Interview: Kevin Schwantz

Over zijn dagindeling

Om te voorkomen dat hij achter de geraniums zou verdwijnen heeft Kevin Schwantz de Kevin Schwantz Suzuki School opgezet. Hier leert men niet direct racen, maar worden circuitrijvaardigheids trainingen gegeven. Ervaring die hij heeft opgedaan op het circuit probeert hij over te brengen op weggebruikers.

In plaats van racen of het creëren van een nieuwe Hayden of Hopkins, probeer ik mensen beter te laten rijden aan de hand van wat ik in de racerij geleerd heb. Bij elke val vroeg ik me af wat ik verkeerd deed, dat probeer ik de mensen uit te leggen. Zo nu en dan stuurt Suzuki wel eens wat kinderen toegestuurd waarvan ze willen dat wij eens naar hun mogelijkheden kijken. Ik vind het wel leuk om met kinderen te werken, maar ik heb een hekel aan de ouders die zich er mee bemoeien. “hoe maak je ons kind beroemd?â€ÃƒÆ’‚ Nu ben je ineens hun schakel tussen bijvoorbeeld Suzuki en hun zoon. Het gaat ze dan ineens niet meer om de kinderen, maar ze richten hun aandacht dan op mij. Ik heb al eens in de spotlight gestaan en hoef dat niet zonodig weer. Die kinderen wil ik best helpen, maar ik weiger de link tussen races en het merk zijn. Zij moeten het zelf willen. Het gebeurt te vaak dat de ouders hun kinderen veel te veel pushen. De enige manier waarmee ze ergens in de racerij terecht komen is door er plezier in te hebben. Als je wil motorrijden, prima, kopen we een motor en een vrachtwagen en gaan we racen, maar als je op vrijdagochtend niet meer wil en wil gaan honkballen ofzo, dan is het afgelopen. Je moet het leuk vinden en je er voor willen inzetten. Je moet je 100%, 365 dagen per jaar kunnen richten op dat ene doel en er alles voor willen doen. Als kind wil je met vriendjes spelen, naar de film en allerlei dingen doen met de jeugd, maar als coureur moet je trainen, PR-werk doen enzo. Ik was 20 toen ik begon met racen, kwam net van de middelbare school af en had de keuze tussen racen en werk. Of ik moest mijn best doen in de racerij, of ik moest in de motorzaak van m'n ouders aan de gang. Op dat moment had ik echt zoiets van “wow, dat wil ik zeker niet, ik moet leren gas geven!â€ÃƒÆ’‚. 

Als voorbeeld haalt Kevin de teamgenoot van Valentino Rossi aan, de Texaan Colin Edwards. Toen Edwards als klein kind begon met crossen, werd hij al gade geslagen door Schwantz.

In tijdschriften zag ik dat hij beter en sneller werd op zijn PW-50, in de 125cc terecht kwam en van de een op andere dag bedacht: “You know what, I'm doing this for over ten years. I'm fucking tired, I want to do something elseâ€ÃƒÆ’‚. Dat was het moment dat hij begon met de wegracerij. Het is moeilijk om een kind enthousiast en geconcentreerd te houden voor iets als je teveel pusht om hem dat doel te laten behalen. Hij moet echt plezier houden en zijn koppie er bij te houden.

De racerij heeft hij achter zich gelaten, zo wil hij al jaren benadrukken. Toch was hij daar niet al te lang geleden weer. In 1988 had hij voor het laatst een race in de AMA gereden, toen won hij de Daytona 200 voor Suzuki. In juni was Schwantz terug. Op het circuit in Lake Elkhart met de prachtige naam "Road America" in Wisconsin stapte hij op de GSX-R 600 van Chris Caylor. 18 jaar nadat hij voor het laatst op "Road America" had gereden, twintig jaar nadat hij voor het laatst op een 600cc machine reed. Een verdienstelijke race die helaas eindigde in een valpartij voor de coureur die dit keer met startnummer 44 mee deed. Wil hij terugkeren in de racerij of was dit een uit de hand gelopen grap?

