77e Dutch TT - voorbeschouwing

Jonge honden kloppen op de deur

Einde tijdperk Rossi?

Hoewel hij afgelopen jaar de wereldtitel aan Nicky Hayden verloor, wordt Valentino Rossi nog altijd als 's werelds beste motorcoureur beschouwd. Maar er wordt jacht gemaakt op de zevenvoudig titelhouder. Zo ook tijdens de 77e editie van de A-Style TT Assen. Onder de jagers bevinden zich twee jonge honden: Casey Stoner en Dani Pedrosa, beiden pas 21 jaar.

Valentino Rossi wist tot nu toe alleen nog maar de GP van Spanje en Italië te winnen.

Op 28-jarige leeftijd is Valentino Rossi één van de succesvolste motorcoureurs ooit. De charismatische Italiaan won tot nu toe zeven wereldtitels in vier verschillende klassen. Hij deed dat een keer in de 125, de 250 en in de 500cc. Daarna volgden vier achtereenvolgende titels in de MotoGP. Tot en met de Grote Prijs van Engeland van afgelopen weekend startte Rossi in 182 Grands Prix waarvan hij er maar liefst 86 wist te winnen. In de koningsklasse (tot 2002 de 500cc daarna de MotoGP) is 'The Doctor' na de legendarische Giacomo Agostini de meest succesvolle rijder met 59 overwinningen uit 119 starts. Een score van maar liefst bijna vijftig procent! Rossi is niet alleen succesvol maar ook razend populair. Waar ook ter wereld. Afgelopen jaar verspeelde de Italiaan echter een vijfde - achtereenvolgende - wereldtitel door machinepech én omdat hij zelf een aantal fouten had gemaakt. Maar de keren dat de Yamaha-coureur in een rechtstreeks duel werd verslagen waren op één hand te tellen. Degenen die dat wisten te presteren waren Loris Capirossi (Ducati) en Marco Melandri (Honda). Net als Rossi draaien deze twee Italianen al weer een aantal jaren mee in de koningsklasse.

Rossi rijdt momenteel in de schaduw van Stoner, Pedrosa kan alleen volgen.

Nog betrekkelijk nieuw in de belangrijkste wegracecategorie zijn Casey Stoner en Dani Pedrosa. Deze twee jonge coureurs traden in 2006 toe tot het MotoGP-elitekorps en deden gelijk van zich spreken. Zo realiseerde Stoner reeds bij zijn tweede optreden (in Qatar) de snelste trainingstijd en moest hij bij de volgende GP, die van Turkije, alleen het hoofd buigen voor de meer ervaren Melandri. Pedrosa presteerde nog beter. Die werd bij zijn debuut (voor eigen publiek in Jerez) direct tweede achter Capirossi. Een aantal weken later deed de kleine Spanjaard de motorwereld versteld staan door in China bij zijn vierde optreden direct al de hoogste eer voor zich op te eisen. Dat was zelfs ene Valentino Rossi niet gelukt! Later dat jaar zou Pedrosa ook in Donington weten te winnen. De twee nieuwkomers, die bij de TT van Assen als derde en vierde over de finish kwamen, sloten hun eerste seizoen in de koningsklasse respectievelijk als WK-vijfde en achtste af. Mede door een gebrek aan ervaring werden topprestaties afgewisseld met mindere resultaten en een aantal valpartijen. Maar dat de twee jongelingen ook de 250 paardenkrachten van een MotoGP-machine in competitieverband tot op de limiet wisten te mennen, stond als een paal boven water!

Wegracewieg

De wegracewieg van Pedrosa en Stoner stond voor beiden in Spanje. Voor de in het vlakbij Barcelona gelegen Sabadell geboren Pedrosa (29-09-1985) is dat logisch te noemen. Voor Stoner, die zeventien dagen later het levenslicht zag, niet. Zijn wieg bevond zich namelijk aan de andere kant van de wereld in het Australische Kurri-Kurri. Casey kon nog maar nauwelijks lopen, of hij reed al op een gemotoriseerde tweewieler. Vader Colin onderkende het talent van zijn zoon en de passie die hij voor motorfietsen had. Vervolgens trok de familie Stoner, bestaande uit vader, moeder, Casey en zijn oudere zus jarenlang van de ene naar de andere dirttrack-baan verspreid over heel Australië. De getrooste inspanningen wierpen hun vruchten af, want de kleine Casey grossierde in dirt- en longtrack-titels. Bij de meeste evenementen kwam hij in vijf verschillende klassen op vijf types motorfietsen aan de start. Daarmee is ook duidelijk, waar hij zijn machinebeheersing vandaan heeft! Omdat je in Australië pas op je zestiende jaar mocht gaan wegracen, besloten vader en moeder Stoner in 2000 met hun kroost naar Engeland te verkassen. Hier kon de toen veertienjarige Casey aan de 125cc-Aprilia Challenge meedoen. Een wedstrijdserie die hij wist te winnen.

Na de races in Qatar en Catalunya stonden de drie samen op het podium.

