Op reis: Tomtom in Europa

...en spelen maar

Deze zelfde ervaring deed zich nogmaals voor toen ik de volgende dag voor de test die tegelijkertijd plaatsvond een stukje weg enkele malen af reed met verschillende motoren; allemaal voorzien van een montagebeugel, dus ging ook telkenmale de navigatie mee. De weg was snel gevonden en redelijk ideaal voor een serieuze beoordeling: niet te druk, niet te breed, langs een berg en door een bos, via open delen, een spoorwegovergang halverwege, verschillende soorten asfalt en een leuke serie serieuze bochten. En juist dat laatste was dus geen enkel probleem meer…werkelijk een verademing om vol op stoom een stuk weg af te kunnen jagen in de wetenschap dat die gemene hairpin niet déze, maar pas drie bochten verderop is. En op het moment dat je daar aankomt kun je dus ruim op tijd en en in alle rust aanremmen en inleggen en weer uitaccelereren. Je mist haast een stopwatchfunctie.

Op een iets serieuzer niveau liggen de plannen van de volgende dag; de Núrburgring ligt een ruime tachtig kilometer van de thuisbasis vandaan en in zo’n geval is het haast een doodzonde om daar niet naartoe te sturen. Behalve dat is een goede dagtocht door de omgeving nooit verkeerd, zeker niet als zowel motoren als een navigatiesysteem aan de tand gevoeld moeten worden. In dit geval is Nürburg een welkome bestemming, en tevens een die in te voeren is. Zoals gezegd is stomweg een stuk rijden geen optie, om goed te werken heeft Tom een bestemming nodig. Tenzij je van te voren een route downloadt, wat we ook uitgeprobeerd hebben, maar daarover later nog iets meer. Het menu biedt een paar keuzemogelijkheden, waarvan snelste en kortste route het bekendst zijn. Ik wil echter op een leuke manier op mijn bestemming geraken, dus ik kies voor de optie “vermijd snelwegen”. Het is ook mogelijk om te kiezen voor beperkte snelheid, fietsroute of zelfs wandelroute, maar dat leek me voor nu iets overdreven. De gekozen optie maakt een snelle keuze uit secundaire wegen die redelijk to the point richting reisdoel wijzen. Het maakt echter daarbuiten geen enkel onderscheid, waardoor je evengoed – en daar gaat het toch een beetje om – regelmatig voor verrassingen komt te staan. Weggetjes die je normaal nooit zou weten te liggen als je vertrouwt op je “bekendheid” met de streek (je zou er echt jaren moeten wonen wil je sommige weggetjes terug kunnen vinden), dan weer een doorgaande weg door open velden, dan weer een kruip door- sluip door paadje dat met talloze hairpins zich een weg tegen de heuvel op kronkelt, kriskras door de krapste dorpjes, werkelijk een verademing. En alles in de wetenschap dat je nooit echt verdwaalt – je bent immers onderweg en mocht het je niet meer aanstaan, is een paar keer het scherm aanraken voldoende om je weer zo snel mogelijk terug naar huis of willekeurig welke andere bestemming te krijgen.

Opletten
Zonder exact adres is er ook de mogelijkheid te navigeren naar het centrum van een plaats, een postcode of een kruispunt van wegen. Dat, of een eerder bezochte ‘recente bestemming’, nuttige plaats of een punt uit je – zelf op te bouwen – favorietenlijst. Leuk allemaal dus, maar in het geval dat je nog nooit ergens geweest bent vallen een hoop opties alweer af en dus restte mij niet meer dan als bestemming “Nurburg” in te voeren. Nou is dat geen enkel probleem aangezien ter plaatse de bewegwijzering uitstekend is geregeld voor de honderden Ringfanaten die dagelijks een bezoek plegen, dus ook wij komen netjes op plaats van bestemming. Daar gearriveerd direct de huidige lokatie (de parkeerplaats bij de kaartjesautomaat) als nieuw punt ingevoerd en behalve als het geheugen van het apparaat gewist zou worden kan vooraan iedereen feilloos de weg hierheen vinden.

“Zufahrt Nordschleife” staat in het display…..hmm…als de toegang er in staat, misschien staat dan ook…..dat zou wel fraai zijn natuurlijk. En jawel, eenmaal het poortje door rijden we niet alleen daarwerkelijk, maar ook volgens Tom netjes op de Nordschleife. En dáár heb je wat aan: gezien de lengte van ongeveer 22 kilometer, een ontelbare hoeveelheid bochten waarvan het overgrote deel nog eens blind of achter een heuvel, is het bekendste probleem voor Ringridders het leren kennen van de weg, om liefst zo snel mogelijk een ronde te volbrengen. Ziedaar de toegevoegde waarde van krap een halve kilo elektronisch vernuft: precies zoals een dag eerder geeft het scherm heel netjes aan hoe de route erbij ligt, en aangezien je in dit geval al helemaal geen rekening meer hoeft te houden met tegenliggers komt dit voordeel ten volste tot zijn recht: een vlotte blik op het scherm levert meer dan voldoende informatie voor de komende reeks bochten, totaan het volgende punt waar de mogelijkheid zicht voordoet. Uiteraard is de eerste prioriteit het letten op de weg, maar daarbuiten zijn er meer dan voldoende delen waar even niet zo heftig gestuurd hoeft te worden (dat zie je) en je dus snel een blik op het scherm kunt laten vallen. Ideaal!

