Dubbeltest: Honda GL1800 Gold Wing vs Gold Wing F6B

Terwijl de zon vroeg in de ochtend al hoog aan de hemel staat begin ik dit kort vergelijk op de Gold Wing F6B, terwijl Vincent de GL1800 Gold Wing voor z’n rekening neemt. We zijn in het Duitse plaatsje Weibersbrunn, waar Honda voor het tweede opeenvolgende jaar de Honda Motorcycle Testdays heeft georganiseerd en nagenoeg het hele scala aan modellen voor ons ter beschikking staat. In de prachtige omgeving van Unterfranken, zoals officieel dit deel van Beieren heet, heeft Honda een drietal circuits, excuus… testroutes voor ons uitgezet, waarvan de kortste weliswaar slechts 16 kilometer in lengte is maar dankzij z’n diversiteit aan bochten en asfaltkwaliteit een perfecte route om te testen is.

Met een druk op de knop worden beide zescilinder boxermotoren tot leven gebracht en waar uit Vincents speakers heel toepasselijk muziek van de Duitse popzender dreunt wordt ik op de F6B door klassieke muziek van Vivaldi verwend. Ondanks het niet al te misselijke rijklaargewicht van 385 kilo laat de F6B zich erg ontspannen rijden en heb ik geen enkel moment het idee met de overtreffende trap van een mastodont onderweg te zijn. Uit de dubbele uitlaten klinkt een bescheiden zescilinder boxer-zoem, die in de verste verte niet kan tippen aan het V6 geluid van de K1600GT, maar daar zal een potentiele klant niet rouwig om zijn. De zithouding van de F6B is heerlijk relaxed, ten opzichte van de GL1800 is de hoogte van het zadel met 15 mm verlaagd naar nu 725 mm. Bovendien ontbreekt de lendesteun, waardoor je meer over het zadel kunt schuiven en al naar gelang een meer actieve of juist meer ontspannen zithouding aan kunt nemen. De zit neigt behoorlijk naar een Cruiser-zit waarbij je het liefst je poten ver naar voren zou willen steken, maar daarvoor zitten de beide cilinderkoppen in de weg, waardoor we het met normale voetsteunen, die gelijk zijn aan de GL1800, moeten doen. En daar zit bij mij persoonlijk meteen de klink, de schakelpook zit in deze houding net aan de lage kant waardoor bij terugschakelen ik  
Aan knopjes geen gebrek bij zowel de GL1800 als F6B
 
Hoewel die eerste duidelijk wel de boventoon voertmaar met moeite mijn stugge sportieve Gaerne motorlaars onder de schakelpook krijg gepositioneerd. Maar goed, een Bagger rijder zal waarschijnlijk ander schoeisel hebben en Vincent , die met beschermende schoenen aan het rijden is, ondervindt hiervan totaal geen hinder als later van fiets wordt gewisseld.

Met de route een dag eerder met Honda’s nieuwe CB500 modellen al flink verkend hobbel ik achter Burger aan, die het tempo er dorp-uit meteen goed in weet te zetten. Het eerste deel van de route is het wegdek nog slechter dan een vooroorlogs slingerpad, maar daar is op de F6B verdomd weinig van de merken. Alle oneffenheden in het wegdek, dat soms meer weg heeft van een lappendeken met gatenkaas, worden door de vering geslikt als een verse haring van de eerste vangst en zelfs in bochten opgeworpen steentjes brengen de Bagger niet van de wijs. De 1.832 zescilinder zoeft als een zwevend tapijt over de oneffenheden en stuurt weliswaar redelijk traag, maar is koersvaster dan een tramlijn 19 en volgt precies het gekozen pad. Ook als in de bocht moet worden gecorrigeerd volgt de F6B het commando op, tot de grondspeling een einde aan de interventie maakt. Van de voetsteunen klinkt al snel het bekende schrapende geluid, maar voor wie echt goed z’n best doet zal dat door de valbeugels worden gevolgd.

Of dat nog een beetje de hoek om te krijgen is? Wat denk je zelf...

