Classic test: Yamaha YZF750R Suzuka 8h replica

Back to the ninetees, 1996 om iets exacter te zijn, waar met 214 ronden de voor de Japanse motorfabrikanten meest prestigieuze endurance race van het jaar, de 8 uren van Suzuka, na een bikkelharde strijd wordt gewonnen door het officiële fabrieksteam van Yamaha. Op een factory YZF750 OWH7 met aan het stuur 2 jonge coureurs die daarna furore zullen maken in World Superbike en MotoGP: “Texas Tornado” Colin Edwards en “The Samuari of Slide” Noriyuki Haga.
Nu lachen we d'r misschien om, maar 25 jaar geleden was dit super-hightech

Canbus hadden we nog nooit van gehoord. Gewoon kabels trekken met een kabeltang

Het tijdperk voor elektronica, dus had je aan twee knoppen op het stuur genoeg. Moet je nu mee aankomenHet podium wordt gecompleteerd door Anthony Gobert en Simon Crafar (eveneens 214 ronden) rijdend op een ZX-7RR voor ORICO Kawasaki en het rijdersduo Carl Fogarty en Takuma Aoki met 213 rondes op hun factory Castrol Honda RC45. Een prestatie van formaat, want er stonden een hoop getalenteerde topcoureurs aan de start zoals de Japanners Akira Yanagawa, Katsuaki Fujiwara, Nobuatsu Aoki and Tadayuki Okada, maar ook sprekende namen als Miguel Duhamel, Aaron Slight, Doug Polen, Scott Russell en Terry Rymer, om er maar enkele te noemen. Het was de tijd dat door de Japanse fabrikanten een beroep op ’s werelds beste coureurs werd gedaan voor die 8 uur durende endurance race op het circuit van Suzuka.

De YZF750R die in 1993 werd gelanceerd was en is vooral een sportieve straatmotor. Omdat er voor World Superbike een homologatie model vereist is, een model dat in grotere aantallen wordt gefabriceerd en op de particuliere markt beschikbaar moet zijn, werd er een speciale Sport Production serie gemaakt. Deze werd de YZF750SP genoemd, die over een aantal speciale onderdelen beschikte die de motor meer geschikt maakte voor race doeleinden, Haga heeft veel vette dingen gedaan die ik 'm nooit zal nadoen, maar deze kan ik 'm de ogen mee uitstekenmaar die ten koste gingen van het normale straatgebruik, zoals een close ratio versnellingsbak met een extra lange 1ste versnelling en flat slide carburateurs.

Het R model is en blijft een van de fijnste sportmotoren van de ninetees, ondanks dat de motor in zijn tijd in de schaduw stond van diverse andere motoren. De lancering had eigenlijk niet ongelukkiger gekund, want Honda had in 1992 de Honda Fireblade geintroduceerd en daarmee het supersport concept volledig op z’n kop gezet. Niet vermogen, maar (licht)gewicht had bij de Fireblade centraal gestaan. De Blade was al direkt legendarisch, wat zich vertaalde in gigantische verkoopaantallen. In het World Superbike stond de YZF, net zoals alle andere viercilinders als de ZXR en GSX-R in de schaduw van de dominante Ducati 916 en Honda RC45, maar in het Brits Superbike was de YZF wél de te kloppen motor. Niall Mackenzie won het kampioenschap in 1996, ’97 en ’98 op zijn paarse Cadbury’s Boost YZF750SP, waardoor de motor toch het nodige aanzien kreeg.

Voor 1998 besloot Yamaha het anders aan te pakken en werd er een onderscheid gemaakt tussen straat en race gebruik. Voor de straatrijders werd de enorm succesvol gebleken en inmiddels ook al legendarische 1000cc YZF-R1 gelanceerd en voor het racen kwam Yamaha met de spectaculaire en exclusieve YZF-R7 (OW 02) op de proppen (als opvolger van de FZR750RR OW 01 waarmee Yamaha in de beginjaren van het World Superbike redelijk succesvol was geweest). Noriyuki Haga veroverde wereldwijd de harten van een hoop racefans, door met een zeer spectaculaire rijstijl de dominantie van de dikke V-twins te doorbreken, waardoor hij de bijnaam “Samurai of Slide’ kreeg. Het jaar 2000 had hét jaar voor Haga-san en Yamaha moeten zijn Wat waren supersport motoren in die tijd nog eenvoudig. En bloedmooi naakten werd dat ook, alleen niet op de manier zoals was gehoopt. Haga finishte de eerste race van het seizoen op Kyalami in Zuid-Afrika op de tweede plaats, eentiende seconde voor Colin Edwards en eentiende seconde voor Carl Fogarty, maar domineerde race 2 en werd zesenhalve seconde voor Edwards afgevlagd.

Na afloop van de race testte Haga echter positief voor Ephedrine, wat later een natuurlijke stof bleek te zijn in de kruiden van het Ephedra supplement dat hij offseason had gebruikt. In eerste instantie werd hij met een ban voor een maand bestraft en werden de punten van Kyalami geschrapt, maar na een reeks beroepen door Yamaha kreeg Haga de punten van race 1 terug en werd de ban uitgesteld en tot twee weken ingekort, wat inhield dat hij de laatste ronde van het seizoen op Brands Hatch moest missen. Yamaha zag de wereldtitel door de neus geboord en trok zich uit onvrede uit het World Superbike terug. 

Gelukkig heeft de YZF net als de Fireblade, ZXR (ZX7R) en de GSXR SRAD inmiddels, en mijn inziens volledig terecht, een iconische 90-er jaren sportmotor status gekregen, en het was in tegenstelling tot de eerder genoemde 916 en RC45 een alledaagse motor voor de gewone man/vrouw. Compleet met een dik ogend aluminium deltabox frame, achterbrug met brace en een vermogen van 125 pk had de motor bij zijn lancering meer vermogen dan alle andere motoren in zijn klasse en met Yamaha’s inmiddels traditionele 20 kleps motorblok met exup uitlaat was de motor venijniger dan de rest.