Op reis: Tomtom in Europa

Het echte werk

Na de introductie van de TomTom Rider, met uitleg over montage en werking van het geheel, werd tijdens de testperiode snel duidelijk dat dit apparaat veel meer in zijn mars had. De beperking tot de Benelux van die uitvoering maakte een gedegen test "on the road" echter niet echt uitnodigend... tijd voor een rematch: geeft u een hartelijk welkom aan TomTom West-Europa.

Natuurlijk is het een trend een GPS in het accessoirepakket te hebben, liefst (in de auto) zo opvallend mogelijk midden op het dashboard geplaatst en dermate fel dat, vooral na zonsondergang, achterliggers min of meer verblind worden van het licht wat het ding afgeeft. Ik heb het nooit begrepen; zó vergeetachtig kan niemand zijn, dat je 's avonds je weg naar huis van je werk niet meer zou weten. En dat er zóveel mensen zijn die voor hun werk overal en nergens moeten zijn, gaat er bij mij ook niet in. "Het is zo handig".nog zo'n fantastisch argument. Natuurlijk is het handig, maar waar je ook zijn moet in ons land; 80 procent van de route ken je uit je hoofd (kom kom, zo groot is ons land niet) en voor de rest bestaan er Stratenboeken en Informatieborden, geholpen door eventueel routeplanners en/of liefbedoelde schrijfbriefjes. (Zijspoortje: "de Beneluxtunnel door" is een van de meestgeziene stukken proza tijdens mijn bijbaantje bij de pomp...ware het niet dat de Beneluxtunnel, evenmin als elke andere brug of tunnel in Nederland, nóóit op de ANWB-borden staat) Mocht dit alles niet helpen, dan is de mobiele telefoon een welkome aanvulling aan het arsenaal. Mijn punt? Als je heel eerlijk bent heb je in eigen land maar bar weinig toegevoegde waarde aan zo’n ding, en zéker niet voor die prijs...

Totdat je de regels aanpast.

Het is goed
Of liever, totdat je eens echt volgens de regels gaat spelen. Oftewel, we nemen een Rider en trekken de wijde Eifel in. Nou zijn we weliswaar al eens eerder in de Eifel geweest, dat wil niet echt zeggen dat we de weg daar ook echt kennen. Ideale omstandigheden dus om de claims eens grondig aan de tand te voelen.

Voor vertrek diende wederom even wat tijd uitgetrokken te worden om de ideale positie en combinatie van Meccanodeeltjes te bepalen voordat het apparaat een net plaatsje op de motor had, maar eenmaal gemonteerd (en meestal is eenmaal voldoende, totdat je een andere motor aanschaft) was er verder geen wolkje aan de lucht. En dat het hele weekend...contact met het thuisfront leerde dat de weersomstandigheden aldaar toch ietsje minder florissant waren. Niks van gemerkt.

Om de ervaring nog een stuk echter te maken werd de papieren handleiding netjes en schoon in de cellofaanverpakking gelaten. De avond voor vertrek even snel rondgebladerd door de menu's en het moest maar...

Eenmaal onderweg eindelijk Tom eens ingeschakeld, tijd om te laten zien wat 'ie waard is. Om niet al te gek veel later weer uit te schakelen. Tot diep in Duitsland is de route bekend en bovendien niet bijzonder ingewikkeld, dus ook een handig apparaat als dit kan daar niet veel meer van maken dan "over tachtig kilometer van baan wisselen", met daarbij een afbeelding van de huidige positie en de werkelijke snelheid. Dat laatste is trouwens een welkom gegeven; het geeft eindelijk een indicatie van hoeveel de teller van de motor nou werkelijk afwijkt. Daarbij heeft deze versie de toevoeging van de maximumsnelheid op het wegdeel waar je je bevindt; je zou dus in theorie nooit meer onwetend te hard hoeven rijden.

Tijdens het proefritje daags ervoor was al gebleken dat de kaart echt héél gedetailleerd is; behalve enkele steegjes gaf het apparaat werkelijk elk paadje aan wat ik (op de fiets) probeerde. En werkt dat thuis, dan werkt dat in het verre buitenland evengoed...hopelijk. Eenmaal op het logeeradres aangekomen bleek dat zelfs méér dan waar te zijn: niet alleen het adres van het bungalowpark werd feilloos gevonden, zelfs de plattegrond ter plaatse klopte beter dan het foldertje wat de "lieve dames van de receptie" ter illustratie uitreikten. In ieder geval een veelbelovend vooruitzicht op wat komen zou.

Behalve een wegenkaart is het apparaat ook voorzien van lokaties van uiteenlopende zogeheten "nuttige plaatsen", zoals benzinepompen, banken , parkeerplaatsen en verkeersbureaus, maar ook van musea, restaurants, bioscopen en zelfs tot ambassades, bioscopen, golfbanen en flitspalen aan toe. Alhoewel laatstgenoemde regelmatig onderhevig is aan veranderingen en dus niet helemaal up to date meer is.

Het wordt beter
Een ommetje door de omgeving die avond zou een voorbode zijn van de échte toegevoegde waarde van het apparaat...zodanig zelfs dat het twijfelachtig is of de makers er zelf ooit aan gedacht hebben. Maar dat later.

Een klein nadeeltje als je willekeurig een stukje aan het sturen gaat; de programmatuur is erop gericht je altijd de weg te wijzen naar een door jou te bepalen punt. Dit onthoudt het apparaat ook, dus als je niets invoert, zal je laatst ingevoerde bestemming gehandhaafd blijven en dus zijn de aanwijzingen en routes ook continu gericht om je naar dat punt terug te brengen. Een eenvoudige volgfunctie zou op zo'n moment wel zo rustig zijn.

Nog niet lang daarna gaf een geel lampje op het dashboard aan dat het tijd was om te tanken...en dus ook tijd voor Tom om zijn kunsten te laten zien. Even taptap door het menu, zoek dichtstbijzijnde pomp, navigeer en gaan. Inderdaad gaan, maar het zegt er niet bij welke pomp nog open is op het tijdstip waar we ons bevonden...enig vruchteloos toeren later dus toch maar bij een lokaal Lokaal gestopt om navraag te doen… en wederom bewijst het apparaat zijn diensten: ook in een totaal onbekende stad is een opgegeven adres met een druk op de "knop" feilloos te vinden.

Na de tankperikelen besloten weer terug naar de thuisbasis te rijden...die ik die middag niet geheel toevallig als "thuis" had gemarkeerd, dus een simpel "navigeer naar, thuis, snelste weg" is genoeg voor weer een nieuwe route, rechtstreeks terug naar de rest. En dan komt het: door de invallende duisternis is de weg aanzienlijk minder zichtbaar als overdag; zeker als die weg zoals gebruikelijk in streken als deze niet verlicht is en daarbovenop nog eens volstrekt onbekend. Behalve voor het handige apparaatje, welke uiteraard onverstoorbaar zijn werk doet en gewoon aangeeft waar we zijn en waar we naartoe gaan. Dankzij de "birdseye view" van de plattegrond wordt de weg van enkele tientallen meters tot enkele kilometers vóór de huidige positie aangegeven, en dát betekent...inzicht. Een blik op het scherm geeft voldoende informatie over ligging en loop van de volgende twee, drie bochten/knikken om er vol vertrouwen in te duiken, alsof je al jaren in de streek woont. Een beetje vreemd allereerst, maar daarna vreemd vertrouwd.

Tekst en foto"s: Vincent Burger