Test: Zero SR/S

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Pien Meppelink, Tom Haanstra (Target Press), Zero

Slim idee

We vinden het eerlijk gezegd wel een slim idee dat om navolging vraagt, persintroducties organiseren gewoon in eigen land in plaats van de hele wereld over te vliegen om in de meest exotische oorden te rijden waar een potentiele koper never nooit rijden zal. Maar toch, toch hebben we onze vraagtekens als de uitnodiging voor de Zero SR/S via de mail binnenkomt en we de locatie van de presentatie zien: Noord-Scharwoude, op het Europese hoofdkantoor van Zero zelf. Niet dat het in Noord-Holland niet lekker rijden is, zeker wel, maar in vakantietijd is het een heel ander verhaal. Zeker nu op vakantie gaand Nederland massaal heeft besloten om dat in eigen land te doen en zeker wanneer je een route dwars door en langs de supertoeristische Schoorlse Duinen gaat. Dan wéét je dat je in druk verkeer verzeilt raakt en druk verkeer is wel het laatste wat je wilt tijdens een presentatie van een nieuw model. Dus ik stuur die bocht in...Tenzij dat model een elektrische aandrijving heeft, maar daar komen straks op terug.

Eerst maar eens deze SR/S onder de loep nemen. Tijdens de presentatie voorafgaand aan de test houden Umberto Uccelli, Vice President en Managing Director van Zero Motorcycles EMEA en Arturo Carrero, Marketing EMEA het kort en gaan meer in op het hoe en waarom van deze herintroductie, dan dat uitgebreid op de SR/S wordt ingegaan. “We houden het vandaag kort, om jullie zo veel mogelijk rijtijd te geven”, zegt Uccelli met onvervalst Italiaans accent. In het Engels, uiteraard, zodat ook de Duitse en Franse collega’s het kunnen verstaan. “Als jullie vragen hebben, ons technisch team staat de hele dag tot jullie beschikking, dat lijkt ons voor nu beter dan hier diep op de techniek van de SR/S in te gaan.” En dat snappen we best, per slot van rekening zijn qua techniek de verschillen tussen de vorig jaar geïntroduceerde Naked SR/F nihil, dus waarom daar dan veel tijd aan spenderen als je in plaats daarvan op de motor kunt zitten.

Zoals gezegd is de SR/S dus gebaseerd op de vorig jaar gelanceerde SR/F, wat betekent dat ‘ie wordt aangedreven door dezelfde ZF75-10 borstelloze Z-Force wisselstroom elektromotor als de SR/F, goed voor een topvermogen van 110 pk bij 5.000 toeren per minuut en een ongelofelijk constant koppel van 190 Nm (dus over het hele toerenbereik). Dat laatste is wat elektrisch rijden tot een waanzinnige ervaring maakt. De elektromotor is tevens het scharnierpunt van de achterbrug, waardoor er altijd een constante spanning op de tandriemaandrijving staat, wat de levensduur van de tandriem weer ten goede komt. De ZF75-10 elektromotor krijgt z’n spanning uit een ZF14.4 lithium-ion accupakket, welke volgens Zero de SR/S een actieradius tot wel 320 kilometer moet geven, hoewel dat wel met een flinke korrel
Zeg nou zelf, is dat Buell 1125R of is dat Buell 1125R? Display is super overzichtelijk en aanpasbaar via Bluetooth en de Zero App

Hier draait 't dus allemaal om: 110 pk, 190 Nm F-Force 75-10

De SR/S kan d.m.v. type 1, 2 en 3 lader worden geladen. De 'tank' is opbergvak, voor laadkabel of gewoon wat prullelarij

Elektrisch, dus geen koppeling. Cruise control zit rechts onder de dodemansknop. Dat had handiger gekund. Stel je trouwens niet al te veel voor van cruise control, je kunt 'm alleen aan- en uitzetten en deactiveert alleen als je de rem aanraakt.

