Test: Yamaha NMAX 155

Tekst en foto’s: Peter Aansorgh

Lekker vlot

Als we het in procenten uitdrukken lijkt het verschil enorm: maar liefst 23% meer koppel heb je tot je beschikking als je de gasgreep van de 155cc blue-core krachtbron opendraait. In pure cijfers is het wat minder spannend: de 155 levert 2,7 Nm meer. Merk je dat? Je zou ze naast elkaar moeten zetten en zien hoeveel het scheelt in acceleratie. Maar in het dagelijks verkeer heb je gewoon een motor en doe je geen wedstrijd. Dan merk je gewoon dat de NMAX 155 in het Urban Traffic lekker vlot is. Als het stoplicht op groen springt en je het gas tegen de stuit trekt, zit je in een seconde of vijf aan 70 km/uur, waarbij de volautomatische CVT-transmissie het leven natuurlijk uiterst gemakkelijk maakt. Tijdens zo’n acceleratie Maart roert z'n staart. Dat kun je wel zeggen jakomt er nog best een leuke brul uit de dikke uitlaatdemper aan de rechterzijde. Of het nu veel vlotter gaat dan bij de 125, dat is zonder direct vergelijk moeilijk te zeggen. Feit is dat het vloeistofgekoelde vierkleps NMAX 155 blok - dat trouwens net als de 125 is uitgerust met variabele kleptiming - dankzij een 6mm grotere boring en dito zuiger meer koppel kan ontwikkelen: met een boring x slag van 58 x 58,7 mm haalt hij 14,4 Nm @ 6000 tpm, terwijl de 125 11,7 Nm @ 7250 tpm levert. Het topvermogen ligt op 11,1 kW @ 8000 tpm, waar de 125 9 kW @ 7500 tpm biedt. 

Stom rijbewijs

Belangrijker dan het topvermogen is dat het blok lekker smeuïg loopt en lekker dociel aanvoelt. Hij loopt lekker regelmatig stationair en geeft bij constante snelheid een zachte brom. Het kost weinig moeite om er vlot mee te rijden: bij het uitkomen van bochten pakt hij het gas heel soepel weer op. Kom je onder de 20 km/uur terecht, dan is er een lichte aan-uit reactie als je constant met de files mee hobbelt. Maar dat doe je natuurlijk, zelden, want je kunt tussen de rijen door naar het stoplicht. Ideaal in de stad. Zelfs op de buitenwegen. Niet op de snelweg, maar dat claimt Yamaha ook niet. Boven de 80 km/uur is de acceleratie er wel uit. 90 km/h heb je nog redelijk vlot bereikt, daarna hangt het van de weersomstandigheden af of en hoeveel je nog harder kunt. Met windkracht 6 in de rug kun je de 120 halen. De andere kant op 90. Als het niet stormt – en dat doet het toch meestal niet – dan haal je 110. Genoeg om vrachtwagens in te halen, te weinig om je tussen het snelle verkeer op de linkerbaan te begeven. En dat met het maximum vermogen dat geldt voor het A1-rijbewijs. Daarmee mag je namelijk rijden op een motorfiets of motorscooter met een cilinderinhoud tot 125 cc en een maximum vermogen van 11 kW. De NMAX 155 levert 11,1 kW, Het mag er dan droog uitzien op de foto's, maar geloof me: het was takkeweer. En wat een wind zeg...maar haalt dit uit 155 cc. Dus, hoewel deze scooter het vermogen voor deze leeftijdscategorie levert, mogen de A1-piloten er niet mee rijden. En feitelijk zou dat hele A1-rijbewijs afgeschaft moeten worden, want iedereen zou moeten mogen rijden met vermogens waarmee je veilig op de snelweg mee kunt komen.

