologeerd volgens de nieuwe Euro-5+, haalt uit 890 kubieke centimeter stevige 93 Newtonmeter koppel en Denk echter niet dat 'ie daarmee ook braaf is geworden. Een vos verliest wel z'n haren, maar niet z'n strekeneen maximale kracht van 119 pk. Bij de transmissie kregen de versnellingen drie tot zes sterkere vertandingen en het elektrische systeem kreeg een upgrade met een krachtigere generator en geoptimaliseerde besturing.

Er zitten nu twee roosters op de tank, die bedoeld zijn om het inlaatspruitstuk beter zichtbaar te maken voor de bestuurder. Tijdens het rijden vervaagt dit effect echter in vergelijking met het fantastische brullende geluid van de driecilinder dat de demper onder het blok aan zijn omgeving levert. Daarboven laat een nieuw, tweedelig zadel niet veel bewegingsruimte over; het plaatst de rijder behoorlijk dicht bij het stuur, van de voormalige ontspannen en rechtopstaande ambiance is niets meer te merken. Al deze kleine veranderingen hebben in een over het algemeen aanzienlijk compactere zithouding geresulteerd in de stijl van een heel gewone Naked Bike, en zo rijdt de nieuwe MT-09 ook.