Qua design heeft Zero een enorme stap gezet met deze SR/S. Oogt als een échte dikke sportfietszout moet worden genomen – de omstandigheden waarbij die range moet worden gehaald staan ver buiten de dagelijkse praktijk. Aan het eind van de circa 100 kilometer lange route hadden de meeste Zero’s nog rond de 40-45% resterende acculading, wat de actieradius een reëlere waarde van ongeveer 180 km geeft, 200 km als je niet boven de 80 km/u uitkomt.

Voor de doorgewinterde motorrijder mag 200 kilometer een opwarmertje zijn, maar voor een doorsnee motorrijder is dat meer dan het ritje dat hij (of zij) op zondagmiddag maakt. “Onderzoek heeft uitgewezen dat voor forensen de gemiddelde woonwerk afstand ongeveer 15 kilometer is”, zegt Uccelli. “Dat komt neer op 1 keer stekkeren per week, bovendien kan bij veel bedrijven onder werktijd de motor aan de stekker worden gelegd.” Voor de forens is actieradius en laadtijd inderdaad geen probleem, maar hoe zit dat dan met die recreatieve rijder? “Een tourrit in het weekend is gemiddeld 150 kilometer lang en dat lukt je met een SR/S of SR/F zelfs in de meest sportieve rijmodus. We hebben echter ook klanten die 300 tot 400 kilometer rijden op een dag, die gebruiken elke stop om te stekkeren.”

Dat laden gaat met deze Zero SR/S trouwens best wel snel. Tenminste, voor elektrische begrippen, want in 1 minuut aftanken zoals bij elke verbrandingsmotor zit er voorlopig nog niet in. Zero claimt bij de standaardversie een oplaadtijd van 0-100% van 4,5 uur, waarbij de laatste 5% al een half uur voor hun rekening nemen. Met 6 kW Rapid Charger gaat 0-95% in 1 uur en 18 minuten, ofwel 18% lading bij een koffiestop van 15 minuten en met alle optionele modules geïnstalleerd is 0-95% binnen het uur gerealiseerd. Nu zijn dat nog steeds cijfers die niet echt florissant klinken, maar ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat dat een kwestie van anders denken en plannen is. Dat moesten we in de toekomst maar eens uittesten dan.

Aerospace design

Het grote (en ook enige) verschil tussen de SR/F, die we recent nog tegenover een Ducati Monster 1200 Black on Black hebben gezet, en deze SR/S is de toepassing van een complete kuip. Volgens Zero is de nieuwe look van de SR/S geïnspireerd door vernieuwend aerospace design, maar als je ’t mij vraagt is Zero’s ontwerper behoorlijk gecharmeerd van de Buell 1125R geweest. De brede koplampunit lijkt een op een overgenomen van de fiets uit Milwaukee. Zero claimt een verbetering in efficiëntie Waarom wij dijkweggetjes zo leuk vinden? Nou, ehh... daaromvan 13% ten opzichte van de naakte SR/F, wat zich moet vertalen naar een betere actieradius. Hoewel je daarvoor wel plat achter het ruitje moet zijn weggedoken, bij een normale zithouding zal dat een stuk minder zijn.

Waar je bij een gekuipte motor een sportievere zithouding zou verwachten heeft Zero juist het tegenovergestelde gedaan. Volgens de Amerikanen is een hoger stuur voorzien en zijn de voetsteunen geplaatst, hoewel we bij dat laatste wel onze vraagtekens zetten. Het andere stuur is evident, een blik op beide motoren zegt genoeg, maar hoe we ook de fraai gevormde schetsplaten van de voetsteunen met elkaar vergelijken, we zien geen verschil. Het ergonomische comfort van de SR/S is ook naar de duopassagier uitgebreid, ook die geniet volgens Zero van lager geplaatste voetsteunen en een breder zadel. 