Betaalbare forens

Geen A1-fiets dus, maar wel een motor met een scherpe prijs en net dat extra beetje koppel. Dat maakt de NMAX voor A2 en vol vermogen rijders extra aantrekkelijk als woon-werkmotor, zeker als je daarvoor van je slaapdorp naar je werkplek in de metropool moet forenzen. Maar het is ook een heel leuk boodschappenfietsje, terwijl de slechts 127 kg wegende scooter ook nog heel interessant is voor camper- eigenaren, die een vlot vervoermiddel achter op hun woonmobiel willen meenemen. Dan heb je aan de NMAX wel een echte, volwassen motorscooter met een modern uiterlijk. Dat ontleent hij onder meer aan de contrasterende kleuren van de diverse panelen en aan zijn brede, boemerangachtige vormgeving, waarbij de zijkanten van het beenscherm breed uitlopen en eindigen in mooie, om de hoek lopende witte knipperlichten. De afwerking van de scooter is bovendien bijzonder fraai en enigszins sportief, dankzij de carbonfiberachtige
Mocht je denken: "Hey, dat lijkt verdomd veel op de NMAX 125, dan snappen we dat

Aan opbergruimte geen gebrek, en da's wel zo handig als je voor een scooter wilt gaan

Dat Blue Core, dat schijnt iets met 't milieu te maken hebben. Is zeker hip tegenwoordig

Gecombineerd remsysteem, met dat hendeltje rechts bedien je dus ook de klauw links... luchtfilterbehuizing en dito motorkappen aan de linkerkant. Aan de voorzijde heeft hij een enorm grote koplamp, die voor een goede zichtbaarheid en een goed zicht zorgt dankzij twee stadslichten bovenin en twee LED-dimlichten, die allebei branden. Boven de koplampen zit een groot, zwart windscherm, dat op pilaarties is gemonteerd zodat er lucht onderdoor kan. Dat voorkomt turbulentie. Niet dat dat heel veel effect heeft, want het windscherm torent niet zo hoog boven het dashboard uit, dat je in de turbulentiezone zit. Het is dus redelijk stil rond de helm. 

Slim contactslot

Het dashboard zelf is ook leuk vormgegeven: het is een rond, digitaal LCD- scherm metaan de linkerkant een brandstofmeter heeft en aan de rechterkant een zuinigheidsindicator. Bovenin het dashboard zit een klokje, onderin een variabele meter met twee tripmeters, een tweede trip meter, een olie-indicatierange en een aandrijf riem kilometerrange. Ook heeft hij een indicator voor het actuele en gemiddeld brandstofverbruik.Daaronder vind je het contactslot, dat tegen ongepermitteerde toegang wordt beschermd met een slim afdekplaatje, dat met een druk op de knop voor het sleutelgat draait. Je krijgt het alleen weg door de achterkant van de sleutel in een speciale zeskant te zetten en te draaien. Dan kan de sleutel er met de goede kant in en kun je daarmee ook het zadel openen. Daaronder vind je een bagageruimte van 23,5 l, genoeg om een integraalhelm en wat andere prullaria kunt opslaan. Zoals een telefoon, die je dan weer kunt opladen via het twaalfvolt aansluitpunt. Dan zit er ook nog een opbergvak voor een flesje naast het contactslot.

Ontspannen zit

Het uitzicht is dus zowel van een afstand als vanuit het zadel zonder meer fraai. Het is een doordachte machine en dat merk je als je opstapt. Je hebt bijvoorbeeld best veel beenruimte, ik heb nog zeker 10 cm over tussen mijn knieschijven en het kunststof beenschild. De voeten kunnen recht op de horizontale treeplank, maar dan zit je met je hakken tegen het bredere stuk van de motorruimte aan en dan heb je ietwat X-benen. Het is comfortabeler om ze in het hoekje tussen de horizontale en de diagonale Effe de tank leeg rijden. Kippetje, denk je dan. Totdat je je realiseert dat 'ie knetterzuinig istreeplank te parkeren, dan zit je precies met de hakken in de slanke taille van de chassisstunnel, waarin ook de dop voor de benzinetank zit. Dat is nog een losse dop, dus bij het tanken moet je even uitkijken waar je die neerlegt. Zet je je voeten helemaal tegen de diagonale treden, dan zit het voor mijn lengte (1.82) net iets te krampachtig op het zadel, dat in eerste instantie oncomfortabel hard lijkt. Naarmate je er langer op zit merk je echter dat de deze consistentie juist veel steun biedt en lang vol te houden is. Dat komt ook door de ontspannen zitpositie. Je zit lekker rechtop. Het stuur zit goed binnen bereik en de hoek van de handvatten sluit prima aan bij je handen, zodat je een natuurlijke zitpositie hebt, althans, in de stad en op de buitenwegen. Als je ambitieus bent en de snelweg op wilt, dan merk je dat je wel wat wind vangt en je dus een beetje schap moet zetten. Al valt dat eigenlijk nog best mee en heel hard loopt de machine natuurlijk ook niet. Je zit dan wel veel in de spiegels te kijken of je op tijd naar links kunt om vrachtwagens in te halen, zonder snelle auto’s in de weg te rijden. Het zicht in de spiegels is redelijk, de leuk Maar daar hebben we wel een oplossing voor. Gewoon de rotonde wat vaker nemen. 150 meter per rondje, da's 6,66x rond per kilometer. Dat zijn dus nog erm... verdomd veel rondjes vormgegeven spiegels zouden wat mij betreft op iets langere stelen mogen staan, zodat ze hoger en iets verder naar buiten komen.