Op het eind van het seizoen reed de jonge Australiër ook nog twee races in Spanje. Hier werd hij opgemerkt door Alberto Puig, de voormalig GP-coureur (o.a. in 1995 winnaar van de GP van Spanje in de 500cc-klasse) en ontdekker van... Dani Pedrosa. Pedrosa was in 1998 Spaans pocketbike kampioen geworden. Iets, dat Puig niet onopgemerkt was gebleven. De talentenspotter bij uitstek ontfermde zich niet alleen over Pedrosa maar ook over Casey Stoner. Hij stond de familie, die in een oude autobus bivakkeerde en tussen Engeland en Spanje pendelde, met raad en daad ter zijde. Een gevolg was, dat de twee jonge coureurs elkaar niet alleen op de Spaanse circuits tegen kwamen, maar ook al snel in de Grand Prix.

'Galáctico'

Terwijl Pedrosa in Puig's eigen Telefonica Movistar Honda-team reed, zorgde de Spanjaard er voor dat Stoner onderdak vond bij Lucio Cecchinello. Deze joviale Italiaan was niet alleen coureur maar ook eigenaar/manager van zijn eigen Aprilia-raceteam. De GP-carrières van Stoner en Pedrosa verliepen vervolgens bepaald niet hetzelfde. De jonge Australiër was snel, maar viel geregeld van zijn machine. Vaak gebeurde dat zo hard, dat insiders geregeld de mening waren toegedaan of alles wel verantwoord was.

Pedrosa wist ook wat gas geven was, maar maakte zelden fouten. Een vergelijking met twee fameuze coureurs uit de jaren negentig van de vorige eeuw drong zich op: Casey Stoner was als Kevin Schwantz en Dani Pedrosa als Wayne Rainey! Of te wel de flamboyante en geregeld onstuimige impulsieve coureur ten opzichte van de meer introverte berekende rijder. Voorlopig wierp het karakter en de handelswijze van Pedrosa meer vruchten af.

Want nadat hij in 2003 de 125cc-wereldtitel voor zich had opeist, werd 'Galáctico' ('Buitenaardse') de volgende twee jaar wereldkampioen bij de kwartliters. Daarmee was de Spaanse lichtgewicht (hij brengt nauwelijks vijftig kilo op de weegschaal) op twintig jarige leeftijd succesvoller dan Rossi, toen die zo oud was.

'Rolling Stoner'

Door zijn vele valpartijen kreeg Casey Stoner de bijnaam 'Rolling Stoner'. Het deed de koele individualist uit 'Down Under' niets. Of in ieder geval niet veel. Nadat zijn ouders en zus naar Australië waren terug gekeerd, vervolgde hij alleen zijn weg. Na in 2004 tegen een vorstelijk salaris een seizoen voor KTM te hebben gereden (hierdoor verdiende Stoner senior zijn investering in zijn zoon terug) keerde Casey terug bij Lucio Cecchinello. Terwijl Pedrosa als beschermeling van Repsol Honda voor de MotoGP op het beste materiaal van 's werelds grootste motorfietsen fabrikant kon rekenen, moest Stoner zich tevreden stellen met een 'klantenmachine' van genoemd merk. Het allerbelangrijkste voor de Australiër was echter, dat hij was aanbeland in de klasse waarin hij altijd al had willen presteren: de MotoGP!

De Grote Prijs van Portugal 2006 zou een ommekeer betekenen in de racecarrière van Stoner. In de wedstrijd ging hij weliswaar onderuit, maar na afloop werd hij benaderd door Ducati-teammanager Livio Suppo met de vraag of hij voor 2007 zou willen toetreden tot de gelederen van het fameuze Italiaanse motormerk. Lang hoefde Casey niet na te denken en stemde toe. Terwijl Honda met haar nieuwe 800cc RC212V de aanval op Rossi (die ondanks zijn verlies van de wereldtitel nog steeds als de te kloppen man geldt) concentreerde, leek Stoner bij Ducati rustig in de schaduw van kopman Capirossi zijn kans af te kunnen wachten. Lang duurde dat niet. Al snel bleek dat Ducati's nieuwe wapen, de Desmosedici GP7, in combinatie met de Bridgestone banden, op het lijf van Casey is geschreven. Bovendien blijkt de jonge coureur een stuk volwassener te zijn geworden. Hij is begin dit jaar niet alleen gelukkig getrouwd met Adriana, ook het vele vallen behoort tot het verleden. Tijdens de eerste confrontaties van 2007 veranderde 'Rolling Stoner' in 'Winning Stoner'. Zo moest niet alleen Dani Pedrosa buigen voor de man waarvan hij tot nu toe meestal had weten te winnen, maar ook Valentino Rossi! Natuurlijk, Stoner heeft in de Ducati een razend snel wapen, maar je moet die raket wel in de hand weten te houden. Want met een ongeleid projectiel worden geen races gewonnen. De Honda van Pedrosa bracht in de eerste Grand Prix nog niet van wat er van te voren van was verwacht. Maar daar komt ongetwijfeld nog verandering in.

De jonge honden Stoner en Pedrosa jagen. Niet alleen op elkaar maar vooral op Valentino Rossi. Hun probleem is echter dat dit geen bange haas is. Het maakt de komende A-Style TT Assen er alleen maar spannender op!