Test: Yamaha X-MAX 300

Tekst: Raymon de Kruijff
Fotografie: Yamaha

Drie generaties

We gaan alweer terug naar 2005 wanneer Yamaha de eerste van in totaal drie generaties X-MAX 250 presenteert. Een sportieve scooter die onder de TMAX en de toen nog gevoerde Majesty 400 werd geplaatst. Met een TMAX bovenaan de MAX-ladder werd de onderzijde aangevuld met  een sportief en lichter model. Daar waar de Majesty duidelijk de hoek van comfort en functionaliteit werd opgeduwd, was die lichtere X-MAX echt een scooter die bij de (sportievere) ziel van Yamaha past. Sportief gelijnd en dit gecombineerd met sportieve prestaties. Komt me erg bekend voor dit. Waren we hier een paar maanden geleden ook al niet?De 250cc uitvoering werd bijgestaan met een voor België uitermate populaire, maar in Nederland niet gevoerde, 125cc versie. Van de laatste generatie X-MAX bracht Yamaha boven de 250cc ook nog een sterkere 400cc variant uit. Een scooter met dezelfde looks als de 125- en 250 variant, maar wel met serieus vermogen. Tot zover de MAX geheugentrainer, waar in ieder geval vast wordt gesteld dat je in welke uitvoering dan ook, je met een X-MAX niet snel teleurgesteld zal zijn. Tijdens de presentatie van de X-MAX 300 haken de mensen van Yamaha over dit feit dan ook direct  in. Want ja… wat moesten ze in feite nog verbeteren aan deze succesvolle generatie?

Blue Core

Met een zichtbaar stijgende vraag naar meer motorvermogen was dit een relatief makkelijke opgave. Yamaha gebruikt voor haar nieuwe lijn motoren dezogenaamde ‘Blue Core’ techniek. Men belooft meer vermogen, een betere vermogensafgifte en uiteraard ook een ‘gunstiger’ verbruik. Op papier ziet het er dan ook allemaal rooskleurig uit. Zo heeft de nieuwe 300 een bruikbare 28pk (20,6kW) en dat is bijna 7pk (5kW) meer dan de 250 had. Nu was dat al geen stakker, maar men apprecieert nu eenmaal meer en beter en zo vult Yamaha deze groeiende behoefte dan ook in. Met ook nog eens een gewichtsverlies van drie kilo belooft men prestaties die dicht tegen de 400 aan zullen snurken. Dat is echter iets waar we pas morgen achter zullen komen, wanneer men een 140 kilometer lange route voor ons uitgestippeld heeft. Op deze eerste dag en avond staat namelijk de presentatie centraal en worden we eerst nog even ‘ouderwets’ in de watten gelegd.
2017, en dat betekent... LED verlichting

Tuurlijk is de toerenteller show, maar dat maakt 'm wel sportief

Opbergruimte is nooit een zwak punt van de X-MAX geweest

Net als de nieuwe T-MAX heeft ook de X-MAX 300 nu keyless entry Met een luxe diner maar bijzonderder nog, een ‘private tour’ door de Uffizu Gallery in Florence. Dit Paleis staat midden in Florence en stamt uit 1581. In dit paleis is één van de belangrijkste kunstmusea ter wereld gevestigd. Door onze vroege vlucht hadden we de middag nog voor ons zelf en zagen we bij deze zelfde Gallery (en nog niet in de wetenschap van onze ‘private tour’) immense rijen voor de ingang staan. Dit zijn dan meteen weer die momenten dat we ons best wel bevoorrecht mogen voelen, zeker wanneer er ’s avonds speciaal voor de gasten van Yamaha de deuren van de Uffizu Gallery worden geopend. Mocht je ooit Florence bezoeken, een bezoekje aan de Gallery zal je dan ook zeker niet teleurstellen.

Boemerang

Terug naar het echte verhaal, want we zijn hier natuurlijk wel voor de nieuwe X-MAX 300. De volgende ochtend staan voor het hotel de exemplaren al opgesteld en wordt er mij een X-MAX toegewezen. Het betreft een bruin/brons exemplaar met een matte finish. Yamaha noemt het zelf Quasar Bronze en het is één van de drie kleurstellingen waarin de nieuwe MAX leverbaar zal worden. Volgens de importeur is er veel vraag naar de Matt Grey versie. Mijn persoonlijke voorkeur gaat echter uit naar de witte ‘Milky White’. Het steekt mooi af met de matzwarte delen en dat maakt hem nog een fractie sportiever en frisser dan hij al is. Ik bedoel, kijk alleen naar die agressieve koplampen en het scherpe kuipwerk, heel veel sportiever gaat het op een scooter echt niet worden. Yamaha is zelf vooral erg lovend over de zogenaamde ‘boemerang’ lijn. Een lijn die in het zijaanzicht al begint vanaf de voorzijde en van de zilverkleurige boogvorm in één lijn doorloopt in het luchtfilter. Mooi hoor maar meer bewondering heb ik voor het totaalplaatje. Nieuwe Y-spaak velgen, LED verlichting in de koplampunits en zelfs in de haast onzichtbare lamp hier tussenin is deze techniek toegepast. Jammer dat in de richtingaanwijzers nog wel ouderwetse bolletjes zijn gedraaid. Een beetje muggenziften wellicht, waarschijnlijk is er verder dan ook geen haan die hier naar zal kraaien…