Hoe totaal, maar dan ook totaal anders Honda de zithouding van deze Gold Wing F6B heeft gemaakt wordt meteen duidelijk als van de Bagger op de GL1800 wordt overgestapt. Alsof je van een luie bank op een Chesterfield bent gestapt. Wat grotendeels voor rekening van de lendesteun komt, die je opsluit als een Recaro kuipstoel in een Civic Type R rally replica. Hoewel de meer rechtop zithouding veel beter bij de motor past en ik nu geen enkel probleem heb de zescilinder terug te schakelen, is de zit minder actief waardoor je minder snel de neiging hebt het slagschip op wielen de sporen te geven. En dat is opmerkelijk, je zou verwachten dat de meer  
Aan opbergruimte geen gebrek
 
Hoezo decadent?Cruiser gerichte zithouding van de F6B je juist passiever maakt, maar het tegenovergestelde blijkt in de praktijk de waarheid te zijn. En dat is niet het enige verschil, deze GL1800 ‘Airbag’ is maar liefst een heuse 36 kilo zwaarder dan z’n naakte metgezel, en ook dat is goed te merken. De GL1800 is weliswaar net zo koersvast en slikt alle oneffenheden met eenzelfde gemak, maar vraagt wel meer kracht om op een oor te worden gelegd. En dat is niet vreemd, het extra gewicht zit deels erg hoog in vorm van de topkoffer met onderhuidse montagesteun, wat het zwaartepunt ten opzichte van de F6B niet ten goede is gekomen.

Ook wenden en keren gaat de F6B net wat gemakkelijker af, hetgeen tijdens het fotomoment duidelijk wordt. Dankzij de lagere zit kunnen mijn voeten beter aan de grond en heb ik de Bagger sneller gekeerd dan de GL1800 die toch wat meer aandacht bij dit soort maneuvers vraagt. Daar staat tegenover dat wanneer het wegdek hellend is, de GL1800 in z’n elektrische achteruit kan worden gezet, waar bij de F6B achteruit omhoog flink moet worden gezweet. Het verschil in gewicht is ook tijdens acceleratie en bij het remmen te merken. Nu beschikt de zescilinder boxermotor sowieso niet over een angstaanjagende acceleratie à la de K1600GT, die daarvoor ook vijftig paarden meer ter beschikking heeft, maar waar de F6B in vijfde –overdrive- versnelling nog goed van z’n plek weet te gaan moet bij de GL1800 bij ‘gas-erop’
Geef nou zelf toe, dit ziet er toch een stuk sportiever uit?

Toch heeft zo'n cabrio op twee wielen ook wel wateerder een lagere versnelling worden geselecteerd. Hetzelfde geldt voor de remmen, bij het combined remsysteem is bij de Bagger alleen de voorrem meestal afdoende, waar bij de GL1800 eerder met de achterrem zal moeten worden bijgeremd. Ook hier geldt: verwacht geen superremmen à la supersport. Een anti-hop koppeling is zowel de GL1800 als de F6B trouwens vreemd, wat bij té enthousiast terugschakelen voor een bocht in een blokkerend achterwiel (met bijbehorende slipgeluiden) resulteert.

Zo tegenstrijdig als de verwachting en de realiteit van de zithouding zijn, zo tegenstrijdig is ook het gevoel dat het windscherm geeft. De GL1800 Gold Wing beschikt over een in hoogte instelbare forse ruit, waarin een luikje is aangebracht om verse rijwind richting helm te dirigeren en bovendien de onderdruk achter de ruit te elimineren, maar ondanks de goede bescherming ging onze voorkeur uit naar het laaggesneden ruitje van de F6B. Dankzij de riante kuip heb je op de Bagger nog steeds geen overmatige druk op je bovenlijf, maar je zit wel nu met je snufferd fris in de wind en dat was bij het voor 2013 voorjaarsbegrippen ongekend warme weer van bijna 25° een heerlijke verademing. Nadeel van de korte ruit is wel dat je maximale windruis hebt, die bij tempo 120 plus de klassieke deunen uit de speakers zal overstemmen.