Introductie SYM Maxsym, Joymax en Fidddle

Als we klein beginnen, moet de Fiddle als eerste. Of eigenlijk: Fiddle III, want het is volgens de overlevering de opvolger van de Fidle II (op zijn beurt weer de opvolger van… juist) en dat mag duidelijk zijn. En dat is het ook, zet ze naast elkaar en je ziet duidelijk een nieuw ontworpen, nieuw apparaat dat bijna nergens meer hetzelfde is als de oude. En toch is hetzelfde gevoel nog vastgehouden. Zo hou je nog steeds een kleine, retro-gestylede, klassieke scooter over zoals je het verwachten zou. Veel ronde vormen, kekke kleurtjes, vlakke vloer, vlak zadel, je kent het wel. De Fiddle is dan ook echt volledig ingezet als stadsscootertje. Dat het een motorfiets is op papier moet je eigenlijk alleen maar ter kennisgeving aannemen, echt veel snelweg moet je hier niet mee willen doen. Aan de andere kant, de top schommelt naar gelang de omstandigheden nog op een 100 tot 115 kilometer per uur, dus als je nou écht zou willen…

We onderbreken even voor een bericht van financiële aard.  Want om de 125cc markt nou een goede boost te geven heeft SYM of liever importeur Moteo eens flink zitten rekenen en de volgende actie opgezet: wie tussen nu en 1 september een 125cc SYM koopt, krijgt zijn examenkosten voor het A1 rijbewijs gesponsord. Dat geeft je een paar voordelen. Behalve die kosten die je uitspaart hoef je met een rijbewijs en een ‘motorfiets’ nooit meer te zoeken naar de juiste rijbaan… het gewissel van fietspad naar rijbaan is verleden tijd, je rijdt gewoon overal op de weg. Daarnaast is het risico dat je ooit nog eens een rollenbank zult treffen nul: e 
LED moet dus een 'aha, een SYM!'-reactie teweegbrengen. Styling is simpel, maar af. Afwerking idem
 
Retro tot in de puntjes. Klein grut in de voorklep, tanken onder het zadel, je rugzak past er ook nog bijen 125 mag elke topsnelheid halen die de 11kW ‘m geven kan. Maar het wordt nog leuker: de verzekeringspremie is ongeveer de helft van die van een bromscooter. Als je even snel rekent heb je dat geld dus zo terugverdiend. En qua aanschafkosten lopen een 50cc of een 125cc niet eens zo verschrikkelijk veel uiteen. Anders gezegd: een beter argument om van een bromscooter over te stappen op een iets grotere is bijna niet te verzinnen.

Om te rijden kan het haast niet makkelijker dan de Fiddle, je hebt het idee dat je ‘m kunt oppakken en naast je bureau neer kunt zetten, zo licht is ‘ie. Zal niet eens veel schelen, want de scooter is niet alleen eenvoudig opgebouwd, er zit ook maar bar weinig overbodigs aan. Vergelijk ‘m met de Joymax, ook in 125cc verkrijgbaar, dan is laatstgenoemde al een stuk lijviger en meer ‘grote weg’ dan de Fiddle. Deze is dan ook zowel in 125cc als zelfs 50cc verkrijgbaar. Of andersom, voor een 50cc is ‘ie prima geproportioneerd, maar er kan met het zelfde gemak een 125cc blokje in voor wat meer punch.

En da’s nog best oke, hier valt zeker mee te leven. Wen even aan het wel heel erg flitsende stuurgedrag en je kunt er al snel mee lezen en schrijven. Ook door de zithouding: rechtop en ‘op’ de scooter met alle ruimte voor de voeten op de vlakke vloer, precies het idee als we bij Honda ook ooit eens mochten proeven. En van de scooters die toen in de chaos van het Romeinse verkeer werden losgelaten had dat kleine ding wel de voorkeur boven de dikke 600 die tegelijkertijd meereed. EHt gaat alleen maar om kwikzilverachtig stuurgedrag, vingervlugheid en het vermogen werkelijk óveral tussendoor te laveren. We zouden haast gaan wensen dat de route niet over de Limburgse heuvels maar dwars door Maastricht liep.