Zoeken

Test: Honda Super Cub

Kerstavontuur

31 december 2018
Goud, wierook en mirre…. Wie gebruikt dat tegenwoordig nog? Nou goed, goud is wel een puntje, maar dat heb je ook niet altijd zomaar even bij je. Wierook is toch wel een tikje seventies inmiddels… en mirre… wie heeft er anno nu überhaupt ooit mirre gezien? Dat moet beter kunnen, dat kan veel moderner. Dus geven we er zelf maar eens een slinger aan en trekken het kerstverhaal de 21ste eeuw in. Geen ezel, geen klassieke giften, maar een nagelnieuwe Honda Super Cub en…. Een doos speciaalbier. Hier komt

 

Koning vier

 

“Bier? Je denkt dat we dat hier niet hebben?” is de lachende reactie als ik Ben, de eigenaar van motorherberg Baton Rouge in Vielsalm op de hoogte breng van mijn plan. “Maar dit bier heb je niet… en dat is nou precies mijn punt”. Daar komen mijn vrienden in beeld…. Al enkele jaren maken zij naar volle tevredenheid van een groeiend publiek hun bier onder de naam Haas. Minstens even lang weet ik dat Ben zelf ook een bierliefhebber is en als wij met een groep vrienden jaarlijks een weekend in de Ardennen vertoeven, Belgen en hun plaatsnamen.... je zou ze er haast een prijs voor gevenis het niet raar om op een gegeven moment op het idee te komen een keertje heen en weer te rijden. Maar zoals elk goed idee komt het er al minstens zo lang gewoon niet van. Tot nu. 

Wie kent niet de Super Cub? Het is alleen maar ’s werelds meest succesvolle model, ooit… met een verkoopaantal van ruim honderd miljoen –lees dat gerust nog eens- is het succes ongeëvenaard. Het model heeft dan ook sinds z’n eerste ontwerp in 1958 niet meer stilgestaan en is altijd in productie gebleven. Tenminste, voornamelijk in andere landen. Wij Nederlanders kennen het motortje niet zo goed, omdat het hetzij van voor onze tijd is, hetzij er op wordt neergekeken. Tot nu. Want in de recente retro-hausse en Honda’s daaropvolgende ontwerpwoede heeft het bedrijf niet alleen eerst de CB1100, daarna de Monkey, maar dus ook de Cub nieuw leven ingeblazen. En nú is het motortje wél ook in Nederland leverbaar. Het oog voor detail is ongekend. De mate van afwerking eveneens. En toch is het écht een moderne motor, met sleutelloos contact, een digitaal display met benzinemeter en dubbele tripmeter (LCD, het had ook té gek gekund natuurlijk), injectie, LED-verlichting rondom, ABS, noem maar op. Enige wat dan weer niet standaard is, en dat is echt jammer, is een bagagedrager. Want nu zal ik creatief moeten worden. Het blokje is eveneens authentiek, met een semiautomatische vierversnellingsbak zoals al sinds het begin het geval was. Volgens Wikipedia vond Soichiro het absoluut noodzakelijk dat de bestuurder een bak noedels moest kunnen vasthouden tijdens het rijden en dus is er een automatische koppeling gemonteerd. De achterrem zit daar waar ‘ie hoort: bij de rechtervoet. 

Kortom: de Cub is zonder enige twijfel de afgelopen zestig jaar hét alternatief voor de pakezel van tweeduizend jaar geleden.  Combineer die gegevens met een lege agenda en je hebt het recept voor een kruistocht. De start: Rotterdam. De finish: een herberg in Vielsalm. Het moment: eerste kerstdag.

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Ed Smits, Vincent Burger