Test: Aprilia RS125 GP
Pagina 4
Inhoudsopgave |
---|
Test: Aprilia RS125 GP |
Pagina 2 |
Pagina 3 |
Pagina 4 |
Pagina 5 |
Pagina 6 |
Conclusie
Met de RS125 "Lorenzo replica" heeft Aprilia niet alleen een lekkere stuurfiets in huis, maar ook nog eens een stuurfiets waarmee je absoluut op straat gezien wilt worden. Bijkomend pluspunt daarbij is ook nog eens dat het waarschijnlijk voor het eerst is dat een merk een race-replica op de markt heeft gezet waarmee daadwerkelijk nog wordt geraced. Meestal komen dit soort modellen als mosterd na de maaltijd. Als coureurs zijn overgestapt op een ander merk of zich een andere hoofdsponsor heeft aangediend. Niet dus bij deze RS 125 GP, en dat feit op zich al is een pluspunt te noemen. Dat en de meerprijs van slechts driehonderd Euro ten opzichte van de standaard RS125.
Dat je met 30 Pk meer dan voldoende lol kunt hebben is iets waar we enkele jaren geleden met de Cagiva Mito al achter waren gekomen, en wat ook deze Aprilia wederom bevestigde. En het mooie daarbij is, dat het nog allemaal met relatief lage snelheden gaat. Het is dus daadwerkelijk mogelijk je een GP-ster te voelen, zonder daarbij meteen je rijbewijs in te moeten leveren. Nu alleen nog een andere ECU zonder millieutroep om dat middengebied wat op te vrolijken en je hebt met deze kleine tweetakt een dijk van een fiets. Een fiets die Grand-Prix dromen overbodig maakt, je maakt ze dagelijks mee.
- Rijwielgedeelte
- Kleurstelling
- Zithouding
- Dip tussen 5~7.000 tpm
- Regenrijden