Een van mijn instructeurs, Chris Caylor, zou een kind krijgen. We reden op onze fietsen een rondje over het circuit van Atlanta toen hij zei dat hij niet naar Wisconsin zou kunnen om te racen. Dat zou de tweede race van het seizoen zijn die hij zou missen, dus ik zei dat z'n sponsoren daar vast niet blij mee zouden zijn. Toen stelde ik voor om op die motor te stappen, al was het alleen maar voor alle media aandacht dat het zou krijgen, zodat de sponsoren tevreden zouden zijn. "Als ik op je motor rijd, staan er allemaal foto's in tijdschriften, TV-interviews etcetera, met jou sponsoren in beeld!" Ik heb er enorm lol in gehad, heb me als achtste gekwalificeerd en lag zesde in de race toen ik onderuit ging. Ik zat vlak achter degene die vijfde lag, maar had niet genoeg PK's om hem op het rechte stuk voorbij te gaan. Ik liet met iets terug zakken tot achter hem en zo kwamen we op een bocht af die in de binnenkant een geverfde streep heeft. Ik wilde binnendoor voorbij gaan, hij kwam ook iets naar binnen, waardoor ik de streep raakte en onderuit ging. Dat zijn van die dingetjes waaraan je ziet dat je al een tijdje niet geracet hebt. Als je niet elke zes of negen maand een race rijdt wil je dat soort dingen nog wel eens vergeten.

Toch wil Schwantz niet eens kijken naar een eventuele terugkeer op een MotoGP machine. Zijn oude niveau zal hij nooit meer halen, dus ziet de Amerikaan absoluut geen reden om zich daar aan te wagen. Ook ziet hij de meerwaarde van een test op de Suzuki MotoGP machine niet in.

Ik heb het al moeilijk met 15 rondjes op een 600. Ik wil best eens proberen om op de Suzuki te rijden als ik kan aangeven waarin hij moet worden verbeterd. Maar ik denk echt niet dat ze andere feedback zullen krijgen als van de huidige coureurs. De jongens leveren goed werk af en geven precies aan wat er moet worden veranderd. Als de jongens naar me toe zouden komen en zeggen “Kevin, Suzuki gelooft ons alleen als je na een tweedaagse test hetzelfde verteld als wij aangeven.â€ÃƒÆ’‚, dan zou ik niet twijfelen. Mijn hart is altijd bij Suzuki en de racerij. Het is raar, maar iedereen komt naar me toe om te vragen wat er mis is bij Suzuki. Het is alsof het een kind van me is. Als ik kinderen zou hebben en Suzuki er eentje van me zou zijn, dan zou ik zeggen 'My son isn't doing so well'.

Glunderend vertelde hij over zijn race in de Formula Xtreme, het enthousiasme is van zijn gezicht te lezen als hij het over racerij heeft. We blijven hem een beetje prikkelen en vragen of een terugkeer in het AMA echt niks voor hem zou zijn. Of heeft hij een voorkeur voor een ander kampioenschap?

Gezien de lol die ik op de 600 heb gehad, denk ik dan toch aan de Formula Xtreme. Denk niet AMA SS omdat de Suzuki daar toch wat power lijkt te missen, maar als we wat aanpassingen mogen doen aan de machines, lijkt mij de Formula Xtreme of het WK SS600 heel leuk. Als iemand met het juiste aanbod en het goede materiaal komt, dan lijkt het me een leuke gelegenheid. Zoals ik zei, zo lang je niet elke week en elk weekend racet, is het moeilijk om op het juiste niveau terug te komen. Je wordt snel moe, je kijkt niet te ver vooruit, dat zijn allemaal dingen die je blijft houden als je niet vaak genoeg racet.

Een levende legende tijdens zijn terugkeer in de AMA

En voor de toekomstige vertegenwoordigers in de hoogste klassen in de racerij heeft Schwantz nog een tip. Niet de tweetakt klassen als de 125 en 250cc, maar de viertakt klassen zullen in de toekomst de kampioenen in de MotoGP voortbrengen.

Ik denk dat sinds de komst van de viertakt naar de MotoGP de leerschool Superbike zal heten. Mannen die op een 1000cc productiemachine leren racen in een van de twaalf verschillende SBK kampioenschappen. Ik denk dat de viertakt de toekomst zal zijn. En waarom het Nicky Hayden nog niet echt lijkt te lukken, ik heb geen flauw idee. Ik had er geld op gezet dat hij dat hij in z'n eerste jaar mensen zou verbazen. Ik had voorspeld dat hij een race zou winnen, maar verre van dat. Colin is dit jaar dichter bij overwinningen dan Nicky. 

Toch bleek Nicky Hayden tijdens de Amerikaanse Grand Prix voor een verrassing te kunnen zorgen. Afkomstig uit de AMA Superbike en winnaar van een MotoGP race. Bekende stappen voor Schwantz.