Plaatsgenomen op de SR/S kijk ik uit op Zero’s welbekende TFT kleurenscherm dat, indien via Bluetooth verbonden met de Zero App, geheel naar eigen geur en smaak in te stellen is. De connectiviteit geeft je de mogelijkheid om de SR/S in 4 hoofdgroepen te monitoren: status van de fiets en waarschuwingen, opladen, het delen van ritgegevens en last but not least systeemupdates en upgrades. Onder de eerste noemer waarschuwt de SR/S de rijder voor – de naam zegt het al – de status van de motorfiets, onderbrekingen bij het laden, kantelen en onverwachte functies en ‘zoek mijn motor’ om te allen tijde te kunnen checken waar je motor staat. In de hoofdgroep ‘Opladen’ is het mogelijk om op afstand laadparameters in te stellen, Lekker sturen en bovendien weinig verkeer. Snap jij waarom hele volksstammen desondanks maar naar de Bommelerwaard gaan?waaronder acculaadconditie (SoC), oplaadschema’s en oplaadtracking, waarmee je op afstand alle aspecten van het laden kunt controleren. De twee andere hoofdgroepen spreken voor zichzelf.

Zo fraai en overzichtelijk als het TFT kleurendisplay is, zo bizar lijkt de manier waarop Zero de spiegels heeft gemonteerd. Niet naast de ruit of op het stuur, maar aan de binnenkant van het neusje van de kuip. Op z’n zachtst gezegd oogt dat ‘apart’ en we vragen ons dan ook af wie dat in hemelsnaam heeft verzonnen, totdat we aan het rijden zijn en constateren dat hier juist héél erg goed over is nagedacht. Dáág mooie ellenbogen in beeld, hallo supergoed zicht naar achteren onder je armen door. Dat dáár nog nooit iemand eerder op is gekomen, in een woord subliem.

Zit ik zo dicht genoeg achter je?Vanuit Noord-Scharwoude wordt koers gezet richting smalle dijkweggetjes, maar om daar te komen moeten wel de nodige dorpjes worden doorkruist, wat mij doet besluiten om bij het wegrijden al van de Sport naar Eco rijmodus te switchen. Qua vermogensafgifte voelt ‘ie vergeleken met de Street modus makker aan, die op zijn beurt weer tammer is dan de Sport modus, maar levert dan nog steeds voldoende vermogen om behoorlijk van z’n plek te kunnen gaan. De Street modus gaat dat al een stuk vlotter, maar in de Sport modus kun je echt elke petrolhead het leven zuur maken. “Ik rijd elke dag met een Zero woonwerk en soms word ik bij het verkeerslicht door een motorrijder uitgedaagd”, zegt een van de technische mannen tegen mij tijdens de lunch. “Laatst nog een 1290 Superduke, die maakte geen schijn van kans. Zero emission en daar worden de vogeltjes wel blij vanMen verwacht dat niet, dat een elektrische motor zó van z’n plek gaat. “Horsepower sells, but torque gets you going”, zei de Amerikaanse auto- en motorliefhebber en oud-presentator van The Tonight Show Jay Leno ooit en sloeg daarmee de spijker genadeloos op z’n kop. 

Dat de SR/S echt elke stoplichtsprint wint zit ‘m dus in dat 190 Nm sterke koppel dat continue wordt geleverd, oftewel vanaf 1 omwenteling per minuut tot aan de begrenzer die bij 7.500 tpm een eind aan de pret maakt. Dat en het feit dat je geen koppeling hebt, maar alleen het gas vol hoeft open te draaien, waarna de elektronica ervoor zorgt dat je te allen tijde maximale tractie hebt. Nu schiet met zo’n sprintje trekken het verbruik wel flink omhoog en met alleen SR/S’en om me heen schiet dat vandaag natuurlijk niet op, waardoor ik de Sport modus het grootste deel van de dag laat voor wat ‘ie is en voornamelijk tussen Eco en Street aan het switchen ben. Ondanks dat ik vandaag de hekkensluiter ben (ik zal nog eens zo’n
J.Juan. Misschien minder bekend bij het grote publiek, maar neem van ons aan: hier kun je mee ankeren

