Introductie: Ducati Monster 1200S
Conclusie
Inhoudsopgave |
---|
Introductie: Ducati Monster 1200S |
Killer Queen? |
Testostoron |
El Teide |
Conclusie |
Technische gegevens |
Eenentwintig jaar na de lancering van de oer-Monster heeft Ducati haar belangrijkste familie van een nieuw vlaggenschip voorzien, waarmee de Italianen de Monster op een nieuw platform hebben neergezet. De motor is op alle fronten het surplus van 21 jaar Monster geschiedenis: met 145 pk is de door ons gereden S versie de krachtigste Monster ooit, met 209 kilo tevens de zwaarste Monster ooit, met instelbare tractiecontrole, ABS, drie rijmodi en elektronische motorrem de meest geavanceerde Monster ooit en met een wielbasis van 1.511 mm de langste Monster ooit.
Ducati is met de Monster 1200 (S) duidelijk een nieuwe weg ingeslagen. De motor is zondermeer een genot om te zien, heeft voor het eerst een heerlijk ontspannen zit waardoor je probleemloos uren sturen kunt en heeft een krachtig motorblok dat –ondanks alle elektronica – je probleemloos in tweede en derde versnelling fraaie wheelies laat maken.
Het is echter niet de naakte Panigale waar iedereen stiekem op had gehoopt, maar of dat een verkeerde keuze is geweest? Op sportief vlak komt weliswaar de vering te kort en ook de Touring modus had beter mogen zijn, maar vering kan worden aangepast en in Urban en Sport heeft Ducati de injectie wél voor elkaar. En dan zou deze Monster stiekem wel eens een winnaar kunnen zijn, ondanks dat de concurrentie op een sportiever niveau heeft ingezet.
- zithouding, gasrespons Urban - Sport, TFT display, remmen, geluid
- vering te zacht, gasrespons Touring, geen streetfighter-killer