Test: Suzuki GSX-S1000GT

We hebben het al vaker gezegd. De populariteit van het Allroad segment, dat meer om imago draait dan dat men d’r ook daadwerkelijk serieus offroad mee rijden wil, heeft ook z’n weerslag gehad op Toursport segment, waar langzamerhand de hoogpoters de overhand aan het nemen zijn. Of soort van hoogpoters. De Ducati Multistrada V4, BMW S 1000 XR en MV Agusta Turismo Veloce zijn daar enkele voorbeelden van, maar ook fietsen als de Tracer 9 GT en Super Duke GT vallen min of meer in de Man, wat hebben we hier lang naar uitgekekencategorie en hebben hun pijlen op die toersportieve rijder gericht. Maar wat nou als je helemaal niets met hoogpoters hebt, ofwel omdat het lelijke gedrochten zijn, ofwel omdat je klein bent van postuur en graag beide voeten stevig aan de grond wil zetten. Ofwel, en misschien is dat nog wel de belangrijkste reden, omdat je met hetzelfde gemak een circuitdag mee wilt pikken als dat je bepakt en bezakt met je partner achterop (vroeger zouden we hebben gezegd, “met moeders de vrouw achterop”, maar voor je het weet haal je daar tegenwoordig de woede van de LHBTI+ beweging mee op je hals) een paar weekjes op vakantie wilt gaan. 

Precies dat is in ieder geval het productconcept bij Suzuki voor de GSX-S1000GT geweest. Als een echte Grand Tourer heeft het ontwikkelingsteam uit Hamamatsu performance, wendbaarheid en stabiliteit op hoge snelheid op de juiste manier met comfort, controleerbaarheid, connectiviteit en oogstrelend design vermengd, om een premium sport-touring ervaring te creëren die de naam GT waardig is. Om Suzuki zelf even te citeren: “De Grand Tour beschrijft het plezier van comfortabel en opwindend langeafstand toeren op snelweg snelheden. Het weerspiegelt het genot dat geavanceerde elektronica je op het vlak van controle, veiligheid en minder vermoeidheid brengt, evenals het genot om lange afstanden met duopassagier op pad te gaan. En het weerspiegelt het gemak van moderne connectiviteit en de mogelijkheid om alle spullen mee te nemen die je nodig hebt om er even tussenuit te gaan. 

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Jacco van de Kuilen