Showa vering is volledig instelbaar. Zit achterop schijnt ook comfortabel te zijn, maar dat hebben we niet geprobeerd. Zelf rijden is veel te leuk... opvallende helm op m’n kop zetten) kom ik in de Eco modus eigenlijk niets te kort, de enige reden dat ik soms naar Street switch is omdat in de Eco modus de maximumsnelheid op 120 km/u is begrensd. Nu is dat wel aan te passen, maar a) heb ik uiteraard die Zero App niet geïnstalleerd en b) zal ik dan toch eerst moeten stoppen om dat aan te kunnen veranderen. Switchen van de ene naar de andere modus is net zo gemakkelijk en gaat bij deze SR/S echt kinderlijk eenvoudig.

Waar de Eco modus zich ook in onderscheid is de mate van motorrem, die wordt gebruikt om weer energie op te wekken, die veel hoger ligt. Zo hoog dat je nog maar amper de voor- of achterrem hoeft te gebruiken. Zolang er niet ineens een auto voor je de weg op schiet of het verkeerslicht op rood springt zijn de J.Juan remmen eigenlijk overbodig. In het dagelijkse verkeer kan ik die hoeveelheid motorrem wel waarderen, maar wanneer je een mooie bochtige weg lekker sportief wilt nemen wordt dat een ander verhaal en zal je snel naar Street of Sport switchen om de motor ‘gasdicht’ meer te laten rollen. Zal je net hebben, denk je even die bocht door te vlammen, komt er van de andere kant een trekker aan. Maar tikkie reserve houden danDe J.Juan remmen is verder weinig op aan te merken. Het klinkt misschien minder sexy dan Brembo, maar de vertraging die de radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen genereren is prima voor elkaar en ook de feedback is weinig op aan te merken. 

Net als het sturen dat met de SR/S kinderlijk eenvoudig gaat, gemakkelijker dan menige fietsen met verbrandingsmotor. Hadden we bij onze vorige test met de SR/F nog het idee dat de motor ietwat onderstuurd was, dat gevoel hebben we vandaag op deze SR/S een stuk minder, maar dat zal deels misschien ook komen doordat het tempo nu wat lager ligt. De volledig instelbare vering is duidelijk op comfort afgesteld en weet oneffenheden mooi te absorberen, zonder dat dit ten koste van de stabiliteit in snelle bochten is gegaan. Ook dan ligt de SR/S strak op de weg, pas wanneer je in ‘stop-and-go’ stijl je lokale favoriete weg wilt afraggen merk je dat ‘ie met extreem hard aanremmen langs achteren wil gaan pendelen, maar zonder dat je de gevarenzone komt.

Conclusie

Als na de lunch de route langs de Schoorlse Duinen weer terug naar Noord-Scharwoude gaat maken de mooie toeristische dijkweggetjes met amper verkeer plaats voor vakantiedrukte wat in dorpskernen soms tergend langzaam gaat. Verkeer dat we normaal gesproken het liefst zou mijden, maar wat nu als allesbehalve storend wordt ervaren. Omdat automatische transmissie betekent dat je niet na 10 minuten filerijden al een zware linkerpols van het koppelen hebt, en omdat de FZ75-10 elektromotor van 1 tot 7.500 toeren per minuut net zo sterk en soepel is.

Elektrisch rijden mag voor veel motorrijders toch nog wel een dingetje zijn vanwege de actieradius en de laadtijd, maar met de lancering van de SR/F en SR/S heeft Zero wel een platform neergezet dat qua performance met de grote jongens mee kan spelen, maar tegelijkertijd een ideaal vervoersmiddel is voor de dagelijkse forens. Het is alsof ze het zelf zo hebben bedacht, die vakantiedrukte, om ons te laten ervaren dat elektrisch rijden in druk verkeer juist een verademing is.

Technische gegevens