Test: Yamaha MT-09

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Yamaha

Succesverhaal

In 2013 lanceerde Yamaha de eerste driecilinder sinds de dagen van de gezegende XS750 en XS850, die van 1976 tot 1981 deel uitmaakte van het gamma, en sindsdien is het een succesverhaal: alleen al in Europa hebben de afgelopen 10 jaar 100.000 modellen een nieuwe eigenaar gevonden. Het afgelopen jaar 2023 was de Hyper Naked-familie met 38 procent in Europa het belangrijkste segment voor Yamaha. Wereldwijd wist het merk met de gekruiste stemvorken zelfs 200.000 exemplaren van de MT-09 te verkopen. Tien jaar was 'ie de vreemde eend in de bijt, maar nu voelt en rijdt 'ie als een normale nakedMet de nu gepresenteerde vierde generatie is het Japanse bedrijf trouw gebleven aan het bewust polariserende uiterlijk, want niemand zal ooit een MT-09 willen omschrijven als een toegankelijke, mooie motorfiets - motorfietsen van de "Dark Side of Japan" moeten immers de onderliggende agressie van de "duistere kant van de kracht" ook in het ontwerp uitstralen.

Met zijn hooggeplaatste dubbele projectorlamp met gecombineerd LED dim- en grootlicht en aanzienlijk lagere LED-dagrijverlichting straalt de volledig opnieuw ontworpen voorkant nog steeds een buitenaards aura uit. Hoewel de afgevlakte, hoekige tanklijn, die ook is aangepast, en de heldere, extreem luchtige achterkant veel harmonieuzer zijn dan voorheen, maken de gedrongen algehele lijn en de agressief hoekige designtaal ook van de 2024 MT-09 een motorfiets die je ofwel leuk ofwel spuuglelijk vindt – een tussenweg is er niet.  

Zodra je op de motor hebt plaatsgenomen vallen de andere fundamentele veranderingen je op, die op zichzelf niet veel lijken, maar in z’n geheel de MT-09 een andere houding geven. Het stuur is nu slechts licht gebogen met stuuruiteinden die 34,4 millimeter lager zijn, terwijl de voetsteunen 9,5 millimeter hoger 30,6 millimeter naar achteren zijn geplaatst. Het resultaat is verbluffend: in plaats van het voorheen comfortabele, bijna enduro-achtige zitgevoel, lijkt het nu haast alsof je op een heel normale Naked hebt plaatsgenomen. Daarnaast heeft de upside-down voorvork een iets stuggere veer en meer demping gekregen en wordt de monoshock achter achter nu aangestuurd via een gewijzigde overbrenging, wat een zachtere demping mogelijk heeft gemaakt. 

Andere aanpassingen die Yamaha aan het rijwielgedeelte heeft doorgevoerd omvatten grotere motorsteunen aan beide zijden, die bedoeld zijn om de rijstabiliteit te verbeteren, evenals de balhoofdsteun die om dezelfde reden is herzien. Om meer gevoel bij de remmen te creëren is nu een verstelbare 16 mm Brembo rempomp voorzien, die de radiale vierzuiger remklauwen van de firma Advics bekrachtigt. 

De aandrijving is ook niet helemaal ongemoeid gelaten, maar het goede nieuws is dat de ontwikkelaars hun handen van de motor hebben afgehouden: de fantastische driecilinder, gehomologeerd volgens de nieuwe Euro-5+, haalt uit 890 kubieke centimeter stevige 93 Newtonmeter koppel en Denk echter niet dat 'ie daarmee ook braaf is geworden. Een vos verliest wel z'n haren, maar niet z'n strekeneen maximale kracht van 119 pk. Bij de transmissie kregen de versnellingen drie tot zes sterkere vertandingen en het elektrische systeem kreeg een upgrade met een krachtigere generator en geoptimaliseerde besturing.

Er zitten nu twee roosters op de tank, die bedoeld zijn om het inlaatspruitstuk beter zichtbaar te maken voor de bestuurder. Tijdens het rijden vervaagt dit effect echter in vergelijking met het fantastische brullende geluid van de driecilinder dat de demper onder het blok aan zijn omgeving levert. Daarboven laat een nieuw, tweedelig zadel niet veel bewegingsruimte over; het plaatst de rijder behoorlijk dicht bij het stuur, van de voormalige ontspannen en rechtopstaande ambiance is niets meer te merken. Al deze kleine veranderingen hebben in een over het algemeen aanzienlijk compactere zithouding geresulteerd in de stijl van een heel gewone Naked Bike, en zo rijdt de nieuwe MT-09 ook.

