Eerste test: 2013 BMW R1200GS 'K50'

Als we op de vooravond van de eerste K50-rit dit punt van kritiek met de verantwoordelijke projectmanager Toine Ruhe bespreken, lacht deze ons toe en reageert met “Dan ben ik benieuwd, wat jullie morgen zullen zeggen.” Toine had zich het nodige voorgenomen, toen hij in 2007 de ontwikkeling van een compleet nieuwe GS op zich nam. Maar straalt in alles wat vanavond wordt gezegd een volle tevredenheid uit. Dat ze erin zijn geslaagd, de ‘Drievuldigheid’ van de GS te bewaren – een motor voor langeafstandsreizen ook met duopassagier, die echter ook offroad haar kwaliteiten bewijst en daarnaast erg dynamisch op binnenwegen te sturen is. Dat de motor van a tot z opnieuw is ontwikkeld, maar daarbij wel z’n kenmerkende styling heeft behouden. Vanaf de zijkant gezien een liggende S, die zich van de snavel over de tank via het zadel naar het kontje trekt. De nieuwe GS oogt moderner, eleganter. Maar ergens ook massiever, vooral in het gebied waar de zijpanelen toepasselijk de nieuwe waterkoeling maskeren. Toine benadrukt echter ook, dat de duidelijk zichtbare koelribben niet alleen om optische reden zijn toegepast: de warmtehuishouding van de cilinders wordt nog steeds deels door de rijwind geregeld. Enkel thermisch problematisch gebieden zoals de cilinderkop worden watergekoeld. Preciesie-koeling heet dat met een mooi woord. De clou van het nieuwe blok is de zogenaamde verticale doorstroming: de aangezogen lucht gaat via de bovenkant naar binnen, om langs de onderkant na ontbranding weer te worden afgevoerd. Samen met de bekende interne vernieuwingen van alle relevante onderdelen was dit goed voor een toename van het vermogen met 15 pk naar nu 125 pk bij 7.700 toeren per minuut.

Eindelijk eens opvallende frisse kleuren, maar de GS rijder zal ongetwijfeld weer voor de grijze gaan

We zeiden het al: nog voor de veredelde pers, die na Afrika in afwachting van een nieuwe presentatie is, konden de deelnemers van dit test kamp in Andalusië ervaren hoe de nieuwe fiets te sturen is. Maar niet voordat uitvoerig op de motor werd proef-gezeten. Wat bij de nieuwe GS bij het opstappen direct opvalt, is hoeveel smaller het zadel in de taille is. Het gewicht van ongeveer 240 kilo rijklaar wijkt weliswaar niet veel af van z’n voorganger, maar de motor is wezenlijk beter uitgebalanceerd. Het zadel is wederom eenvoudig in hoogte te verstellen en biedt daardoor de mogelijkheid de zit naar eigen geur en smaak aan te passen. Zo is het deel van de rijder zelf naar voren naar beneden afstellen, wat hetzelfde effect heeft als een orthopedisch zitkussen. “Doelgroep-georiënteerd voor het oudere publiek,” hoor ik mezelf denken, maar als rugklachten-ervaringsdeskundige ken ik de functionele voordelen als geen ander. Ook het zadel van de duopassagier is in te stellen, waarmee een passagiere dichter tegen de rijder aan kan kruipen.

De totale ergonomie – zondermeer een pluspunt van de GS – werd verder geoptimaliseerd. Letterlijk in de hand liggen de nieuwe armaturen, wat wederom een tegenvaller zal zijn voor de traditiebewusten: BMW heeft bij haar nieuwe allroad vlaggenschip de eigenzinnige knipperlicht bediening de rug toegekeerd. Het uitschakelen van de knippers met de rechterduim was altijd al lastig, omdat bijvoorbeeld het verlaten van rotondes of in andere omstandigheden er altijd onrust in het gashandvat kwam. In het gashandvat ligt trouwens de volgende vooruitgang: deze heeft nu een beduidend kortere slag, waardoor het nu niet meer nodig is om van nul naar volgas de handvat over te moeten pakken.