Test Yamaha XT660Z Tenere

Daar sta je dan…

… bij het uitzichtpunt boven op de Hohneck. Gelegen langs de Route de Crêtes en met een hoogte van 1362meter een mooi punt om de eerste dag in de Vogezen af te sluiten. Het smalle weggetje naar boven toe te hebben uit en wat spullen uit de koffers te hebben gehaald en andere erin te hebben gedaan, is het tijd om na te genieten. Dat was tenminste de bedoeling.

Als de sleutel uit de koffer wordt gehaald, komt er een naar gevoel naar boven. Bij het ophalen van de Tenere is uitvoerig de werking van de koffers verteld en vooral dat de sleutel niet geforceerd moet worden ook al gaat ze aardig zwaar. Dat hadden we al gemerkt, maar boven op de Hohneck blijkt het geen loze waarschuwing te zijn geweest. Ondanks dat we telkens dit in het achterhoofd hebben gehouden, staat de sleutel in wel een hele rare vorm. En dat net als alle spullen zo’n beetje in de koffers zitten. Zo voorzichtig mogelijk wordt nog geprobeerd om de koffers open te krijgen, maar het enige waar beweging in zit is in de sleutel zelf.

Om te voorkomen dat de sleutel echt afbreekt, rijden we maar naar Gérardmer om hopelijk bij een ‘Cles a la Minute’ een nieuwe sleutel te maken, maar daar hebben ze helaas niet de passende sleutelvorm. Het begint nu toch wel echt nijpend te worden. Gelukkig zit er nog benzine in de tank en 50 Euro in het heuptasje, maar daar kunnen we niet mee thuis komen. Dat wordt terugrijden naar de camping, waar Gilles - de eigenaar van Camping du Barba waar we verblijven en zeker een verblijf waard – uitkomst biedt. De ervaren rot (hadden we al gezegd dat ie fanatiek motor rijdt?), die dagelijks op z'n F650 of 26 jaar oude XT rijdt, neemt contact op met een Yamaha dealer in het vlakbij gelegen Epinal, waar hij geen onbekende is. Wel zo gemakkelijk: hij weet precies wie hij moet spreken en verder dan deux vin et quatre biere rijkt ons Frans nu ook weer niet. Gilles kan zo mooi haarfijn uitleggen wat er mis is en een afspraak maken.

De volgende ochtend staan we dan ook al bij de poort te wachten van Motorcycles Center. Patrick – hoofd werkplaats – gaat gelijk aan de slag en ondanks dat hij zijn bedenken heeft, lukt het om – met grof geweld – de koffers zonder verdere schade open te krijgen. Dat was stap 1, nu zou het nog fijn zijn als ze weer werkend konden worden gemaakt. De pot met vet wordt gepakt en ondanks dat er ‘liters’ vet door heengaan, blijft het openingsmechanisme zwaar gaan. Dan maar het slotmechanisme loshalen, smeren en opnieuw monteren. Nog steeds geen verandering. Na nogmaals dit herhaald te hebben, ziet Patrick het ook niet meer zitten.

Besloten wordt om het slotmechanisme voor het dichtdoen en op slotdoen van de koffers er maar vanaf te halen. Gelukkig hebben we nog extra spanbanden mee. Ze kunnen weliswaar dan niet op slot worden gedaan, maar wel zijn ze dan dicht. Zo is tenminste niet de trip naar de Vogezen al binnen 2 dagen in het water gevallen en kunnen we nog ‘zonder problemen’ genieten van de Tenere in dit mooie motorgebied. Met dank aan Gilles en Patrick.

Deze kofferset was compleet nieuw. Bij terugkomst in Nederland komen we erachter waarom ze nieuw waren. Eén van onze concullega’s hebben de Tenere voor ons getest. En ook zij hebben een probleem met de koffersleutel gehad. Yamaha heeft de kofferset opgestuurd voor onderzoek. We hebben daar verder nog niks over gehoord. We hopen wel dat Yamaha hier wat aan doet, of dat het anders een uitzondering was. Bagageruimte is nu eenmaal (zeer) beperkt op de Tenere en uitgerust met koffers komt ze nog steeds goed voor de dag.