Normale Naked

De MT-09 heeft merkbaar meer gewicht op het voorwiel, waardoor de voorkant rustiger is en je veel beter aanvoelt wat zich tussen het asfalt en de banden afspeelt. Als gevolg van de stevigere afstelling van de voorvork gaat het sturen beduidend preciezer en is tegelijkertijd de stabiliteit in de bochten vergroot. Nu is er geen voordeel zonder nadeel en dat zou ook hier van toepassing zijn geweest, ware het niet dat Yamaha daar iets op heeft bedacht. Stuggere vering gaat namelijk
Het blijft controversieel, dat uiterlijk. Eindelijk een fatsoenlijk TFT

Nog vrolijker wordt je van de schakelaars aan het stuur. Eindelijk verlost van die lompe knoppen

Roosters voor een beter aanzuiggeluid. Blok blijft fantastisch

De zit is wel een stuk krapper geworden. Brembo radiale pomp voor beter gevoel, ondanks geen 'bite' ten koste van de wendbaarheid, maar dat heeft Yamaha geminimaliseerd door de MT-09, die trouwens met een rijklaargewicht van 193 kilo nog steeds erg licht is, een iets steilere balhoofdhoek te geven. Het iets zwaardere sturen valt echter heel erg goed mee te leven, want de betere feedback en het stabielere bochtenwerk zijn de grootste winst. De strakkere afstelling van de voorvork betaalt zich ook uit bij het aanremmen van scherpe bochten en haarspeldbochten: de twee 298 mm schijven zijn aangenaam gemakkelijk te doseren en zeer effectief ondanks het gebrek aan 'bite', waardoor de fantastische prestaties van de driecilinder te allen tijde onder controle blijven.

Hiermee zijn we aangekomen bij de driecilinder rijervaring, die alle journalisten een aangename glimlach op het gezicht tovert. Bijna vanaf stationair toerental duwt, draait en drukt de motor waar en hoe hij maar kan. Een dip in het koppel bij acceleratie vanuit de toerenkelder? Nee. Brutaal uitmelken tot aan de begrenzer aan de andere kant van de schaal? Ja, graag! Het voelt alsof er geen gebied is waar de krachtige motor geen indruk maakt met zijn indrukwekkende prestaties. Er is een ongelooflijk goed gevoel voor het koppel, de acceleratie boven 4000 tpm is enorm, wat samen met de relatief korte overbrengingsverhouding zorgt voor een enorm acceleratiepotentieel. Als je niet beter zou weten, zou je hem aanzienlijk meer dan de beloofde 119 pk toeschrijven. Om deze nog soepeler bij het achterwiel te krijgen, hebben de ontwikkelaars de geavanceerde Blipper van de Tracer 9 GT+ geïmplanteerd, waarmee naadloos schakelen zelfs bij gemiddelde toerentallen mogelijk is.

Over gebruiksgemak gesproken, hier lagen de grootste zwakke punten van de oude MT-09 en omdat Yamaha de klachten van klanten niet langer kon aanhoren, besloten ze een radicale verandering door te voeren. Hiermee doelen we niet op het nieuwe 5-inch TFT-kleurendisplay, dat met een duidelijke indeling, grotere en gevarieerdere displays aanzienlijk beter afleesbaar is. Ook het feit dat hiermee de drie vaste rijmodi Sport, Street, Rain en twee volledig aanpasbare visueel kunnen worden bediend, 200.000 units wereldwijd sinds 2013. Op naar de volgende 200.000is slechts een prettige ontwikkeling, evenals de integratie van de smartphone met de (gratis) Garmin-navigatie-app. Wie ook de MyRide-app van Yamaha heeft geïnstalleerd, kan de instellingen zelfs op afstand aanpassen of aanvullende rijinformatie ophalen. 

Nee, de grootste verbetering op het gebied van gebruiksgemak bevindt zich links op het stuur, waar Yamaha de vreselijk onhandige armatuur eindelijk bij het grof vuil heeft gezet en een nieuw bedieningsconcept heeft geïntroduceerd: een vierweg joystick met een homeknop vervangt het ongelukkige druk-draaiwiel, terwijl aan de rechterkant van het stuur nu een speciale knop is voorzien om van rijmodus te switchen. Inderdaad, precies zoals BMW dat al sinds jaar en dag doet. Yamaha's ergonomische vossenstreken gaan nog verder: voor de bediening van de knipperlichten is nu een asymmetrische tuimelschakelaar verantwoordelijk, die goed voelbaar is en wanneer je ‘m met lichte druk bedient slechts driemaal knippert, wat verdomd handig is wanneer je van rijstrook wisselt of in gaat halen. Daarnaast is Yamaha voor een soort van auto-canceling gegaan, zodra de schakelaar volledig wordt ingedrukt blijft de richtingaanwijzer knipperen tot er 15 seconden verstreken zijn en de motor meer dan 150 meter heeft afgelegd. 

Conclusie

Tien jaar na de lancering van de allereerste MT-09 heeft Yamaha haar populaire Hyper Naked volledig op de schop gegooid, waarbij het ontwikkelingsteam duidelijk meer richting een standaard Naked motorconcept is gegaan en afscheid heeft genomen van het hooligan-Enduro concept. 

Is de MT-09 van het modeljaar 2024 door de verschuiving naar een Naked Bike en alle comfortverbeteringen nu mild geworden van ouderdom? Nee, absoluut niet, hij blijft trouw aan zijn kenmerkende ruig-wilde karakter. De 2024 versie beschikt over een beduidend beter rijgedrag en is begrijpelijker te rijden, maar is diep van binnen nog steeds de hooligan die hij was toen hij in 2013 voor het eerst het daglicht zag.

Technische gegevens