Test: Honda CB300R

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Pim Hendriksen, Jarno Schurgers

Neo Retro lijn

Deze misten we nog. En nou is er nog steeds een fors gat tussen 300cc en 1000cc, maar dat wordt vooralsnog netjes ingevuld door de CB500 en CB650. Die hadden we al, de andere drie zijn net nieuw. En met een nieuw model komt ook een nieuw uiterlijk, waar deze nieuwe motoren het bewijs van zijn. Wie weet worden komende winter de 500 en 650 ook wel opgefrist qua uiterlijk, zodat er een lijn ontstaat.
Design jongens.. onwijs veel design. En een beetje techniek

De bekende Honda knopjes. Love 'em or hate 'em

Maar verder is het strak, strakker strakst Zou kunnen, deze Neo Retro motoren worden zeer positief ontvangen. Dan krijg je iets vergelijkbaars met KTM, die de hele Duke reeks ook netjes strak heeft. Zou kunnen.

Maar goed, daar gaat het nú niet over. Hier zijn we dan, met de CB300. Dus, wat is nieuw? Eigenlijk de hele motor. En dan is het eens niet het uiterlijk, want de overeenkomsten met de 125 en 1000 zijn duidelijk genoeg. Alhoewel Honda niet eens de aller makkelijkste weg heeft gekozen maar de 300 echt een eigen uiterlijk heeft gegeven. Zet ze naast elkaar en je ziet het. Details, maar wel details die aangeven dat ze er aandacht aan besteed hebben. 

De algemene looks zijn echter wel hetzelfde en dat geeft de motor een onwijs eh... volwassen uiterlijk. Geen gedoe met kleintjes, deze motor, net als de 125, kan gewoon moeiteloos naast een CB1000R staan en er mee weg komen. Zelfs als we een nog gevoeliger instrument nemen blijft de 300 overeind. Snel overstappen van het volle literpak naar het bierglas geeft nauwelijks het idee op een veel grotere, dan wel een veel kleinere motor te stappen. Ja natuurlijk is de 1000 wel dikker, die heeft zomaar drie cilinders meer van elk bijna hetzelfde formaat als die ene van de 300, maar het totale gevoel komt knap overeen. Gast, serieus. Wat dóe je?En al is de dikke dan wel erg compact voor z’n klasse, de 300 is juist best flink en daar ging het om. Dat wil je ook, je wilt graag volwassen en serieus genomen worden. Maar dat was te verwachten, dat viel ons bij de 125 al op.

Als dit ding zoveel op de 125 lijkt, zal het met de rest ook wel zo zijn. En dat klopt. De styling hebben we net besproken, maar dat betekent in dit geval ook dat de gewichtsverdeling gelijk op gaat, dat men heeft geprobeerd zo veel mogelijk van de motor tussen voorwiel en bestuurder te proppen, voor de beste verdeling en centralisatie van dat gewicht. Moet zelfs beter gaan, omdat het blok nou eenmaal net wat meer weegt dan de 125 uitvoering. En als we de concurrentie er bij nemen, blijkt dat de CB met z’n 143 kilo’s nog een van de lichtste in z’n klasse is, nipt afgetroefd door de KTM 390 met 139 kilo. Klinkt goed, totdat we het maximum vermogen gaan vergelijken… maar goed. Oh, rechtsaf kan wel normaalDe CB is dan wel weer goedkoper en heb je ooit een Honda met betrouwbaarheidsissues gezien? Dat bedoelen we maar. 

Wat is er nog meer? Nou, dat bijzondere frame. Weten we dat nog? Hoofdverantwoordelijke daarvoor is dezelfde man die ook heeft getekend voor de RC123-V. En dus is het frame licht waar het kan en stijf waar het moet, waardoor er gespeeld kon worden met de stijfheid en flex, om de motor zo optimaal te kunnen tunen. Zo is de uitlaat zo veel mogelijk onder het blok gebleven (al is dat niet zo goed gelukt als bij de 125), zit de accu pal achter het balhoofd en ga zo maar door. Kijk eens naar de foto’s, het scharnierpunt van de achterbrug zit bizar ver naar voren, zodat de brug zelf zo lang mogelijk kan worden, wat ook weer goed is voor de wegligging. Nog vragen? 

Beproefd stukje mechaniek

Dat blokje is sowieso een beproefd stukje mechaniek, geleend van de CBR300R, een motor die het in Azië bijzonder goed doet. En dan hebben we natuurlijk nog Honda’s paradepaardjes als zuinigheid en onderhoudsintervallen, die ook heerlijk ver uit elkaar liggen. Typisch Honda: je hoeft er nauwelijks naar om te kijken. En dat is voor genoeg mensen een belangrijk argument. Hoeveel mensen zijn er niet die een motor kopen, tanken als het moet en er verder niet of nauwelijks naar kijken? Hij zei toch echt duidelijk 'bij de M, kan niet missen'? Waar zit die gast?De forensen, de stoepparkeerders, dat slag? En dan zijn we dat in Nederland nog maar nauwelijks gewend; dat is in Spanje of Italië nog veel normaler. Van dit ding weet je zeker dat ‘ie er tegen kan. 

