Test: Honda NT1100

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Honda

Winterregengebied

Normaalgesproken vinden presentaties van nieuwe motoren plaats in het warme zuiden bij een zonovergoten blauwe hemel, om ons journalisten middels een allround-voelgoedoase in een positieve stemming voor het te presenteren nieuwe model te brengen. Uiteraard ook om de motoren dankzij die goede omstandigheden naar hartenlust tot het uiterste te kunnen pushen, Er lijkt wel een vloek op te rusten, alweer regen. Maar goed, we mogen weer en dat is het belangrijkstwat met de hier nu heersende weersomstandigheden medio november simpelweg niet mogelijk is – of in een ongewenst koufront eindigt. 

Dat het rond deze tijd van het jaar in deze regio presentaties compleet in het water kunnen vallen hebben we in het verleden maar al te vaak al beleefd. Honda’s presentatie van de Africa Twin 1100 Adventure Sports twee jaar geleden in Marbella, waar in regen en dikke mist na de eerste fotolocatie als verzopen katers maar rechtsomkeert naar het hotel werd gemaakt (en Ed de mazzel had met die Africa Twin onder beduidend betere omstandigheden vanuit Marbella naar huis te rijden) en recentelijk nog de presentatie van de Z650RS in Marseille, om maar eens een paar recente voorbeelden te noemen. Ook de introductie van de nieuwe Honda NT1100 bij de Spaanse stad Tarragona ten zuiden van Barcelona lijkt onder diezelfde ongunstige ster te staan:
Het zadel kun je het echt uren op volhouden. De deflectoren werken echt

Net als het forse windscherm, dat in 5 standen te verstellen is. Kun je in de regen gewoon met een jethelm rijden, mocht je dat willende temperatuur aan de kust zit weliswaar goed in het tweecijferige gebied, maar een blik uit het venster brengt vage herinneringen aan de basislessen van aardrijkskunde decennia geleden op de lagere school naar boven: destijds werd door onze meester het Middellandse zeegebied stoutmoedig als “winterregengebied” aangeduid. Nu begrijp ik waarom hij dat destijds zei.

Het weer mag dan niet om over naar huis te schrijven zijn, maar het had nog slechter kunnen zijn. De temperatuur is in ieder geval wel oké en bovendien heeft het ongewenste klimaat van deze eerste rij-indruk onverwacht in een echte praktijktest gemaakt. Dat leggen we graag uit. Honda pretendeert namelijk bij de NT1100 te hebben gefocust op thema’s als rijcomfort en geschiktheid voor alledaags gebruik als volwaardige tourfiets en wat dat aangaat hadden de weersomstandigheden niet beter kunnen zijn. In de echte wereld schijnt namelijk niet alle dagen de zon. Een tweedaagse test zou nu nog beter zijn geweest, ze zeggen dat het morgen Denk niet dat we vandaag iets zinnigs over de hellingshoeken te weten zullen komenbeter is en dan hadden we ook geweten hoe 'ie onder lekkere omstandigheden rijdt, maar dat zullen we dan maar thuis in een uitgebreide test moeten doen.

Ik neem Honda’s straffe woorden voor kennis aan en gooi m’n been over het op 820 mm hoogte geplaatste comfortabele zadel uit het accessoirepakket – de hoogte-instelling van de Africa Twin heeft helaas het veld geruimd – en stel vast dat het ontwerpteam bij het bepalen van de ergonomie waarschijnlijk mijn lengte van 174 centimeter heeft gebruikt, zo thuis als ik me direct op de motor voel. Het korte stuur zit precies waar het hoort, de voetsteunen staan zover naar beneden dat mijn knieën ontspannen zitten en het zadel is goed gepolsterd en breed genoeg voor een aangename zit op langeduur. Bij een rechtop zithouding krijg ik de laarzen gemakkelijk aan de grond. Als met de collega’s wordt gewisseld volgt toch een lichte teleurstelling: hoewel de meesten beduidend groter zijn, Maar goed, daar staat tegenover dat we nu wel weten wat z'n alledaagse kwaliteiten zijnvoelen zij zich nét zo thuis. Daar gaat de stelling dat Honda de ergonomie speciaal op mijn statuur zou hebben afgestemd. 