Keyless entry

Helemaal nieuw voor deze Yamaha is ook het gebruik van keyless entry. Een trend die we bij meerdere scooters zien opkomen en zijn weg nu vanaf de TMAX naar de lichtere modellen heeft gevonden. Het komt er logischerwijs op neer dat je het kastje, wat in feite dienst doet als zender, op zak kan houden. Doordat je met een knop op het stuur de scooter start en in dit geval ook uit kan zetten, vergeet ik de centrale draaiknop terug naar links te draaien. Zet ik vervolgens de scooter
Qua performance komt de 300 aardig in de buurt van de 400. De zit is lekker ontspannen 

Die enkele schijf voor is al genoeg voor serieuze vertragingen. Tanken hoef je niet al te vaak te doen, bij een verbruik van ruim 1 op 30 kom je bijna 400 kilometer ver op een tankop de zijstandaard en loop ik weg, dan word je na een seconde of vijf geattendeerd door een nadrukkelijk aanwezig alarmering. Dit doet de scooter echter niet voor niets. Het is dan ook zaak om de centrale draaiknop van ‘ON’ af te draaien. Doe je dit niet dan blijft het mogelijk om de scooter opnieuw te starten, gelukkig kan je niet om de signalering heen en zal het in de praktijk dan ook prima werken.

Heb je het over nieuwe features, dan kan je ook niet om de aanwezigheid van de Traction Control en ABS heen. Die eerste is helemaal nieuw voor de X-MAX en daarmee is hij ook op het gebied van veiligheid weer helemaal van deze tijd. Uniek was het echter niet, daar waar meerdere scooters al met deze systemen worden uitgevoerd. Nee, in feite veel minder ingenieus maar daarom niet minder vindingrijk is het verstelbare stuur.Weliswaar niet te verstellen in een handomdraai, maar voor de dealer bij aflevering is het een kleine ingreep. Er moeten wat kappen Snap best waarom ze met scooters zo graag naar Florence willen gaan. Je zou 't zelf eens moeten ervarenrond het stuur vanaf geschroefd worden, waarna het stuur 20mm dichter bij de bestuurder gemonteerd kan worden. Lijkt niet veel, maar kan in de praktijk veel schelen.

Op het stuur treffen we voortaan ook geheel nieuwe bedieningsknoppen aan. Starten doe je voortaan met een knop aan de bovenzijde, hieronder zit de knoppen voor het inschakelen van het alarmlicht en het bedienen van het digitale scherm in het dashboard. Dit scherm zit tussen twee grote en overduidelijke analoge meters. Ik zeg nog eens met nadruk analoge meters want dit is best opvallend aangezien men bij de 125- en 250 uitvoering van de X-MAX juist overstapte naar digitale aflezing. Blijft natuurlijk een kwestie van smaak wat je nu fijner vindt werken of mooier vindt, ik ben zelf gecharmeerd van de nieuwe opzet. Over de aanwezigheid van de toerenteller hebben we het al vaker gehad op een scooter, die zit er echt puur en alleen voor de show. Het lijkt ons een prima plek om een TomTom VIO-achtig navigatiesysteem in te bouwen, een suggestie die we al opperden bij meerdere fabrikanten, maar nog niemand daadwerkelijk lijkt toe te passen. Terug naar de realiteit en dan zien we dat Yamaha een uitgebreid display tussen de meters heeft geplaatst. Je treft informatie aan over de verreden afstanden, maar ook de temperatuur, tijdsweergave en meerdere verbruiksweergaves zijn tevoorschijn te toveren. Zowel op het gebied van styling als features heeft Yamaha met de X-MAX een duidelijke stap voorwaarts weten te zetten en dit alles gekoppeld aan een stukje kwaliteitsbeleving. Het zit weer allemaal knap ‘Japans’ in elkaar en de gebruikte materialen voelen allemaal solide en fraai uit. Prima gedaan!