Halve stoeptegel

Weg van de snelweg is dus het devies. Na een dappere poging van 50 km vierbaanswegga ik verder over de secundaire wegen van dorp naar dorp, waar de NMAX 155 zich perfect thuis voelt. Hij is daarvoor vlot genoeg en heeft zelfs nog reserves om auto’s op 60 wegen vlot voorbij te steken. En dan is het blokje ook nog heel zuinig: inclusief de snelweg-volgas kilometers haalt hij een verbruik van 3,2 l/100 km, zodat je toch meer dan 200 km op het 6,6 litertankje haalt. Laat je de snelweg links liggen, dan moet 2,4 l/100 km haalbaar zijn. En waarom zou je niet, want daar is het echt leuk rijden met de NMAX 155, want hij is enorm wendbaar. Je kunt hem bij wijze van spreken op een halve stoeptegel keren: op een smal weggetje draai je moeiteloos om. Do you think I'm sexy?In sneller genomen bochten stuur hij eveneens enorm scherp. Bij het opdraaien van rotondes leg je hem zonder moeite van de ene kant op de andere kant en blaas je meteen vol gas met een hoog tempo en de rotonde weer af. Op lange doorlopende bochten kun je hem eveneens goed mikken. Hij blijft stabiel, maar toch kun je ook nog heel gemakkelijk van koers wisselen om snel ergens omheen te rijden als dat nodig is.

Gyroscoop

De wendbaarheid krijgt de NMAX 155 van zijn lage zwaartepunt en van zijn kleine wielen. Hij heeft een 110/70-13 voorband en een 130/70-13 achterband. Kleine wielen hebben nu eenmaal een laag gyroscopisch effect en dat betekent dat het weinig kracht komt om ze een andere richting in te dwingen. En dat vertaalt zich in een sublieme wendbaarheid. Daarbij voel je ook nog redelijk goed wat er onder de wielen gebeurt: de veerwegen zijn met 100 mm voor en 90 mm achter beperkt, maar de vering is soepel en bouwt progressief op, waarbij er niet al te veel demping is. Het resultaat is dat de motor zich op korte oneffenheden vrij soepel gedraagt. Op een klinkerweggetjes rijdt hij heel mooi vlak over alle steentjes heen. Het moet een echter geen kinderkopjes worden – zoals in de straatjes van het Brabantse Grave – want dan houdt de vering het niet bij en stuiter je over de weg. Het voordeel van die korte veerwegen is dan weer dat de scooter lekker strak blijft bij het remmen. De enkelzuigerremklauwtjes grijpen redelijk aan op de 230mm-remschijven en leveren voldoende remkracht als je doorremt. De linker hendel, laat het achterwiel zelfs vrij snel piepen, waarna het ABS zorgt dat de gepoetste kant boven blijft. 

Veelzijdig

Chique, lekker wendbaar, vlot in het stedelijke verkeer, vrij comfortabel en enorm zuinig, met een ruime bergruimte. Wie voor het stadsverkeer of het forenzen op de korte afstand een betaalbaar, veelzijdig en leuk vervoermiddel zoekt - en niet  gebonden is aan de beperkingen van het A1-rijbewijs - die heeft met de NMAX 155 een erg leuke en vlotte optie. De NMAX 155 kost €3.990,-, net €300 meer dan de NMAX 155. Daarvoor krijg je net even wat pittigere prestaties.

wendbaarheid, afwerking, zuinigheid, ABS, bergruimte

zicht in spiegels, topsnelheid op snelweg

Technische gegevens