“We hebben ons met deze motor op de Europese klant georiënteerd”, legt projectleider Koji Kiyono uit over de goede pasvorm, “en ontwikkelden het concept speciaal hiervoor in goede traditie met de geliefde ST 1100 Pan European of de Deauville.” Die laatste kon destijds teruggrijpen op het blok van de Transalp, bij de NT is nu de 270 graden twin van de huidige Africa Twin gebruikt. Weliswaar met een aangepaste mapping en langere inlaatlekken die meer op Tour zijn afgestemd, maar wel met dezelfde prestaties van 102 pk vermogen en 104 Nm koppel. Net als bij de Allroad (bij onze Oosterburen heet dat een Reise Enduro en eigenlijk is dat een veel mooier woord) Africa Twin heb je bij de NT1100 ook de beschikking over 5 rijmodi, die de gasrespons, tractie- en wheeliecontrole en de elektronische motorrem regelt. Het instellen hiervan gaat via een niet bepaald intuïtief monsterlijk bedieningselement links op het stuur en wordt weergegeven in een TFT-kleurendisplay, maar zowel de armatuur als het display is zo onoverzichtelijk dat we al snel de kluts kwijt zijn. 

Serra de Montsant

De NT1100 is ook leverbaar met een conventionele zesversnellingsbak, maar Honda had alleen de DCT versie met dubbele koppeling en semiautomatische transmissie voor de journalistengarde klaargezet. Ten opzichte van de Africa Twin heeft Honda de software aangepast. De eerste twee versnellingen schakelt de bak merkbaar soepeler, en wanneer in het achterland de kraan Ja, het regent, maar van de andere kant is dit zo wél de ultieme praktijktestvol wordt opengedraaid lijkt het schakelproces zoals tijdens de presentatie beloofd sneller dan bij de Africa Twin te gaan, maar ook zwaarder.

Zwaarder wordt ook de regen, maar daar heb ik op de NT tot mijn aangename verbazing bijzonder weinig last van: het in de hoogte helaas maar in vijf standen met de hand verstelbare windscherm in de bovenste stand zorgt er samen met de onopvallende maar zeer effectieve transparante deflectoren voor dat weer en wind niet tot mij door kunnen dringen. Ik zou zelfs rond kunnen cruisen met een jethelm en dan nog zou mijn gezicht droog blijven, net als de laarzen achter de deflectoren links en rechts van de motor.

Verder landinwaarts in de heuvels van de Serra de Montsant toont de temperatuuraanduiding in het FTF-display enkel nog eencijferige waardes, maar de standaard vijftraps handvatverwarming houdt mijn handen knus en warm op standje drie. Storender is het gevoel tussen m’n oren, dat het natte Spaanse asfalt niet zo vertrouwt. Mijn zorgen worden echter geleidelijk weggenomen door de vertrouwenwekkende stuureigenschappen en de waterdichte Metzeler Roadtec 01 banden. Het frame van de Africa Twin, maar dan voorzien van een nieuwe 644 millimeter lange achterbrug, heeft in een duidelijk handelbaardere geometrie geresulteerd, wat de DCT-NT een levendiger karakter heeft gegeven. Met lichte gietwielen met de in dit segment gebruikelijke zeventien inch banden in het formaat 120/70 voor en 180/55 achter rijdt de nochtans 248 kilo zware sportieve Tourer dankzij een goede balans
Nu we 't zo in detail bekijken... lijkt wel verdomd veel op de X-ADV, vind je niet?

Die knoppenwinkel links is om gek van te worden. De handrem naar rechts verplaatsen is daarentegen een briljante zet geweest, als je nu nog met de handrem 'aan' wegrijdt...