Enfin, met zoveel hi tech onder de tankdop moet er dus ook heel goed mee te rijden zijn. Toch? Net als die 125 dus. En daarmee word je dan ook niet teleurgesteld. Hoewel we ons opnieuw in de Antwerpse haven bevinden en het dus opnieuw redelijk behelpen is wat de stuurwegen betreft, kunnen we op de Belgische ondergrond wel helemaal los wat de wegligging betreft. Misschien is dit zelfs nog reëler, want niet iedereen kan zich altijd door de omgeving van Lissabon begeven. Aan de andere kant, het is een motorfiets en daar zoek je toch vanzelf graag mooie stuurwegen mee op. Wat wil ik nou zeggen: het ding is prima oké. Bewijst zichzelf hier in de haven, laat je wensen naar wegen waar je er nog veel Ik snap er werkelijk helemaal niks vanmeer mee kunt. Kan ook niet anders, want het is een iets opgepepte versie van z’n kleine broertje, die ook al heel erg oké werd bevonden.  Alleen…

Ja, er is een maar. Een zwakke misschien, maar toch. Ik ben niet zo verbaasd als ik de vorige keer was. Natuurlijk, het is in elk opzicht een ‘iets zwaardere versie’, maar juist daarom is het helemaal niet zo verrassend dat hij ’t zo goed doet. Met de 125 was ik echt wel onder de indruk dat het ding zoveel kon hebben van wat wij ook maar probeerden. En misschien, nee zeker weten, kan de 300 dat ook. Maar dat verwacht je nou eenmaal en voldoen aan de verwachtingen heeft nou eenmaal als bijkomend risico dat het een anticlimax wordt. Beetje onterecht misschien, dus ik zou graag nog een keer, wat langer, met de CB rijden om het zeker te weten. Voordeel is dan wel dat je hiermee, net zoals met de 125, hoe dan ook niet uitgelachen zult worden.

Zeg nou zelf. Bochten oefenen.... in de haven?

Anyway, dat blokje dus. 31 pk jongens, dat is geen kattenpis. En we hebben met andere motoren in het verleden ook al vaker gemerkt dat je helemaal niet veel nodig hebt om echt onwijs goed te kunnen lachen. Je wordt er een beetje stout van, wat dan ook nu weer gebeurt. Maar het grote voordeel is wel dat je met die 31 pk ook nog wel goed met het verkeer mee kunt komen. Ook het zware verkeer in de Antwerpse haven, dus hoef je je ook niet druk te maken ergens eens onder een verdwaalde vrachtwagen te eindigen. Zomaar trekt ’t ding door tot 150 en meer, wat in elk land meer dan genoeg is. En het komt er
In de details zie je nog wel verschil tussen de modellen onderling. Achterbrug is laaaaaaaaaaang

Vertel Honda hoe je een blokje kogelvrij moet maken. Remmen zijn gewoon dik in orde. Radiaal ook

Hippe koplamp is hip. Achterlicht ook naar mijn idee ook nog best leuk in. Twee jaar geleden had ik een 300 van een ander merk voor de deur staan waar ik ook een lans voor heb gebroken, maar dat was dan weer wel een tweecilinder. Ook leuk, want het trilt minder en heeft een langere adem, maar het geeft je ook een beetje een leeg middengebied. Met een eencilinder heb je dat niet en dat werkt in het geval van de CB wel in z’n voordeel. Sowieso hoef je het blokje net even wat minder op te winden, maar er gebeurt ook wat, wat je het idee geeft toch wel met een echte motorfiets onderweg te zijn. En ik kan me niet voorstellen dat Honda ook daar niet heel hard over heeft nagedacht. 

En dan is er nog een voordeeltje. Wheelies. Ik heb het al eerder gezegd en zal het ook vaker zeggen, wil je leren wheeliën, dan neem je zoiets als dit. Klein en licht en met niet te veel vermogen. Want wheelies maak je niet op vermogen. Dat doe je met oefenen, koppelingscontrole en balans. En vind je die balans, dan kun je ze nog eindelozer maken dan je ooit zou kunnen als je op vermogen blijft rijden. Maar goed, elke vrouw zal het kunnen beamen: dan moet je ‘m wel eerst omhoog krijgen. En daarvoor wordt het met een 125’je toch nét wat te moeilijk. Maar dus niet met de 300. Maar oké, dat is alleen belangrijk als je er gevoelig voor bent. Zo niet: de overige alinea’s bevatten wél nuttige informatie.

Conclusie

Hoe dan ook, met de CB300R heeft Honda z’n line-up mooi compleet gemaakt. Voor nu tenminste, want wie weet wat er staat te gebeuren met de 500 en 650, nu de overige drie zo’n super flitsende jas hebben gekregen. Je weet ’t niet. Tot die tijd is de 300 helemaal perfect voor wie er voor in de markt is. En dat staat natuurlijk altijd een beetje ter discussie, want het is geen A1 motor en voor A2 is de 500 ook geschikt… maar laten we niet vergeten dat wij in Europa, al helemaal in Nederland, nauwelijks meetellen. In andere landen worden dit soort motoren per scheepslading tegelijk verkocht. In deze klasse. En dan is het ineens wél belangrijk. Dan tellen zaken als gewicht en wendbaarheid, maar ook aanschafprijs ineens hard mee. Vermogen misschien ook, maar waarschijnlijk niet eens zó veel. Als ’t rijdt, kom je er wel mee op je bestemming. En als ’t wat je ook doet gewoon heel blijft… dan heb je echt een gouden formule.