Tour-endurotest: Polen per Husqvarna 701 Enduro

Het lijkt wel of motoren de laatste jaren worden ontworpen door fashion designers, die zelf nog nooit een helm op hebben gehad. Ik bedoel, welke randdebiel maakt een 300 kg zware reis-enduro met 17 inch wielen en een giga kachelpijp op de plek waar de koffer zou moeten zitten? Of een allroad waar de uitlaat onder de motor doorloopt. Na het eerste rotsblok is de uitlaatpijp zover samengeperst dat je een 25 kW versie hebt... En nu we het toch over vermogen hebben: Heel Europa - op èèn land na - heeft snelheidslimieten en flitspalen op elke hoek. Wat heb ik nog aan 160 pk als ik er 30 mag gebruiken en alles aan de motor voor dat vermogen sterker en dus zwaarder moet worden uitgevoerd? Want dat maakt het gewicht juist zo hoog dat ik er geen serieus zandpad meer mee af kan. Gelukkig is er één fabrikant die nog nadenkt. Die zit in Mattighofen. Die maakt wegmotoren, hardcore enduro's en enduro's waarmee je ook op de weg nog uit de voeten kunt. Die maakt-ie in het oranje en in het wit. Waarbij de witte versie ietwat luxer is en naar een Zweedse naam luistert. Een vrij logische keuze voor mijn enduro-toertocht door het noorden van Polen, toch?

Het is een verademing om op een motor als de Husqvarna 701 Enduro te rijden. Een echte enduro met 90/90-21 inch voorband, 140/80-18 achterband, standaard carterbeschermplaat en handkappen. En hij heeft veerwegen van 275 mm voor en achter waar een straatmotor het doorgaans met 120 mm doet. Maar ondanks die endurocapaciteiten heeft deze "allroad" ook genoeg stabiliteit en motorvermogen om met dik 160 over de snelweg te knallen. En met een vette acceleratie! In de tweede versnelling kun je het gas niet eens vol open draaien zonder dat het voorwiel het luchtruim kiest! Een echt pretpakket, op 50% straat - 50% offroad banden en met een 13 litertank waarmee je dankzij de zuinige eencilinder zo'n 260 km haalt. En dat terwijl de motor slechts om de 10.000 km een beurtje nodig heeft. Een hardcore enduro moet elke 15 uur nieuwe olie... Toch is alles wat mij betreft nog geen koek en ei. Wat nog ontbreekt om er een echte travel-enduro van te maken is een tophalf, die de windbescherming biedt om het op de snelweg lang uit te houden. En bagagemogelijkheden: standaard heeft de motor geen bagagedrager en geen koffers. Een tas achterop is niet handig, want de tankdop van de polyamide tank, die tevens als achtersubframe dienst doet, zit achter de buddy. De tas zou ook smelten, wat zijn twee van de drie redenen dat de Husky op de aanhangwagen naar Polen gaat. De derde is dat ook mijn trouwe KTM EXC450 mee moet. Ik kan maar op èèn motor tegelijk rijden. Ik ben immers geen lid van Cirque de Soleil...

In Polen hobbel ik met Jochen Ehlers van Endurofun Tours en een aantal andere enduroliefhebbers al vroeg in de ochtend de achtertuin van het hotel bij Polanow uit. Polanow ligt in Pommeren, het deel van Polen dat een eeuw of wat geleden nog "Pruisen" heette. Het is er vlak en nogal dunbevolkt, met hier en daar een gehucht of een dorpje. Daartussen liggen wegen waarop ooit asfalt is gelegd, maar dat inmiddels meer gaten vertoont dan de Griekse begroting. De riante veerwegen komen hier goed van pas, zij het dat ik de voorvering wat stug vindt. Gelukkig kun je dat tijdens het rijden afstellen: links de ingaande demping een klikje minder, rechts de uitgaande demping een klikje meer. En dan is het de perfecte slecht-wegdek motor. J 
't zijn best kleine dingen, maar je ziet er daadwerkelijk ook nog iets in
 
Torx én zeskant. Daar is over nagedacht. De voorkant oogt best ehh enduro...
 
Da's dan weer jammer, die zwarte vegen als gevolg van intensief gebruike brult er gemakkelijk overheen, terwijl de vering de meeste klappen absorbeert en toch goed laat aanvoelen wat het wegcontact doet. Belangrijk, want de Continental TKC 80 banden mogen dan als een van de beste dual-purpose banden worden beschouwd: het zijn bepaald geen circuitbanden. De blokken zijn zo groot en zo gelijkmatig geplaatst, dat je er trillingsvrij mee over asfalt kunt rijden en ook nog redelijke grip hebt, zolang je het niet te bont maakt.

Dat doe je ook niet gauw, want door het gyroscopisch effect van de grote wielen en de hoge bouw van de machine is het niet de meest flitsend sturende motorfiets. Je kunt er wel heel gemakkelijk mee manoeuvreren. Je kunt bijna stilstaand keren op de weg, vooral als je op de brede voetsteunen gaat staan. Maar rijd je harder, dan merk je dat de geometrie met oog op offroad- en snelweggebruik gekozen is op stabiliteit, dus met ruime naloop van 112 mm. Dat maakt dat je de motor niet heel snel platlegt en dat hij wat overtuiging vraagt om niet wijd te lopen. De motor is echter erg licht voor een wegmotor en het stuur is breed, waardoor je na wat gewenning toch heel vlot over de Poolse wegen kunt branden, ook omdat de Husqvarna 701 over een paar puike remmen beschikt. Het mag dan maar een enkele remschijf zijn, de tweezuiger Brembo remtang is via het instelbare hendel goed te doseren en heeft een lekkere dosis remkracht in huis. Datzelfde geldt voor de achterrem, die zelfs met dikke enduro-laarzen aan goed te bedienen is. In tegenstelling tot de echte offroads zijn de remmen voorzien van ABS, maar dat kan voor offroad-gebruik gemakkelijk worden uitgeschakeld.