Met koffers is 'ie maar 901 mm breed, maar dat heeft wel als nadeel dat je d'r niet superveel in kwijt kunt

12V én USB aansluiting mooi neutraal en betrouwbaar, hellingshoeken doet de Honda zonder dat daarvoor het rijdersgewicht in de strijd moet worden gegooid. Over de ontelbare opeenvolging van bochten, die met droog weer verdomd veel plezier zullen geven, volgt de NT volgzaam en moeiteloos al mijn aanwijzingen op.  

In elke bocht zet de twin de beweging van mijn pols heel spontaan om en duwt mij in de sportieve Tour-modus op een sappige edoch vette wijze vooruit, vergezeld door een akoestisch geluid dat krachtig maar zeker niet opdringerig klinkt, zoals alleen een 270 graden twin dat kan doen. Over trekkracht van onderuit kan werkelijk niemand beklag doen, gevolgd door een sterk middengebied met DCT-schakelpatroon dat z’n werk naar wens doet – werkelijk een zeer goede combinatie voor veeleisende reizen. Als Honda nu ook nog eens het DCT hellingshoekafhankelijk had gemaakt, zoals bij de Africa Twin het geval is, dan was de droom van de Tourer bijna perfect geweest, want de upside down voorvork en vooral de achtershock verrukken met een gevoelige respons voor het beste wegcontact. De oneffenheden in het wegdek worden door de voor tourbegrippen relatief lange veerwegen van 150 millimeter heerlijk geabsorbeerd. Dat heeft van de NT gelukkig geen schommelstoel gemaakt, dankzij een goed gekozen afstelling blijft de Japanse ook bij hogere snelheden of wanneer het anker flink moet worden uitgegooid koersvast en stabiel, hoewel ik daar vanwege het natte wegdek wel enigszins voorzichtig ben. Hellingshoek afhankelijke rijdersassistentiesystemen zou onder deze omstandigheden nog meer vertrouwen hebben gegeven, maar dat staat voor de nabije toekomst nog niet gepland. 

Conclusie

Buiten de afwezigheid van een IMU heeft de NT1100 bijna alles in huis wat ambitieuze toerrijders zich wensen. Voor het prijskaartje van € 17.599 (€ 15.199 BE), de handgeschakelde gaat voor € 16.399 (€ 13.999 BE) over de toonbank, krijg je naast het reeds genoemde TFT kleurendisplay met Bluetooth connectiviteit en de handvatverwarming een middenbok, een USB- en 12V connector, cruise controle en twee zijkoffers. De koffers hebben een inhoud van 33 liter aan de linker- en 32 liter aan de rechterkant en Moesten we onder betere omstandigheden nog maar eens overdoen, maar voor de regenproef is 'ie met vlag en wimpel al geslaagdhebben de motor slechts 901 mm breed gemaakt, waardoor je met speels gemak door het stadse verkeer zult kunnen kronkelen. Daar staat tegenover dat zelfs mijn kleine klaphelm maar met moeite in de linker koffer te persen is, twee centimeter meer totaalbreedte zou het praktische nut van de koffers waarschijnlijk aanzienlijk hebben vergroot. 

Desalniettemin is de NT1100 een ronduit geslaagde motorfiets, die menig motorrijder gelukkig zou moeten maken: diegenen die naar toereikende prestaties, moeiteloos rijgedrag, goede comfort voor alledaags en langeafstandsverkeer en moderne technologie verlangen, maar door de forse afmetingen of het krijgshaftige uiterlijk van een Reise Enduro worden afgeschrikt. En zij die niet nat willen worden, zelfs niet in de hevige regen in Spanje… 

Heerlijke twin, zeer goede windbescherming, super comfortabel, handrem rechts

Bediening display niet bepaald intuïtief, koffers hadden breder mogen zijn, het weer

Technische gegevens