Sluwe vos

Hoe mooi en hoe goed de nieuwe X-MAX ook in elkaar steekt, alles hangt of staat toch met de rijbeleving. Deze was al heel erg goed, maar Yamaha besloot toch om een paar grote wijzigingen door te voeren. Wijzigingen in de vorm van de nieuwe krachtbron, nieuwe bevestigingspunten om vibraties te reduceren, maar ook nieuwe vering. Aan de voorkant een voorvork die techniek leent met het exemplaar van de TMAX, Denk dat ze hier met een scooter in de wieg worden geborenaan de achterzijde twee dubbele telescopische schokdempers die in vijf standen is te verstellen. Wat gelukkig bij het oude is gebleven is de fijne zithouding. Een ruim zadel, een ruggensteun en ondanks de brede middentunnel genoeg ruimte voor het schoeisel. Met alle journalisten al in de starthouding en de spiegeltjes juist afgesteld maken we ons dan eindelijk op voor die felbegeerde eerste meters.

Ik heb een geheel standaard exemplaar meegekregen waarvan het uitlaatgeluid niet direct heel imponerend overkomt. Nee, het exemplaar van mijn buurman met optionele Akrapovic klinkt meer als een schorre bariton en is daarmee direct een stuk meer aanwezig. Hij kan het best hebben die Akrapovic maar mijn X-MAX ontpopt zich meer als een sluwe vos. Hij klinkt bedeesd maar wanneer je dan de gaskraan opendraait, voel je zeker nadat je snelheid van 60km/u bent gepasseerd, dat je meer vermogen tot je beschikking hebt dan de 250. We moeten ons nog een beetje inhouden Denk aan Amsterdam met z'n fietsen, maar dan anderswant we rijden tussen druk stadsverkeer dat de eerste kilometers vooral een kruip-en-sluip route is geworden. Met een stel fanatieke journalisten bij elkaar is het echter een kwestie van tijd tot de snelheid naar boven wordt verlegd.

Na een eerste foto-stop is het moment dan ook daar. Van een druk centrum, komen we in luttele minuten uit op wegen met weinig verkeer, en het haast puur om bochten draait. Dit gecombineerd met steile hellingen en afdalingen en je begrijpt dat de X-MAX hier flink op de proef wordt gesteld. Het wegdek is ook niet wars van kuilen en gaten maar dit lijkt de X-MAX allemaal niks te deren. Zeker wanneer ik iets verder voorop het ruime zadel ga zitten en daarmee iets actiever op het stuur zit, worden de bochten nog net even makkelijker afgerond. Een groot aandeel hierin heeft de goed op elkaar afgestemde vering en het lage eigengewicht. Zowel de voor- als achterzijde laat je op slecht wegdek echt wel weten wat er onder je gebeurt, echt oncomfortabel wordt het nooit. Yamaha maakt net als de vorige generatie gebruik van een 15” voorwiel, waar er aan de achterzijde een 14” exemplaar is gemonteerd. Ook op de nieuwe 300 blijkt dit een goede combinatie.

Yamaha maakt voor de nieuwe 300 gebruik van fijne Dunlop banden, waarvan ze niet te brede bandenmaten hebben uitgekozen. Dit zorgt er mede voor dat je hem snel van links naar rechts en vice versa van richting laat veranderen. Van de vele bochten kunnen we vervolgens even bijkomen op de snelweg. Alhoewel… ook hier gaat het tempo gelijk omhoog en komt gelijk het grootste verschil ten opzichte van de 250 naar boven drijven. Die 250 liep ook op de snelweg lekker door, maar was wel een stuk gevoeliger voor tegenwind op hogere snelheden. Het extra vermogen en toegenomen koppel zorgen er voor dat de scooter snel naar de 145km/u accelereert, om vervolgens nog verder door te lopen. Ook op deze snelheid is het nog goed uit te houden op de nieuwe Yamaha. Wanneer ik iets naar achter schuif tegen het ruggensteuntje dan zit ik erg comfortabel en geleid het windscherm de wervelingen goed over mijn helm heen. Ben je iets langer dan ik dan is het scherm in een paar minuutjes tijd, 50mm hoger te plaatsen. Ook niet een ingewikkelde maar handige vondst die de nieuwe 300 ten opzichte van zijn voorganger weer laat onderscheiden.