Alleen….
De software van de routeplanner is gebaseerd op het nemen van de juiste afslag, het navigeren in de juiste richting. De Nordschleife is één stuk weg, met slechts één afslag; de uitrit. Meer dan dat zal het apparaat dan ook niet aangeven en derhalve niet vastleggen. Een ‘volgfunctie’ is vooralsnog ook niet beschikbaar, dus meer dan een leuke - nee een reteleuke - toevoeging is het op het moment nog niet.

Eenmaal uitgelachen van het onverwachte succes vervolgen we onze weg en verzinnen we een leuke route terug. Tap “plan route”, “naar huis”, “vermijd snelwegen”….maar wacht even, hoogstwaarschijnlijk wordt dat exact dezelfde route als de heenreis en daar voelen we weinig voor. “zoek alternatief”, twee tellen wachten en klaar. Gas!

Zo moeizaam als sommige menuopties (bij veel schermen is geen ‘terug’ of ‘escape’ functie aanwezig, dus ben je verplicht het menu door te werken, of je dat nu wilt of niet. Soms best frustrerend, als dat betekent dat je je vorige reisplan daardoor weer opnieuw in moet voeren), zo eenvoudig is het navigeren terug en zelfs via verschillende alternatieve routes. Hét instrument voor een leuke motorrit dus. Zoals eerder gezegd zijn de keuzes nog uitgebreider en is de Rider zelfs geschikt voor gebruik op de fiets of te voet. Maar vooralsnog rijden we via een wederom fantastische weg terug richting thuisbasis. De verrassingen onderweg zijn zelfs nog groter dan op de heenweg; zo blijkt volgens de borden een passage ineens een niet te kinderachtige afdaling van 25 % te bevatten, zijn de kronkels en vergezichten wederom van ongekende schoonheid en….alsof het een toetje betreft, breekt plots het bos open en bevinden we ons aan de bovenste rand van de oever van de Moezel. Een ieder die de buurt daar kent, weet dat de oevers van de Moezel enkele kerktorentjes hoog zijn en volledig bebouwd met wijn. Bovenaan zo’n oever is het uitzicht dan ook adembenemend en….de enige manier om van hier af te dalen is via enkele (dankzij de wijnranken die eenvoudigweg niet hoog komen) zeer overzichtelijke haarspeldbochten die, alsof het lot ermee speelt bovendien vers geasfalteerd zijn. Wát een straf…

Nog een schattig paadje langs het water en een kruip door-sluip door route door een dorpje (de kortste route is soms best origineel….) belanden we ongeschonden weer thuis na een enerverend en vooral originele dag rijden. Wat dat betreft kan het al haast niet meer stuk.

Voor de terugreis naar Nederland proberen we een andere functie; het plannen van een route van punt naar punt. Achtereenvolgens voeren we de namen in van steden die we onderweg tegen zullen komen en laten de software vervolgens de rest doen. Hier valt echter weer een ander puntje op; kies je voor “stadscentrum”, dan zal de route hiernaartoe berekend worden en derhalve pas afgevinkt worden als die exacte lokatie bereikt is. Met een doorgaande route is dat niet handig, aangezien je dan hetzij telkens van de snelweg af zou moeten, hetzij met de hand steeds een punt als “bezocht” zult moeten markeren, voordat de route naar het volgende punt uitgestippeld wordt.

Conclusie
Na een paar dagen rijden met het apparaat wil je haast niet meer zonder. Ondanks de afwezigheid van noodzaak tenzij bij een bezoek aan het buitenland blijft er voldoende entertainmentwaarde over om van de Tomtom een serieus hebbeding te maken. Vooral de werkelijke snelheid is daar een perfect voorbeeld van; zou het apparaat daarnaast ook uitgerust kunnen worden met een tripmeter (of liever gelijk ook een odometer erbij), dan zou het een serieus alternatief zijn voor je standaard snelheidsmeter. Moet kunnen, is slechts software, nietwaar? Stel je toch voor…

Daarnaast is de bluetoothoptie in de praktijk ook zeer aangenaam, zeker in combinatie met een telefoon. Geen heisa meer met graaien in je zak, gewoon alles via het touchscreen laten verlopen en je zou (het is sterk af te raden, maar het kan) onderweg kunnen bellen, SMSen en wat al niet meer. Behalve dat het je aandacht van de weg af houdt, dus.

Ondanks de paar kantekeningen die een menuopbouw als deze met zich meebrengt is het apparaat kinderlijk eenvoudig te bedienen en biedt, met extra’s als de ‘nuttige punten’ (nooit meer zoeken naar een pomp of restaurant) veel waar voor je geld.

Aanmerkingen:
- geen ‘memofunctie’
- toetsenbord moeilijk bedienbaar door kleine toetsen
- extra opties per abonnement (extra kosten)
- de keuzes zijn verplicht, er is geen mogelijkheid zowel "snelste"(of kortste) als "vermijd snelweg" te kiezen, waardoor je dus soms onvrijwillig een heel smal paadje over gestuurd wordt. Een optie "B-wegen" zou hiervoor welkom zijn.