Test: Hyosung Aquila GV125 S Bobber

Hoewel de Aquila met een opgegeven doorgewicht van 167 kilo zeker geen lichtgewicht mag worden genoemd, is hier tijdens het rijden niet echt veel van te merken. Net als dat je dat bij een 300 kilo zware Harley-Davidson ook niet merkt. Dat heeft deze Hyosung – net als die Amerikaan – te danken aan z’n compacte bouw en lage zit van slechts 710 mm, waardoor je ook als je niet al te groot bent met gemak beide voeten stevig aan de grond zet. Trouwens, nu we het toch over zithouding hebben, het deed ons deugd te constateren dat niet alles van Harley is gekopieerd: in tegenstelling tot de bepaald niet natuurlijke zithouding van de Sporters is de zit op deze Aquila geeneens zo verkeerd. Winter of niet, doorrijden zullen weNatuurlijk, ook hier zit het luchtfilter de knie in de weg, maar de positie van de voetsteunen en de driehoeksverhouding tussen voetsteunen, zadel en stuur voelt erg natuurlijk aan. 

Je waant je als op een échte Harley, tot het moment dat je de startknop indrukt en er een heel bescheiden roffel uit de uitlaat klinkt. Een roffel die weliswaar veel beter klinkt dan het natte scheten geluid van een eencilinder en op zich eigenlijk nog helemaal niet zo verkeerd is, ware het niet dat het in strijd is met het verwachtingspatroon dat door het stoere design is gewekt. Wat in feite als compliment kan worden gezien: je hebt gewoon het idee dat hier een zware motor staat en niet een ‘kleintje’ 125cc. Wat op weg naar Vlaardingen voor een verkeerslicht nog eens wordt bevestigd, als bij toeval een Harley naast me voor het verkeerslicht staat; de vette potato potato potato klanken maken het plaatje van deze Aquila Bobber compleet.

Ondanks dat de tijd van warm en zonnig zomerweer alweer een tijdje achter ons licht en Pluvius aardig zijn best heeft gedaan het grondwaterniveau weer op pijl te brengen, hebben we het prima naar onze zin op de Aquila, hoewel het hoogtoerige karakter van de 125cc V-twin wel wennen blijft. Je gevoel geeft je in dat je niets liever wilt dan heerlijk schakellui rijden, maar met een topvermogen van 14 pk bij 10.000 toeren per minuut (het koppel wordt door Hyosung geeneens opgegeven) wordt dát een beetje lastig. Tenminste, als je voor ‘grote klappen, snel thuis’ denkt te gaan, opmerkelijk genoeg kán het wel. In vijfde versnelling laat de Aquila zich probleemloos afzakken tot zeg 30 km/u, Durf ik best te stellen met 'winterse' weer van nuwaarna als het gas vol wordt opengezet de motor zonder zich te verslikken weer een toeren klimt. Nét als die Harley, maar dan met een acceleratie op A1-rijbewijs niveau. 

Wie echter de 125cc V-twin ten volle wil benutten zal de naald van de teller in de buurt van het vijfcijferige gebied moeten houden, het gebied vanaf 9.000 toeren tot aan de begrenzer toe, die ergens bij 11.000 toeren – wat op de teller al dik in het rood is – een eind aan de pret maakt. Een begrenzer die trouwens perfect als quickshifter kan worden gebruikt (of misbruikt, net hoe je het wilt zien). De versnellingsbak schakelt verder licht en precies en ook terugschakelen zonder koppeling is prima te doen, wel is het jammer dat Hyosung de Aquila met een vijfversnellingsbak heeft uitgerust. Met een zesde versnelling was de topsnelheid net een tikkie hoger geweest, nu greep bij 120 km/u de begrenzer in waarna de Bobber meteen 3 of 4 km/u snelheid inleverde. En dat is niet grappig wanneer je op de snelweg net een vrachtauto aan het inhalen bent en de
Laat je niet door die ene schijf in de luren leggen, 't remt nog behoorlijk, zeker wanneer je ook op de rempedaal trapt

Oogt veel forser dan een 125'je. Toch? Veervoorspanning achter is trouwens instelbaar hete adem van een dikke Audi met haast in je nek voelt. Een iets langere eindoverbrenging (bijvoorbeeld een iets kleiner achtertandwiel) zou hier uitkomst kunnen bieden, hoewel het dan wel de vraag is wat voor effect dit op de acceleratie heeft. 

Nu moeten we daar wel de kanttekening bij plaatsen dat de snelweg niet de natuurlijke habitat voor deze Aquila is, zeker niet de snelwegdelen waar je de hele dag 130 km/u mag. Weg van de snelweg is z’n beperkte topsnelheid van 119 km/u geen enkel probleem en is de 125cc V-twin sterk genoeg om in vijfde versnelling met de verkeersstroom mee te gaan. Ook niet wanneer er een tweebaans rotonde opduikt. Trouwens, nu we het toch over rotondes hebben: de Aquila is weliswaar gemakkelijk van richting te veranderen en brengt je precies waar je wezen moet, maar in het begin was het wel wennen aan het kleine 16” voorwiel met iets hogere (en rondere) voorband, die je het gevoel geeft dat je de motor over het stuur moet trekken. 

Ook wennen is het remsysteem dat Hyosung voor deze Aquila heeft bedacht. Europese regelgeving geeft fabrikanten bij 125cc motoren de keuze uit of ABS, of een gecombineerd remsysteem. Hyosung heeft voor dit laatste gekozen en dat is te merken ook, met een beetje druk op de voetrem voelt het alsof er een anker wordt uitgegooid en ook de voorrem voelt erg resoluut, maar zonder dat je het risico loopt dat een van beide wielen blokkeert. Hoe goed we ook onze best hebben gegaan, het is ons maar een paar keer gelukt om het achterwiel te laten blokkeren.