Slimmigheidje

Zitten we hier alleen nog maar met onze loftrompet op en is er echt niks aan de nieuwe Yamaha te ontdekken? Tuurlijk wel. Zo beschikt deze MAX aan de voorzijde over een 267mm grote schijfrem en een 245mm exemplaar achter, beiden zijn gekoppeld aan een ABS systeem. Een systeem dat weliswaar in actie goed zijn werk doet, voor mijn idee komt het systeem wel erg snel in werking. Zeker wanneer je de linker remhendel gebruikt die de voor- en achterrem aanstuurt heb je in no-time een hyperventilerende vertraging in handen. Geloof me, het is hier écht een gekkenhuis met al die scootersMoet je echt een keer diep in de ankers doe je er verstandig aan om alleen die voorrem te pakken, daar het systeem dan veel later pas in werking komt. Gelukkig maar, want over de remmen verder zelf helemaal geen klachten. Doen wat ze moeten doen en vergen bovendien niet teveel kracht.

Een punt waar de X-MAX nooit punten heeft laten liggen was de opbergruimte. Vanaf generatie nummer 1 kon je al twee integraalhelmen onder het zadel kwijt. Met een toegenomen volume van 18 procent naar 45 liter stelt de ruimte onder het zadel ook nu niet teleur. Twee volwaardige helmen kan je er gemakkelijk onder kwijt, niks nieuws onder de zon dus eigenlijk. Wel nieuw onder het zadel is de aanwezigheid van een klein verstopt LED lampje, goed hoor Yamaha! Onder de centrale draaiknop treffen we nog twee knoppen aan waarvan de één is toegewezen voor het openen van het linker opbergvak in het beenschild. Hierin ook gelijk een 12V-aansluiting en een klein slimmigheidje dat ons per toeval door de aanwezige Japanse bedenker werd uitgelegd. Een vaak voorkomend probleem (en zeker bij ondergetekende) is de ruimte voor het snoer van je voeding wanneer je zoals wij even snel een TomTom op de scooter monteert. Zo’n deksel van zo’n kastje krijg je met zo’n snoer ertussen natuurlijk wel weer dicht gedrukt, het snoer wordt er natuurlijk niet mooier of beter van. Klaarblijkelijk had deze Japanner mijn klacht hierover ergens opgevangen of wellicht zelf ondervonden want hij monteerde aan de onderzijde van het opbergvakje een klein afdekdopje. Wat zei je, regent het al weer in Nederland? Deze kan je omvouwen waarna je er gemakkelijk een snoertje door kan voeren zonder dat deze beschadigd geraakt. Simpel, maar daarom zeker wel doeltreffend. Aan de rechterzijde treffen we een vergelijkbaar opbergvak tegen alleen zonder 12V-aansluiting. Beide vakken zijn groot genoeg om een set handschoenen of je smartphone in te vervoeren. Aan ruimte is er dus wederom geen gebrek.

De toegang tot de vulopening van de brandstoftank zit centraal tussen de benen in de brede middentunnel. Hieronder zit een tank verstopt van 13 liter. Na afloop van onze sportieve rit, geeft de verbruiksmeter nog altijd een keurige 1 op 27,5 aan (3,6l/100km). In de praktijk zorgt dit er voor dat je meer dan 350 kilometer kan rijden met een volle tank. Reken bij normaal gebruik in eigen land op een verbruik van rond de 1 op 32 (3,1l/100km) en reken zelf maar uit.

Conclusie

Ja, wat moeten we van deze nieuwe Yamaha X-MAX 300 denken? In een geweldige omgeving met prachtig weer zou elke gepresenteerde tweewieler al een punt (of twee) extra scoren. Toch probeer ik hier doorheen te kijken en kom ik al snel tot de conclusie dat de X-MAX 300 deze omgeving niet nodig had gehad om te overtuigen. We waren al fan van de huidige X-MAX reeks, maar deze nieuwe heeft in alles een streepje meer. Meer luxe en features in de vorm van ASR en een (uniek) verstelbaar stuur.

De nog sportievere styling gecombineerd aan een afslankkuur en meer vermogen maakt de nieuwe 300 misschien ook een concurrent in eigen huis. De stap naar de 400 wordt namelijk met zijn prima prestaties wel heel erg klein gemaakt. Hoe dit zich laat ontwikkelen zal de tijd uitwijzen, voor nu krijgt de 400 er ‘gewoon’ een nieuw en fris broertje bij, een broertje die van eigenaar mag wisselen voor  €6.899,- (BE €5.895,-). Let wel, in Nederland zijn de prijzen inclusief de verplichte onvermijdelijke kosten. Kijken we naar de concurrentie dan zien we deze in de vorm van een Kymco Downtown 350i (NL €6.798, BE €5.199,-) of een Piaggio Beverly ST 350ie (NL €6.458,-, BE €6.089,-). Twee concurrenten die we ondanks de extra cc’s het graag nog eens zien opnemen tegen deze X-MAX 300. Want of die nieuwe 300 de beste X-MAX ooit is? Daar kunnen we echt niet meer omheen…

Technische gegevens