Test: Triumph Street Triple R

Terwijl ik dit verhaal aan het uitwerken ben vallen de mussen nog nét niet van het dak en lijken we af te stormen op de eerste hittegolf van het jaar, maar dat was enkele maanden geleden nog heel anders. Koning winter leek maar geen afscheid te willen nemen van ons kleine kikkerland,
Op die R op het flyscreen na hadden deze plaatjes net zo gemakkelijk van de RS kunnen zijn. Het TFT display kan trouwens worden gekanteld mocht het reflecteren

Dezelfde knopjes die ook terug te vinden zijn op de Speed Triple en Tiger familie evenals de ons omringende landen, waardoor rijden in eigen land behoorlijk afzien was. Precies rond die tijd dat de buitentemperatuur vaker met een – dan met een + werd aangegeven, melden we ons bij de Triumph Benelux importeur in Alkmaar voor een kennismaking met de vorig jaar gelanceerde Street Triple R.

“We hopen dat je het niet erg vindt, maar we hebben nog maar amper tijd gehad om zelf met de R te rijden,” verexcuseert Triumph’s technische man die ook verantwoordelijk is voor het demopark zich over de nog redelijk maagdelijke kilometerstand van de Street Triple R, die sinds de komst van de Street Triple RS als het nieuwe vlaggenschip van de Street Triple familie naar ‘Middle of the Road’ model is gedegradeerd. Met de RS aan het ene uiterste van het spectrum als dé ultieme Naked Sport in het middensegment, volhangen met alle toeters en bellen die tegenwoordig dankzij de IMU kunnen worden toegepast, en de S aan het andere Koud? Geloof dat dit 't moment is om 't over die twee beren te hebbenuiterste als ideaal instapmodel voor wie niet zoveel geld te besteden heeft, rijst de vraag of er nog wel een markt is voor een Street Triple R, die dus het midden houdt tussen de S en RS. (Strikt genomen kun je stellen dat het predicaat instapmodel naar de Street Triple S A2 zou moeten gaan, de Street Triple met 660 motorblok die speciaal voor het A2 rijbewijs is gemaakt en als enige van de Street Triple line-up naar 35 kW kan worden teruggetuned, maar dat even terzijde.) 

Afgaand op het prijsverschil tussen de € 10.700 kostende S, de € 13.600 euro dure RS en de R die bij ons voor € 12.100 over de toonbank gaat lijkt de R precies het midden te hebben van de S en RS, maar een blik op de specificaties is genoeg om te concluderen dat de R veel dichter bij de RS dan de S staat. Dat begint al op het moment dat je op de R plaatsneemt en vanuit het zadel zicht hebt op hetzelfde fullcolour TFT display als de RS. Vooruit, bijna hetzelfde, het enige verschil tussen de R en RS is dat je bij de RS uit nóg meer verschillende lay-outs kunt kiezen. Boeie. Net als de S is de R met vering uit huize Showa uitgerust, maar nu dan wel Showa van de bovenste plank. Het voorwiel wordt door middel van een volledig instelbare Showa SF-BPF afgeveerd en dat staat voor Seperate Function Big Piston Front, ofwel een Big Piston Front waarvan de demping in de rechter en de veervoorspanning in de linker vorkpoot is ondergebracht, terwijl het achterwiel door middel van een eveneens volledig instelbare Showa RSU monoshock wordt afgeveerd. Strikt genomen wat specificatie betreft dus iets minder high-end dan de Showa BPF voorvork in combinatie met de Öhlins STX40 monoshock van de RS, Maar goed, we hadden het slechter kunnen treffen. Dezelfde temperatuur, maar dan met wind en regen... of een andere fietsmaar de vraag is of je dat surplus op straat zult merken. Buiten dat de vering stug aanvoelde (wat niet vreemd was gezien de buitentemperatuur) hadden we niets op de vering aan te merken, maar daar komen we straks nog op terug.

Ook wat remmen betreft staat de R een flink stuk dichter bij de RS dan bij de S. Waar de S tot stilstand moet worden gebracht door twee Nissin 2-zuiger remklauwen in combinatie met een axiale Nissin rempomp is voor de R en RS al boodschappen bij Brembo in Italië gedaan: M4.32 Monobloc remklauwen met radiale rempomp voor de R en M50 Monobloc remklauwen in combinatie met een radiale rempomp met instelbare remdruk voor de RS. Bovendien kan bij de R en RS het ABS ook nog eens naar behoeven worden uitgeschakeld. Tel daar een motorblok bij op dat opnieuw 5 pk sterker is (het maximale vermogen van de Street Triple gaat van 113 pk voor de S via 118 pk voor de R naar 123 pk voor de RS), evenals een quickshifter en de extra rijmodus Track en je komt al snel tot de conclusie dat je voor € 1.500 extra echt wel waar voor je geld krijgt, maar geldt dat ook als je puur en alleen op de rijeigenschappen afgaat? Stuurt de RS € 1.500 beter of is dat een heel ander verhaal?