Vergelijk: Ducati 1098S vs Yamaha R1 2007

De mening van Alex

De een zijn dood is de ander zijn brood. Een waarheid als een koe, zo was deze test al snel duidelijk geworden. Terwijl Karim zijn zonden nog aan het overdenken was, was zijn plaatsvervanger voor de tijdsduur van deze test zich opperbest aan het vermaken. Niet eerder hebben we iemand zo snel ja horen zeggen bij de vraag of ze eventueel zin en tijd hadden om een helpende hand te bieden bij het ten uitvoer brengen van een motortest. Dat we daarbij niet de eerste de beste van de straat hebben geplukt blijkt wel het het CV van de beste man. Al jaren werkzaam als monteur bij Zaanstad motoren hadden we al eerder van Alex' diensten gebruik gemaakt bij het ten uitvoer brengen van onze bandentest twee jaar geleden. Daarnaast is Alex ook nog eens Marshall bij Motorsport Lifestyle en weet aardig een blokkie om te sturen. Nu is meerijden één ding, maar we waren uiteraard ook benieuwd naar zijn mening voor wat betreft deze twee motorfietsen.

Ducati 1098S

Zo. als ik eenmaal op de Ducati ben gestapt dan voel ik meteen het triplex zitje, poeff... Wel hard, maar dat vind ik op een supersport eigenlijk wel fijn want dan voel je direct wat de fiets onder je allemaal doet. Vervolgens gaat het contact aan en licht de digitale tellerpartij op, hetgeen zondermeer ‘’kicke’’ is en er wel goed uitziet. Meteen maar een beetje met de modus knop kloten om te kijken wat je er allemaal mee kunt, en dat is dus best veel. Wel leuk dat het er allemaal opzit, maar of je dat ook altijd gebruikt is twee. Dus vervolgens starten die handel, waarbij het me opviel dat de fiets het bij de koude start best wel een beetje zwaar had, wat ik eigenlijk jammer vind voor dat geld.

Toen we eenmaal aan het rijden waren dacht ik daar allemaal niet meer aan, ik dacht maar aan één ding. ZOOOOO! Dit rijdt echt wel goed! Wat een koppel onderin, en wat gaat dat hard door de toeren heen. On-voor-stel-baar. Maar dat was niet het enige waarmee de Duc me positief wist te verrassen, ook rustig rijden (zoals bijvoorbeeld in het centrum van een stad) ging de fiets verbluffend goed af: geen nukkige of bokkige motor, en dat beviel me wel. En dat was in het verleden bij Ducati wel anders. De koppeling greep ook heel netjes aan en is prima te doseren ( wat niet bij alle Ducati’s het geval is) .

Vervolgens lekker een stuk gereden, waar na een paar keer snel op het tellerpartijtje gekeken te hebben het opviel hoe slecht afleesbaar de digitale toerenteller is. Waardoor ik later eigenlijk alleen nog maar naar de snelheid en de schakellampjes keek, wat wel heel goed werkt overgens. En om die remmen ook niet te vergeten!  Nou, dat valt je ook meteen op als je een keer hard in de ankers moet , gewoon met twee vingers echt goed te doseren en super vertraging. Al met al vind ik de Duc echt een fijne motor,  stuurt zo makkelijk, remt subliem en ga zo maar door.

Yamaha YZF R1

Toen ik van de Duc overstapte op de R1 viel mij een ding meteen op: wat is alles zacht! Wat een verschil met de Italiaanse schone. Het zitje, de vering, álles. Maar vervolgens, eenmaal rijdend dan krijg je het idee alsof je op een vliegend tapijt met F16 kwaliteiten zit te rijden. De R1 is qua zit heel erg fijn, niet te Spartaans , waardoor je het lang goed uithoudt op de motor. Daarnaast heeft de motor gewoon een duidelijke analoge toerenteller, echt super duidelijk die cockpit van de R1. 

Eenmaal weer aan het sturen viel op dat sturen de R1 ook heel gemakkelijk afgaat, maar desondanks voelde ik hem wel wat zwaar aanvoelen aan de voorkant, wat maakt dat snel insturen toch niet écht zo heel makkelijk gaat. Daar staat tegenover dat als je hem eenmaal in de bocht hebt hangen alles heel makkelijk gaat, vervolgens de bocht uit goed het gas erop, boven de 7000 r/pm. ZOOO, dat gaat hard door zeg. Je word echt afgeschoten, de tellernaald gaat gewoon in één vloeiende beweging door de begrenzer in. Wat in beweging gebracht moet worden moet ook tot stilstand gebracht worden, en dat gaat echt prima met de nieuwe Sumitomo 6 zuiger remtangen, het kost totaal geen moeite en ik hoef niet hard in de hendel te knijpen.

Wat ik wel een nadeeltje vind is dat de koppelings hendel van de R1 niet in te stellen is en dat de koppeling redelijk laat aangrijpt waardoor je met een beetje vlot wegrijden soms toch een beetje gevoel mist. Verder vind ik de R1 (ook) echt een hele fijne en super afgewerkte motor, dus het zijn echt twee vreselijk snelle, goed sturende motoren. Allebei wel een totaal ander (en eigen) karakter. maar absoluut leuk om mee te sturen.